HomeΘΕΑΤΡΟNORD-OST, μέρες που ξεχάστηκαν

NORD-OST, μέρες που ξεχάστηκαν

O Πολυχώρος Vault παρουσιάζει τη μεταμεσονύχτια παράσταση

του Torsten Buchsteiner, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη

Από 28 Φεβρουαρίου 

και κάθε Σάββατο στις 23:30

O Πολυχώρος Vault παρουσιάζει από το Σάββατο 28 Φεβρουαρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, το έργο του Torsten Buchsteiner “NOR-DOST, μέρες που ξεχάστηκαν” σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη.

ΤΟ ΕΡΓΟ

Ένα πολιτικό θέατρο – ντοκουμέντο για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη Μόσχα στις 23 Οκτωβρίου 2002, όπου 32 Τσετσένοι αυτονομιστές εισέβαλαν στο θέατρο της οδού Ντουμπρόβκα και διέκοψαν βίαια το μιούζικαλ “ΝΟRD-OST” με αίτημα να σταματήσει ο πόλεμος στην Τσετσενία. Ακολουθούν 57 ώρες ομηρίας για 850 θεατές, μια επιχείρηση διάσωσης με δηλητηριώδη αέρια που κόστισε τη ζωή σε 170 ανθρώπους. Μέχρι σήμερα δεν έχει κριθεί κανένας ένοχος. Τρεις γυναίκες με διαφορετική προέλευση, μια Τσετσένα “μαύρη χήρα”, μια Ρωσίδα όμηρος και μια Λετονή γιατρός διασταυρώνουν τις μαρτυρίες τους και εξιστορούν λεπτό προς λεπτό τη συγκλονιστική εμπειρία τους. Κάθε πλευρά βλέπει την ρωσο-τσετσενική σύγκρουση από διαφορετικό πρίσμα και της δίνει διαφορετικό όνομα. Οι Τσετσένοι επαναστάτες την ονομάζουν «απελευθερωτικό αγώνα». Οι Ρώσοι ονομάζουν την σύγκρουση «αντιτρομοκρατική επιχείρηση». 

