Συμβαίνει κάποτε σε όλους. Ακούμε τη φωνή μας σε ένα βίντεο ή σε μία ηχογράφηση και ξαφνιαζόμαστε γιατί μας φαίνεται … ξένη. Κι όχι δεν φταίει η ποιότητα της ηχογράφησης αλλά ο τρόπος που λειτουργεί ο ανθρώπινος οργανισμός όταν μιλάμε. Η Επιστήμη πιστοποίησε πως υπάρχουν δύο τρόποι που αντιλαμβανόμαστε τους ήχους. Ο ένας βασίζεται στην κλασική λειτουργία της ακοής κι ο άλλος συνδέεται με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη δική μας φωνή.
Όσο μιλάμε η ακοή επεξεργάζεται και καταγράφει τον απειροελάχιστο ήχο που κάνουν τα κόκαλα για να παράγουν τη φωνή μας και τον ταυτίζει με το άκουσμά της. Ο ίδιος ήχος όμως δεν υπάρχει στις … ηχογραφήσεις μας, που τις προσλαμβάνουμε ως εξωτερικό ερέθισμα και έχει αποβάλει τον ήχο του ίδιου μας του οργανισμού. Έτσι μοιάζει σχεδόν ξένη και πάντως διαφορετική στο άκουσμα που έχουμε συνηθίσει.