Ως παιδιά την περιμέναμε πως και πως αυτές τις μέρες κι ως μεγάλοι διατηρούμε ακέραια την υποχρέωση να την προσφέρουμε στα βαφτιστήρια μας.
Όμως η λαμπάδα δεν ήταν πάντα … εμπορεύσιμο είδος ή κεράκι ολοστόλιστο με τα τελευταία δημιουργήματα της βιομηχανίας των παιχνιδιών. Για την ακρίβεια η ρίζα του εθίμου είναι πολύ διαφορετική.
Οι λαμπάδες έκαναν την εμφάνισή τους τα πρώτα χρόνια της Χριστιανικής εκκλησίας, όταν οι νέοι που έρχονταν κοντά στη θρησκεία επέλεγαν πότε θα βαφτιστούν. Και συνήθως οι τελετές ήταν ομαδικές και πανηγυρικές. Οι ιερείς λοιπόν διάλεγαν ως πλέον κατάλληλη βραδιά για τις ομαδικές βαφτίσεις, τη νύχτα της Ανάστασης. Φίλοι και συγγενείς προσέρχονταν στις εκκλησίες με μία λαμπάδα στο χέρι για να “φωτίσουν” τον νέο Χριστιανό που θα έπαιρνε το βάφτισμα της θρησκείας και συνάμα να υποδεχτούν την Ανάσταση του Θεανθρώπου. Κι έτσι στους αιώνες διατηρήθηκε το έθιμο της λαμπάδας ως υποδοχή για τους πεφωτισμένους . Μόνο που οι ομαδικές βαφτίσεις σταμάτησαν και σταδιακά η λαμπάδα έμεινε να μεταφέρει το Άγιο Φως στα σπίτια.
Με το Athenstimeout.gr στην παράσταση «Φράνκι και Τζώννυ»!