Με τόσες ταινίες να βγαίνουν στις αίθουσες κάθε Πέμπτη, το «γιατί να δεις μια ταινία;» είναι μια απόλυτα εύλογη ερώτηση. Το «Darkest Hour», μάλιστα, είναι η δεύτερη μεγάλη ταινία της χρονιάς που διαδραματίζεται κατά τον Β’ ΠΠ. Το «Dunkirk», για το οποίο γράψαμε πρόσφατα, έχει ως φόντο την ίδια ιστορική περίοδο και την εκκένωση του Βρετανικού Στρατού από τη Δουνκέρκη, μια από τις πιο καίριες ενέργειες του Ουίνστον Τσόρτσιλ στον Β’ ΠΠ που είναι ο κεντρικός ήρωας του, περί ου ο λόγος, «Darkest Hour». Και αφορά μια από τις μεγαλύτερες αποφάσεις του Ουίνστον Τσόρτσιλ. Να θυμίσουμε απλά ότι ο Ουίνστον Τσόρτσιλ ήταν μια μοναχική φωνή κατά του Ναζισμού πριν ξεσπάσει ο πόλεμος και, όταν έγινε Πρωθυπουργός, ηγήθηκε μιας τεράστιας προσπάθειας ώστε να ηττηθούν τα Γερμανικά στρατεύματα στα διάφορα μέτωπα.
Είναι αναμενόμενο λοιπόν ότι ο Τσόρτσιλ είναι από τα επιδραστικότερα ιστορικά πρόσωπα, και αν δεν είναι ο πολιτικός με τις περισσότερες αποδώσεις στον κινηματογράφο, σίγουρα είναι στην κορυφή της λίστας. Αυτό αυξάνει δραματικά το βαθμό δυσκολίας στο έργο του Γκάρι Όλντμαν που έπρεπε να γίνει ο Τσόρτσιλ που θα θυμούνται όλοι. Και αν αυτό δεν είναι αρκετά δύσκολο, ας προσθέσουμε ότι ο Γκάρι Όλντμαν, δεν είχε σχεδόν καμία εμπειρία στο είδος, ούτε ήταν ποτέ η πιο συνηθισμένη επιλογή. Ο Όλντμαν έχει παίξει όλους τους ασυνήθιστους ρόλους, με τέρατα, βαμπίρ, μάγους και μαφιόζους στο παλμαρέ του.
Από την άλλη πλευρά, ο Τζο Ράιτ έχει εμπειρία στα «εποχής» αλλά προέρχεται από μία μάλλον μέτρια περίοδο στην καριέρα του. Για το «Darkest Hour», ωστόσο, είναι κατάλληλος αφού έχει σκηνοθετήσει την καλύτερη ίσως μεταφορά του «Pride & Prejudice» της Τζέιν Όστεν το 2005 και το «Αννα Καρένινα». Το εντυπωσιακό καστ περιλαμβάνει την Kristin Scott Thomas με τον εμβληματικό ρόλο στον Άγγλο ασθενή αλλά και μια εξαιρετική καριέρα . Επίσης περιλαμβάνει τους πολύ καλούς Ben Mendelsohn και Lily James. Και αυτά είναι σημαντικοί λόγοι για να δεις το Darkest Hour.
Αλλά αυτό για το οποίο μιλάνε όλοι είναι η μεταμόρφωση του Γκάρι Όλντμαν. Για να καταλάβεις, για τις ανάγκες του ρόλου, ο Γκάρι Όλντμαν ζήτησε τη βοήθεια του Kazuhiro Tsuji, ενός make-up artist που έχει αποσυρθεί από τη βιομηχανία του θεάματος και ασχολείται με την τέχνη. Ο Όλντμαν κατάφερε να τον πείσει να επιστρέψει. Ανάμεσα στις δουλειές του Kazuhiro Tsuji περιλαμβάνονται το Hellboy με τον Guillermo Del Toro, το Planet of the Apes με τον Tim Roth’s και το How The Grinch Stole Christmas με τον Τζιμ Κάρεϊ. Μέχρι εδώ καλά. Γιατί ο Γκάρι Όλντμαν λογικά έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ make-up αφού πέρασε 200 ώρες στην καρέκλα του μακιγιάζ προκειμένου να αποδοθούν σωστά τα χαρακτηριστικά του Ουίνστον Τσόρτσιλ.
Το μακιγιάζ συμπλήρωσε τη εκπληκτική δουλειά στη χροιά και το ρυθμό της ομιλίας, δύο από τα πιο ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά του Τσόρτσιλ και αυτό είναι κάτι που μας αρέσει πολύ σε ιστορικές ταινίες. Θέλουμε να μάθουμε αλλά να ξέρουμε κιόλας ότι τα πρόσωπα και οι καταστάσεις αποδόθηκαν σωστά. Και τέτοιες λεπτομέρειες μετράνε.