Θέατρο
«Graffito, όπως άγριο»
Η παράσταση «Graffito, όπως άγριο», βασισμένη σε θεατρικά έργα του Παύλου Μάτεσι, και σκηνοθεσία Κατερίνας Παπαναστασάτου από το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στο θέατρο Beton7 για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Το έργο…
Η ολοκληρωτική αποδόμηση μιας τυπικά δημοκρατικής κοινωνίας λόγω αιφνίδιας θανατηφόρας ασθένειας στη Βουλή αποτελεί ιδανική ευκαιρία για να καταλάβουν την εξουσία πραξικοπηματικά η σέχτα των Μαυροφορεμένων σε συνεργασία με την Αυτοκέφαλη εκκλησία και την Τηλεόραση, που αρθρώνει το λόγο των εξουσιαστών. Τη νέα τάξη πραγμάτων βλέπουμε μέσα από τις ζωές τεσσάρων σοφά επιλεγμένων χαρακτήρων δοσμένων με το μοναδικό χιούμορ του Μάτεσι.
Ενός τραπεζικού υπαλλήλου μετά της συζύγου του, ζεύγος μάλλον αστικό της εννοούμενης ως «καλής κοινωνίας» και ενός καλλιτέχνη, που έχει να βγει από το σπίτι 4 χρόνια περιμένοντας την έμπνευση και της δικής του συζύγου, άριστο δείγμα δημοσίας υπαλλήλου.
Μαζί με την κατάρρευση της άλλοτε δημοκρατικά φερόμενης κοινωνίας καταρρέει και ολόκληρο το σύστημα σχέσεων και αξιών των ανθρώπων. Ο έρωτας δεν χωράει πουθενά, το μητρικό και το πατρικό πρότυπο είναι πιο απειλητικά από ποτέ.Τα παιδιά δεν αποτελούν ελπίδα αλλά πιθανούς καταδότες.Υπάρχουν μόνο εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι. Η ελευθερία και η αυτοδιαχείριση μετρούν τις τελευταίες τους ανάσες. Κάθε νέο μέτρο που επιβάλλει η Τηλεόραση, και οι πολίτες δέχονται μοιρολατρικά είναι απλά ένα σκαλοπάτι για να πάνε στο επόμενο, ακόμα πιο σκληρό μέτρο, κι ύστερα στο επόμενο, μέχρι που η μόνη ελευθερία που τους εκχωρείται είναι να στέκονται ακίνητοι, φιμωμένοι, παίρνοντας το πολύ 2 ανάσες το λεπτό.
Μία αίσθηση…
Και η γυναίκα ετόλμησε να κλάψει.
Και η Τηλεόραση διέταξε : «Απαγορεύεται η λύπη»
Και ο άντρας θέλησε να τη φιλήσει.
Και η Τηλεόραση διέταξε : «Θα κοιμάστε με αντιασφυξιογόνες μάσκες»
Και ένα ζευγάρι θέλησε να απολαύσει τη βασιλεία των ουρανών.
Και η Τηλεόραση είπε «Θα πρέπει να υποφέρετε, να βασανιστείτε, να γίνεται επαίτες και να προδώσετε την αξιοπρέπειά σας»
Η Μητέρα, ο Πατέρας και το Παιδί παρακολουθούσαν φιμωμένοι και τρόχιζαν τα μαχαίρια τους.
Και η Τηλεόραση χειροκροτούσε.
Κι ύστερα άρχισαν να ακούγονται κραυγές.
Και η Τηλεόραση διέκοψε για ευχάριστο μουσικοχορευτικό διάλειμμα….
«Μπρος λοιπόν, γράψε τα όσα είδες, αυτά που γίνονται και αυτά που μέλλει να γίνουν αργότερα»
Συγγραφέας: Παύλος Μάτεσις
Σύνθεση κειμένου- Σκηνοθεσία: Κατερίνα Παπαναστασάτου
Κίνηση: Μαρίζα Τσίγκα
Μουσική: Σταύρος Διαμαντόπουλος
Σκηνικά: Σοφία Σαρακασίδου
Κοστούμια: Νικολέττα Παπαδοπούλου, Γιάννα Ρεσβάνη
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Σχεδιασμός ήχων: Μιχάλης Μπούρης
Βοηθός σκηνογράφου: Σωτήρης Καπετάνιος
Φωτογραφίες: Δημήτρης Λυκουρέζος
Γραφιστικά: Χρήστος Καπενής
Video Trailer: Πέτρος Κιοσές
Παίζουν οι ηθοποιοί: Χρήστος Καπενής, Νικόλας Κασάπης, Χρήστος Παληογιάννης, Μάρω Ρίζου, Σοφία Σαπρίκη, Σοφία Σαρακασίδου, Δημήτρης Τσολάκης
Παραστάσεις: από το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 19:30 για
περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Διάρκεια παράστασης: 80’
Γενική είσοδος: 10 ευρώ
Μειωμένο (φοιτητών, ανέργων): 5 ευρώ
Πληροφορίες Κρατήσεις: 210- 7512625 και 6948- 269318