Στο βιβλίο του, ο Χρήστος Ζαμπούνης, ο κύριος "Savoir Vivre", παρουσιαζει μια πτυχή του εαυτού του που δε γνωρίζαμε και ούτε θα φανταζόμασταν.
Η κοκαΐνη ήταν ένα κεφάλαιο που είχε παίξει έναν όχι τόσο καλό ρόλο στη ζωή του και μάλιστα παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή, όπως λέει ο ίδιος:
"Πρωτοείδα κοκαΐνη σε ηλικία δεκαοκτώ ετών. Κάτι γνωστοί με κάλεσαν στο σπίτι ενός άλλου γνωστού και πάλι, έκανε την εμφάνισή του ένας ασημένιος δίσκος με μικρούς λόφους λευκής σκόνης. 'Θέλεις να δοκιμάσεις;', με ρώτησε ευγενικά ο οικοδεσπότης. 'Όχι, ευχαριστώ', απήντησα δίχως ίχνος αμηχανίας.
Το πραγματικό οχυρό έπεσε μετά τον βίαιο χωρισμό από τη μητέρα της κόρης μου και την εξαφάνισή τους προς άγνωστη κατεύθυνση. Το έδαφος ήταν πρόσφορο. Ήμουν μόνος, ήμουν σε συναισθηματικό αδιέξοδο από μια νέα πραγματικότητα, διότι δεν μπορούσα να διορθώσω την παλαιά. Στην αρχή ξεκίνησα δειλά -κάτι τσιγαριλίκια με παρέα- και στη συνέχεια έγινα πλήρως εξαρτημένος από τη «λευκή θεά», την κοκαΐνη…"