«Τον καιρό εκείνο που όλους τους ανθρώπους τους μετακινούσαν απ’ τη μια δουλειά στην άλλη, ο σύντροφος Κοροτκόφ είχε βολευτεί ακλόνητος στη θεσούλα του και είχε παντελώς διαγράψει απ’ το μυαλό του ακόμη και την πιθανότητα ν’ αλλάξει το πεπρωμένο του. Αλλά, φευ, δεν ήτανε γραφτό… Κατά την 20ή Σεπτεμβρίου του έτους 1921 ο Κεντρικός Ταμίας μπήκε μέσα, τίναξε τα νερά απ’ το καπέλο του, το ακούμπησε πάνω στο γραφείο, τοποθέτησε επ’ αυτού το χαρτοφύλακα και ανακοίνωσε: ‘Λεφτά δεν υπάρχουν’.»
Η είδηση ότι λεφτά δεν υπάρχουν και οι υπηρεσίες προχωρούν σε μείωση προσωπικού, πέφτει ως κεραυνός εν αιθρία στη μεταεπαναστατική Μόσχα του 1921. Θύμα της νέας αυτής πραγματικότητας γίνεται σύντομα και ο συνετός υπάλληλος Κοροτκόφ, ο οποίος προσπαθώντας να βρει το δίκιο του, αναζητά τον αρμόδιο διευθυντή, ευελπιστώντας να ανατρέψει τη δυσμενή του θέση.
Στην προσπάθειά του αυτή, μπλέκεται σε ένα ιλιγγιώδες κυνηγητό, όπου η πεζή καθημερινότητα μπερδεύεται με την πιο τρελή και παράδοξη φαντασίωση. Μεταμορφώσεις, παραμορφωτικοί λαβύρινθοι και αντικείμενα που ζωντανεύουν, συνιστούν τώρα το εφιαλτικό σύμπαν της αποπνικτικής καταδίωξης του ήρωα. Μέσα σ’ αυτό το «διαβολικό» περιβάλλον, όλοι οι χαρακτήρες ξεπηδούν από έναν γκροτέσκο κόσμο υπερβολής και δοκιμάζουν τα νεύρα του, τόσο που σταδιακά υποχωρεί ακόμη και η ικανότητά του να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα.
Ο δυστυχής πλέον Κοροτκόφ, δεν είναι τώρα σίγουρος για τίποτα: δεν θυμάται ούτε το όνομά του, η ίδια η ταυτότητά του δεν του ανήκει πια. Παλεύει με ένα σύστημα δαιδαλώδες και αήττητο, με έναν μηχανισμό που τον παγιδεύει αενάως και του εναντιώνεται ανελέητα. Μόνη λύση διαφυγής από τον εφιάλτη, φαντάζει μια απελπισμένη ηρωική έξοδος. Μόνο που τώρα, δεν ξέρει καν αν καταδιώκεται ή αν καταδιώκει.
Η ομάδα Ubuntu, μετά τη «Χαμένη τιμή της Katharina Blum», επιστρέφει στο Βios με τη «Διαβολιάδα» του πρωτοπόρου Ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, μια επίκαιρη πολιτική αλληγορία.
Η «Διαβολιάδα» προκάλεσε σάλο όταν πρωτοεκδόθηκε το 1925 και 2 μήνες αργότερα λογοκρίθηκε ως βλάσφημη, αποσύρθηκε και δεν επανακυκλοφόρησε ποτέ. Αυτά συμβαίνουν όταν ο «Διάβολος» αποφασίζει να χώσει τη μύτη του στις υποθέσεις μιας σοσιαλιστικής χώρας. Ο Μπουλγκάκοφ επιλέγει στο έργο αυτό το σύμβολο του Διαβόλου και πλήθος αναγνωρίσιμων αρχετύπων του και με το φαουστικό θέμα της εξαγοράς -του χρόνου, των ιδεών ή των πεποιθήσεων- σε πρώτο πλάνο, δημιουργεί αυτή την καυστική σάτιρα μιας τραγελαφικής κοινωνίας στην οποία ελλοχεύει και σύντομα επικρατεί ολοκληρωτικά το απόλυτο χάος. Η λεγόμενη σοσιαλιστική αγωγή πάει περίπατο και οι πάντες εκδηλώνουν τον χειρότερο εαυτό τους κατευθυνόμενοι από «διαβολικές» -ή μήπως όχι;- δυνάμεις.
Συντελεστές
Μετάφραση: Έλσα Ανδριανού – Ελεάνα Τσίχλη
Σκηνοθεσία: Ελεάνα Τσίχλη
Δραματουργική επεξεργασία: Έλσα Ανδριανού
Επιμέλεια κίνησης: Αταλάντη Μουζούρη
Σκηνικά – Κοστούμια: Τίνα Τζόκα
Επιμέλεια μουσικής: Ubuntu
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Βασιλική Τσιροπούλου
Σχεδιασμός αφίσας: Σωτήρης Βασιλείου
Σχεδιασμός promo video: Κατερίνα Τζόβα
Φωτογραφίες: Δημήτρης Σωτηρόπουλος
Συμπαραγωγή: ομάδας Ubuntu & Bios
Παίζουν: Αναστασία Γιαννάκη, Γιάννης Δενδρινός, Φώτης Λαζάρου, Άρης Λάσκος, Κατερίνα Λάττα, Γιώργος Νούσης, Μαριάνθη Παντελοπούλου, Αποστόλης Ψαρρός
Τελευταίες 4 παραστάσεις: 12, 13, 19 & 20 Μαΐου
Bios Main stage
Πειραιώς 84
Παραστάσεις:
Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00
Εισιτήρια: 10 ευρώ (γενική είσοδος)
Κρατήσεις: 210 3425335