Η θεατρική διασκευή του σπουδαίου διηγήματος του Λ. Τολστόι «Από τι ζουν οι άνθρωποι», μια τρυφερή ιστορία για δύσκολους καιρούς, μεταφέρεται στο Θέατρο Πορεία από 25 Οκτωβρίου 2014 μετά τη μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική της επιτυχία στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».
Για όλους εμάς που πιστεύουμε ότι ζούμε επειδή φροντίζουμε τους εαυτούς μας, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που μας κάνει να ζούμε είναι μόνο η αγάπη. Σκηνοθετούν και ερμηνεύουν οι Όλια Λαζαρίδου, Γιώργος Νανούρης και Ηλίας Κουνέλας.
Συνοδοιπόροι σε αυτό το μαγικό ταξίδι η μουσική του Κωνσταντίνου Βήτα και το σκηνικό τοπίο της Κατερίνας Χριστίνας Μανωλάκου. Tα σύγχρονα κείμενα της παράστασης είναι της Όλιας Λαζαρίδου.
Η ιστορία είναι απλή. Ένας φτωχός παπουτσής, την πιο κρύα νύχτα του χειμώνα, βγήκε τουρτουρίζοντας έξω στο χιόνι για να μαζέψει τα λεφτά που του χρωστούσαν. Σε μια γωνιά του δρόμου έπεσε πάνω σ’ ένα σωριασμένο, παράξενο, γυμνό άνθρωπο. Αποφάσισε να τον πάρει μαζί στο σπίτι του. Από το σημείο αυτό ξεκινά μια αλυσίδα από μυστήρια συμβάντα, απροσδόκητα και καταπληκτικά γεγονότα που θα αποκαλύψουν σ’ αυτόν και τη γυναίκα του, τη μια και μοναδική αλήθεια, που είναι η απάντηση στο ερώτημα: «Από τι ζουν οι άνθρωποι».
Λίγα λόγια για την παράσταση
Με τι τρόπο να μιλήσει κανείς και να επικοινωνήσει με τους άλλους σε τέτοιους καιρούς σκοτεινιάς; Σε καιρούς που κανείς δεν μπορεί ούτε θέλει ν’ ακούσει κανέναν. Ίσως μια παραβολή, ένα παραμύθι που ξαναθυμίζει τα αυτονόητα να είναι ο τρόπος. Το διήγημα του Λ. Τολστόι «Από τι ζουν οι άνθρωποι» είναι ένα παραμύθι για μεγάλους που μιλάει ακριβώς γι’ αυτό το αυτονόητο που όμως όλοι γύρω μοιάζει να έχουν ξεχάσει.. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ζουν επειδή φροντίζουν τους εαυτούς τους, στην πραγματικότητα όμως η αγάπη είναι εκείνη που τους κάνει να ζουν.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Λ. Τολστόι (1828-1910)
Ο Λέων Τολστόι, συγγραφέας με τεράστια επίδραση στη ρωσική και στην παγκόσμια λογοτεχνία, γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1828 (ή με το τότε ισχύον ημερολόγιο στη Ρωσία 28 Αυγούστου 1828) στη Γιάσναγια Πολιάνα της Ρωσίας.
Παρουσιάστηκε στη λογοτεχνία το 1852 με τα ημερολόγιά του, τα οποία επεξεργάστηκε σε τρία αυτοβιογραφικά μυθιστορήματα και δημοσίευσε ενοποιημένα με τον τίτλο «Από τη ζωή μου». Ακολούθησε το διήγημα «Σεβαστούπολη» (1855-59), όπου περιγράφει της εμπειρίες του ως αξιωματικός στην ομώνυμη πόλη κατά τον πόλεμο της Κριμαίας. Το εξάτομο ιστορικό και φιλοσοφικό μυθιστόρημά του «Πόλεμος και Ειρήνη» (1868-69) και το μυθιστόρημα «Άννα Καρένινα» έκαναν το όνομα του Τολστόι παγκόσμια γνωστό. Αυτά τα μυθιστορήματα αποτελούν δύο από τα σημαντικότερα έργα του ψυχολογικού ρεαλισμού τον 19ο αιώνα.
Ως κριτικός του πολιτισμού και ερμηνευτής θρησκευτικών θεμάτων ο Τολστόι άσκησε σημαντική επιρροή στη σλαβική και στη δυτικοευρωπαϊκή λογοτεχνία. Με τα θρησκευτικά κείμενά του ήρθε όμως σε αντιδικία με την εκκλησία της Ρωσίας, η οποία τον απέβαλε από τις τάξεις της το 1901. Το φθινόπωρο του 1910 εγκάτέλειψε την οικογένειά του για να ζήσει σε ασκητική απομόνωση, καθώς δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει την αντίφαση μεταξύ των θρησκευτικών και κοινωνικών αντιλήψεών του αφενός και της θέσης του ως ευγενής και μεγαλοκτηματίας αφετέρου. Πέθανε στο ταξίδι προς την αυτοεξορία του στις 20 Νοεμβρίου 1910 (ή με το τότε ισχύον ημερολόγιο στη Ρωσία 7 Νοεμβρίου 1910).