Με το πέρασμα του χρόνου πολλές περιοχές ανά τον κόσμο άλλαξαν ονομασία, κατοίκους μέχρι και…αρχική τοποθεσία, καθώς η συρροή των ανθρώπων, οι μετακινήσεις και οι μεταναστεύσεις τους επηρεάζονται και επηρεάζουν άρρηκτα από το έδαφος, τις συνθήκες, το περιβάλλον, την πολιτική και τις κοινωνικές αλλαγές.
Στην Αττική μετά τη μικρασιατική καταστροφή και την εγκατάσταση στο λεκανοπέδιο χιλιάδων προσφύγων, οι αλλαγές τοπωνυμίων ήταν πολλές.
Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
Πλατεία Αγάμων η δική μας Πλατεία Αμερικής
Η σημερινή πλατεία Αμερικής ονομάστηκε Πλατεία Αγάμων στις αρχές της δεκαετίας του 1890 όταν έγινε τόπος διαμαρτυρίας των αγάμων κατοίκων αφού το κράτος επιχείρησε να τους φορολογήσει για πρώτη φορά, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα ότι οι παντρεμένοι πληρώνουν περισσότερους φόρους καθώς έχουν οικογένειες. Το 1927 άλλαξε όνομα προς τιμήν των ΗΠΑ για το φιλελληνισμό που είχαν δείξει τότε οι κάτοικοί τους.
Λαός και Κατσικάδικα
Στην Αθήνα του 1900, το Κολωνάκι δεν ήταν κοσμικό στέκι και αγορά αλλά…ένας μεγάλος βοσκότοπος. Γι’ αυτό οι Αθηναίοι αποκαλούσαν την περιοχή «Κατσικάδικα». Το επίσημο όνομα της πλατείας είναι «Φιλικής Εταιρείας», καθώς τον Δεκέμβριο του 1930, στήθηκε εκεί προτομή του φιλικού Ξάνθου, παρουσία του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά.
Αυχεσμός (Ο γραφικός Λυκαβηττός)
Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο λόφος αυτός στην πραγματικότητα ήταν ένας βράχος που κουβαλούσε στα χέρια της η Θεά Αθηνά και της έπεσε έπειτα από μια κακή είδηση που της έφερε ένα κοράκι. Κι από τότε τα κοράκια έγιναν μαύρα. Μέχρι το 1832 ο Λυκαβηττός λεγόταν Αγχεσμός
Νέαι Κυδωνίαι ή αλλιώς Αιγάλεω
Το Αιγάλεω, αποσπάστηκε από τον Δήμο Αθηναίων το 1934 και έγινε ανεξάρτητη κοινότητα. Το αρχικό όνομα της κοινότητας ήταν Νέαι Κυδωνίαι, καθώς κατοικούνταν από πρόσφυγες που είχαν έρθει από τις Κυδωνίες (Αϊβαλί σήμερα), πόλη απέναντι από τη Λέσβο.
Αναφιώτικα ή αλλιώς Πλάκα
Η συνοικία της Αθήνας που βρίσκεται σκαρφαλωμένη στην βορειανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης, δημιουργήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν εγκαταστάθηκαν στην περιοχή εργάτες και γενικά χειρώνακτες από την Ανάφη, που είχαν έρθει στην Αθήνα για να εργαστούν ως χτίστες, στην ανοικοδόμηση της πόλης και στην ανέγερση των ανακτόρων του Όθωνα.. Η συνοικία χτίστηκε σύμφωνα με την αρχιτεκτονική των Κυκλάδων.
Αλώνια ή αλλιώς Θησείο
Υπήρχαν αρκετά αλώνια στην πλατεία έξω από τον σταθμό του ηλεκτρικού, εξ’ου και η ονοματοδοσία!
Βρωμολίμνη ή κατά κόσμον Λίμνη Βουλιαγμένης
Η λίμνη της Βουλιαγμένης περιέχει νερό υφάλμυρο που αναβλύζει από μεγάλο βάθος και χύνεται υπογείως στη θάλασσα που απέχει λίγα μέτρα. Τα θειούχα λουτρά της λίμνης που δημιουργούσαν χρωματισμούς, της έδωσαν αρχικά το προσωνύμιο Βρωμολίμνη -αν και αργότερα το υδρόθειο της θεωρήθηκε ιαματικό και το παρατσούκλι κόπηκε.
Μουνίχια ή αλλιώς Τουρκολίμανο
Κατά την αρχαιότητα η περιοχή του Τουρκολίμανου ονομάζονταν «Μουνιχία», γι’αυτό και το μικρό, φυσικό λιμάνι που υπήρχε εκεί τότε, ονομάστηκε Λιμένας «Μουνιχίας» Όπως αναφέρει ο Ευριπίδης στον Ιππόλυτο, αρχικός ιδρυτής της περιοχής ήταν ο μυθικός ήρωας «Μούνιχος» που εγκαταστάθηκε στην περιοχή με τους οπαδούς τους «Μινύες».
Άλλες περιοχές/ συνοικίες της Αθήνας με διαφορετικές ονομασίες:
Κουκουβάουνες : H Μεταμόρφωση (η μοναδική ονομασία που έχω ακούσει κι όχι διαβάσει και μάλιστα δια στόματος της Μαρίας Κωνσταντάρου ή αλλιώς της υπηρέτριας Ασημίνας στην ελληνική ταινία Αχ αυτή η Γυναίκα μου).
Λεβίδη : Η περιοχή της οδού Πατησίων, μεταξύ των οδών Κεφαλληνίας και Αγ. Μελετίου
Κατσιπόδι : Η σημερινή περιχ
Θων : Ονομασία της περιοχής του τέρματος των λεωφόρων Βασιλίσσης Σοφίας και Αλεξάνδρας, στους Αμπελοκήπους, όπου υπήρχε η έπαυλη του Θων, επιμελητή των ανακτόρων επί Γεωργίου Α”
Γούβα : Αθηναϊκή συνοικία που εκτείνεται από το Α’ Νεκροταφείο ως την περιοχή της Δάφνης
Δράκος : Το λιμάνι του Πειραιά
Αγά Βρύση: Η πλατεία Αγίου Παντελεήμονα