Ο Τάκης Ζαχαράτος σε συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα, αναφέρθηκε στο επάγγελμά του. Πόσο εύκολο είναι να γελά πάντα;
Πιο συγκεκριμένα, ο ίδιος δήλωσε: «Στην παράσταση… Απ’ τη Μελίνα … Στήνεται το καμαρίνι της στη σκηνή και πάω ως Μελίνα στον καθρέφτη, τραβάω την περούκα και την αφήνω, σαν να βγάζω τον ρόλο από πάνω μου. Και ήταν τόσο δυνατή η Μελίνα με τον κόσμο, που μόλις έβγαλα την περούκα άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Με κοίταζαν τα παιδιά της ορχήστρας ανήσυχα, ξαφνιασμένα. Τι να ‘ταν; Η έλλειψή της; Το κενό στη καρδιά μου; Μια χαμένη περηφάνια; Σαν να ξαναδέθηκα με μια ωραία Ελλάδα που πια δεν υπάρχει; Ποιος ξέρει! Ίσως πάλι να ‘ταν η συνειδητοποίηση ότι λείπει κάθε άνθρωπος που θα φωνάξει για μένα, που θα μάχεται για μένα με πάθος, λεβεντιά, ειλικρίνεια. Τώρα; Έχουμε μόνο πιόνια και παρτάκηδες»