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Μια rock doc/fiction παράσταση βασισμένη σε μαρτυρίες για μία από τις πιο σκληρές κι ανατριχιαστικές τρομοκρατικές ενέργειες που έγιναν στην Ευρώπη τον 21ο αιώνα – ανάλογης ίσως της επίθεσης στο γαλλικό περιοδικό Charlie Hebdo. Το θηλυκό στοιχείο έρχεται στο επίκεντρο και με τη δύναμη του αφηγηματικού λόγου, τρεις γυναίκες αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων, μπροστά στα μικρόφωνα τους φωτίζουν διαφορετικά την ίδια ιστορία. Σπάνια η γυναίκα έχει τόσο κυρίαρχο ρόλο σε ανάλογες καταστάσης κρίσης, δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι η γυναικεία φύση μπορεί να είναι καταλυτική για μια στροφή της ιστορίας της ανθρωπότητας και στην συγκεκριμένη ιστορία το γεγονός ότι οι αντικρουομένες πλευρές εκπροσωπούνται από το γυναικείο φύλο, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και καθιστούν την όλη υπόθεση ιδιάζουσα. Ζούμε μέρες που η βία, ο εξτρεμισμός, ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός κυριαρχούν κι απειλούν με διαλύση τον κοινωνικό ιστό. Παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα φρικαλαιότητες Τζιχαντιστών που σοκάρουν την παγκόσμια κοινότητα. Η αντίδραση των δύτικών κοινωνιών στον Ιερό Πόλεμο που έχει κηρύξει το Ισλάμ, έπειτα βέβαια από αλλεπάλληλες επεμβάσεις των Η.Π.Α. και των συμμάχων τους στον αραβικό κόσμο -ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και πως οι Αμερικάνοι στήριξαν τους Ταλιμπάν την εποχή των συρράξεων με την Ε.Σ.Σ.Δ., είναι η άνοδος του Φασισμού και η εξαρση φαινομένων ξενοφοβίας και ρατσισμού. Κάθε τι ξένο και διαφορετικό μας τρομάζει, η παγκοσμιοποίηση αντί να άρει τις διαφορές, να ενώσει τους άνθρωπους και να μας φέρει πιο κοντά δημιουργεί κοινωνικές ανισότητες που οδηγούν σε συγκρούσεις και περιχαράκωση. Όλοι είναι έτοιμοι να περιφρουρήσουν τα συμφέροντα τους με κάθε μέσο και οποιοδήποτε κόστος. Κάθε πλευρά προσπαθεί να εκδικηθεί και να επιβάλλει τις αξίες της σε ένα ατελείωτο γαϊτανάκι μίσους. Και επειδή στην Αμερική ένα μαύρο παιδί ακόμα αντιμετωπίζεται σαν εγκληματίας, επειδή στην Νιγηρία το να σπουδάσει μια γυναίκα είναι έγκλημα που μπορεί να την οδηγήσει στο θάνατο, επειδή ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν μπορεί να εισβάλει στην Ουκρανία, επειδή το Ισραήλ μπορεί να βομβαρδίζει όποτε θέλησει σχολεία και νοσοκομεία στην Παλαιστίνη, επειδή ένας σκιτσογράφος μπορεί να δολοφονηθεί στο όνομα του Μωάμεθ, επείδη κάθε μέρα μπορούν οι μετάναστες που έρχονται από την κόλαση περνώντας το Αιγαίο να πνίγονται ή να καταλήγουν σε κέντρα κράτησης που θυμίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης κι επειδή οι αναφορές αυτές δεν έχουν τέλος, η παράσταση Nord-ost λειτουργεί σαν μπρεχτική παραβολή ώστε να σταθούμε κριτικά στην δική μας κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, να βρούμε διεξόδους και να λειάνουμε τις θέσεις μας που ίσως αγκυλώνουν και τραυματίζουν τους γύρω μας αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό. Μέρες σαν εκείνες στη Μόσχα τον Οκτώβρη του 2002 δεν πρέπει να ξεχαστούν.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο Τόρστεν Μπούχστάινερ είναι Γερμανός συγγραφέας και ηθοποιός γεννημένος στο Αμβούργο το 1964. Μετά το πέρας των θεατρικών σπουδών του δούλεψε στο Deutsches Theater Berlin , στο Schiller Theatre και στο Freie Volksbοhne στο Βερολίνο, επιπλέον έχει εργαστεί στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Το 1999 γράφει το πρώτο του θεατρικό έργο «Παίκτες» το οποίο παρουσιάζεται το 2001 και βραβευέται στο Rostock. Ακολουθούν το «Τάνγκο Σόλο» που κάνει πρεμιέρα το καλοκαίρι του 2005 στην Πράγα και το «Πεθαίνοντας στη Γερμανία». Το διασημότερο έργο του είναι το «NORD-OST» με πολλά βραβεία μετεφρασμένο σε δέκα γλώσσες ενώ έχει παρουσιαστεί σε περισσότερες από δέκα ευρωπαϊκές χώρες. Σήμερα ζει, γράφει και κάνει θέατρο στο Βερολίνο. 

ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ

Ο Βαγγέλης Λάσκαρης είναι κοινωνιολόγος, απόφοιτος του Πάντειου Πανεπιστημίου, με μεταπτυχιακές σπουδές στα οικονομικά στο Univercity οf Kentucky και σπουδάζει Θέατρο στην Ανώτερη Δραματική Σχολή Πέτρας. Η πρώτη σκηνοθετική του δουλειά ήταν το Jack and Jill της Jane Martin, που ανέβηκε πέρσι στον Πολυχώρο Vault, απέσπασε πολύ καλές κριτικές και συνεχίζεται τη φετινή σεζόν στο Life and Art Theater. Έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός στις παραστάσεις : Γαϊτανακι του Arthur Schnitzler σε σκηνοθεσία Αγγελικής Καρυστινού στο Beton 7 , Heaven on Earth διαδραστική περφόρμανς της Βάνας Πεφάνη με αφορμή τον Ζαν Ζενέ στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, “Αναζητώντας τον Καβάφη”, παράσταση της Βάνας Πεφάνη στο Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας, “O άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα” του Λουίτζι Πιραντέλο υπό την καθοδήγηση του Κώστα Μπάρα στο Studio Υour Stage, κ.α. 

 

Διάρκεια

1:30′

Διαβαστε επισης

loading...