Και καθώς βρισκόμαστε στα μέσα του καλοκαιριού, τι καλύτερο για να απολαύσουμε τα μπάνια μας, από ένα κινηματογραφικό φονικό καρχαρία;
Ήταν άλλωστε ο υπέρτατος κινηματογραφικός καλοκαιρινός τρόμος από τότε που κυκλοφόρησε το «Jaws», και αν και πολλοί προσπάθησαν να πετύχουν κάτι αντίστοιχο, οι περισσότερες απόπειρες υπήρξαν από ανέπνευστες έως πολύ κακές. Και φτάσαμε σε μια εποχή που κάθε προσπάθεια για κάτι καλό σταμάτησε και οι “δημιουργοί” βολεύτηκαν σε απροκάλυπτα κακές ταινίες, όπως το Sharknado, που το μόνο που έχουν να πουλήσουν είναι το πόσο κακές είναι.
Και κάπου εδώ έρχεται ο Jaume Collet-Serra με το «The Shallows», ένα απλό από άποψης ιστορίας φιλμ, αλλά πολύ προσεγμένο στην εκτέλεση του. Μία κοπέλα ακολουθεί τα χνάρια της μητέρας της που την οδηγούν σε μια ειδυλλιακή παραλία, αλλά το παραδεισένιο σκηνικό θα μετατραπεί σε κόλαση όταν της επιτεθεί καρχαρίας, με μια δαγκωματιά στο πόδι θα καταφέρει να γλυτώσει χάρη σε ένα βράχο εκεί κοντά που προσωρινά θα την προστατέψει από το άγριο θηρίο.
Η κινηματογράφηση είναι δυνατή και ακόμα και αν έλειπε το στοιχείο της αγωνίας, θα μπορούσαμε να το διασκεδάσουμε παρακολουθώντας της ως απλή surfing movie. Ωστόσο μας προσφέρει αρκετά παραπάνω και παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος της έχει γυριστεί σε στούντιο θα ορκιζόμασταν πως είναι εξ’ολοκλήρου γυρισμένη σε κάποια ειδυλλιακή παραλία. Ο καρχαρίας είναι απ’ τους πιο ρεαλιστικούς που έχουμε δει στο σινεμά και η φειδωλή χρήση του μας κάνει να αγωνιούμε ακόμα περισσότερο για την ηρωίδα, που ερμηνεύει ιδανικά η Blake Lively. Ακόμα και αν προσωπικά δεν μου γέμιζε το μάτι από άλλες τις δουλειές, εδώ είναι δύσκολο να μη τη συμπαθήσεις.
Μπορεί το «The Shallows» να μην είναι αριστούργημα είναι ωστόσο όλα όσα ελπίζαμε να είναι ένα τέτοιο φιλμ.