Μετά την πετυχημένη περιοδεία ανά την Ελλάδα και τις sold out παραστάσεις στο VAULT , η παράσταση «Πού είναι η μάνα σου μωρή» της Δήμητρας Πέτρουλα , με την Βέρα Κρούσκα, σε σκηνοθεσία – μουσική επιμέλεια Ενκε Φεζολλάρι, και σε θεατρική διασκευή Σοφίας Αδαμίδου , συνεχίζει για δεύτερη χρονιά την πετυχημένη πορεία της στον Πολυχώρο VAULT.
Από την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου έως την Κυριακή 8 Ιανουαρίου, κάθε Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακές στις 19:00.
«Πού είναι η μάνα σου μωρή» : Μία σπαραχτική μαρτυρία για τον εμφύλιο, με τη Βέρα Κρούσκα να ενσαρκώνει τα πάθη και τις ματωμένες σελίδες της οικογένειας Πέτρουλα στην Μάνη, την τραγική ιστορία ενός παιδιού που επέζησε απο τις σφαγές των Χιτών και κατέγραψε όλες τις θυριωδίες τους.
Οι θεατές αντιμέτωποι με την Ιστορία, παρακολουθούν την ιστορία μιας γυναίκα που βίωσε μία από τις μελανότερες σελίδες της ελληνικής ιστορίας, τον Εμφύλιο. Μιας γυναίκας που έζησε την αγριότητα και την ωμότητα ενός σκληρού πολέμου. Μιας γυναίκας που ενηλικιώθηκε βίαια και αποτρόπαια ζώντας τις 31 σφαγές των δικών της ανθρώπων από ντόπιους Χίτες, πρώην συνεργάτες των Ναζί και μετέπειτα διώκτες των κομμουνιστών που έλαβαν μέρος στην Αντίσταση. Μιας γυναίκα που υπήρξε μάρτυρας και θύμα του αλληλοσπαραγμού.
Το «Πού είναι η μάνα σου, μωρή;» αποτελεί μια εκ βαθέων, προσωπική μαρτυρία, και συγχρόνως ένα ιστορικό ντοκουμέντο με αληθινά γεγονότα και υπαρκτά ονόματα. Σ’ αυτήν την προσωπική τραγωδία αντικατοπτρίζεται όλη η ζοφερή ιστορία της Ελλάδας.
Η Βέρα Κρούσκα , με την σκηνοθετική μπαγκέτα του Ενκε Φεζολλάρι ενσαρκώνει αυτή τη γυναίκα, την ηρωίδα του βιβλίου, έχοντας στο πλευρό της την Αγάπη Παπαθανασιάδου και την Ορνέλλα Λούτη , οι οποιες δρουν σαν ένα είδος χορικού, αγγίζουν τις σκληρές και συνάμα συγκινητικές σελίδες – γεγονότα που έζησε η ίδια η Δήμητρα Πέτρουλα.
Η παράσταση αντλεί υλικό από το βιβλίο της Δήμητρας Πέτρουλα , σε διασκευή της Σοφίας Αδαμιδου . Τα σκηνικά – κοστούμια είναι της Χριστίνας Κωστέα . Η μουσική επιμέλεια του Σκηνοθέτη και οι φωτισμοί της Ελίζας Αλεξανδροπούλου. Φωτογραφίες: Σωτηρία Ψαρού, Κική Παπαδοπούλου.
ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Εκείνο το κρύο πρωινό του Γενάρη του 1946, λίγα μέτρα έξω από το σπίτι τους, δολοφονούνται ομαδικά τα περισσότερα μέλη της οικογένειας Πέτρουλα, από τις ένοπλες συμμορίες της “Χ”. Το τρίχρονο κοριτσάκι της οικογένειας που επέζησε της σφαγής κατέγραψε αργότερα τα φοβερά εκείνα γεγονότα της εξόντωσης της μάνας της, των αδελφιών της και των άλλων συγγενών της.
Εβδομήντα χρόνια μετά και το μήνυμα της πολύπαθης γενιάς είναι χαραγμένο στο μνημείο των εκτελεσμένων, που ευλαβικά έστησε η Δήμητρα Πέτρουλα: «Διαβάτη αντί μνημόσυνο/ ιστόρισε την ερημιά/ που άφησε πίσω ο διχασμός/ σαν πέρασ’ απ’ τη Μάνη. / Είθε ο δικός μας σκοτωμός/ και το δικό μας αίμα/ να γίνει για τους ζωντανούς/ μήνυμα συμφιλίωσης/ και προσταγή ενότητας/ ομόνοιας και ειρήνης/ να μη ρημάξει η Ελλάδα μας/ ως ρήμαξε η Μάνη».