Για το επάγγελμα του ηθοποιού και πόσο σκληρό μπορεί να γίνει, μίλησε σε συνέντευξή της η Σόφη Ζαννίνου.
Πιο συγκεκριμένα, η ίδια δήλωσε: «Ο πατέρας μου κήδεψε τη μάνα του το μεσημέρι και το βράδυ έπαιζε διπλή παράσταση στο θέατρο. Εγώ έκανα δύο αποβολές πάνω στο σανίδι, τελείωνα την παράσταση και με έτρεχαν στο νοσοκομείο.Ο Ζαννίνο μου έλεγε «ποτέ δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν νιώθω καλά! Μόνο το δεν υπάρχω πια σε κρατά μακριά από μία παράσταση». Όμως συμβαίνει και κάτι μαγικό! Ό,τι ψυχολογική κατάσταση κι αν έχω ή κι αν είμαι άρρωστη, όταν ξεκινώ να είμαι στη σκηνή όλα αλλάζουν. Έχω αποφασίσει να μη δίνω όλο μου τον εαυτό. Κι όμως, ανεβαίνοντας εκεί πάνω, μετά από λίγο κάτι γίνεται και με αρπάζει αυτό το πράγμα και τα ξεχνώ όλα και όλα λάμπουν είναι χρώματα και νότες και γέλια και ανθρωπιά. Μια φορά είχα φαρυγγίτιδα και έπρεπε να προφυλάξω τη φωνή μου. Βγαίνω στην αρχή μαζεμένα, να αναγγείλω τα τραγούδια. Μετά από λίγο τα ‘δινα όλα. Έρχεται ο Δάκης στις κουίντες και μου λέει: «Ψιτ; Τρελή είσαι, χριστιανή μου και μας ξεκούφανες;»