Τετάρτη 25 Νοεμβρίου, στις 24:00
Τι οδηγεί χιλιάδες Έλληνες στην ακραία πράξη της αυτοκτονίας; Πώς μπορούν να σωθούν οι μελλοντικοί αυτόχειρες;
Πολύ σπάνια, άνθρωποι που έχουν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας μιλούν μπροστά στο φακό. Η Ελλάδα ήταν πάντοτε μια χώρα που παρουσίαζε ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά στις αυτοκτονίες. Για πολλούς, μια τέτοια πράξη μπορεί ακόμα να αποτελέσει «στίγμα», τόσο για τους ίδιους όσο και για την οικογένειά τους. Στα χρόνια όμως της οικονομικής κρίσης, η χώρα μας δεν μπορεί να υπερηφανεύεται πια για τις στατιστικές της. Αυτός είναι και ο λόγος που κάποιοι επιλέγουν να μιλήσουν στην εκπομπή «360ο».
«Το έκανα μέσα στον κόσμο, γιατί πίστευα ότι κανένας δεν θα ενδιαφερόταν για μένα, δεν θα απασχολούσα κανέναν», λέει ο Παύλος που βρέθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη κατεστραμμένος οικονομικά και άστεγος στο δρόμο. Μέχρι που αποφάσισε να πάρει όσο πιο πολλά χάπια μπορούσε, σε ένα πάρκο μέρα μεσημέρι.
Για τον γνωστό σχεδιαστή Κυριάκο, αιτία ήταν η κατάθλιψη, που πυροδοτήθηκε από απανωτές αλλαγές στη ζωή του. Δε μπορούσε τότε να φανταστεί ότι θα σωζόταν χάρη στο αποχαιρετιστήριο μήνυμα που άφησε στo Facebook.
Κάθε θύμα αυτοκτονίας αφήνει πίσω του τους δικούς του ανθρώπους. Η Έμμυ Χριστούλα, όταν άκουσε στο ραδιόφωνο ότι ένας συνταξιούχος αυτοκτόνησε στην πλατεία Συντάγματος, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ήταν ο πατέρας της, που επέλεξε να διαμαρτυρηθεί με αυτόν τον τρόπο μπροστά στη Βουλή. Ο Θοδωρής Γιάνναρος, διοικητής του νοσοκομείου «Ελπίς», που βίωσε τον τραγικό θάνατο του γιου του, σήμερα παλεύει για τη βελτίωση της πρόληψης των αυτοκτονιών: «Τα κροκοδείλια δάκρυα για τους ανθρώπους που φεύγουν, δεν φτάνουν. Το μεγάλο πρόβλημα της κοινωνίας είναι ότι δεν ενδιαφέρεται και όλοι νομίζουμε ότι στον δικό μας κήπο δεν θα συμβεί ποτέ. Δεν έχουμε καταλάβει ότι τις ευθύνες τις έχουμε εμείς», λέει στη Σοφία Παπαϊωάννου.