Ο Δράκουλας (Dracula) υπήρξε μυθιστορηματικός ήρωας, αλλά και ιστορικό πρόσωπο. Ο μυθιστορηματικός Δράκουλας «γεννήθηκε» από τη γραφίδα του Άγγλου συγγραφέα Μπράαμ Στόκερ και το ομώνυμο βιβλίο κυκλοφόρησε στις 18 Μαΐου του 1897.
Πρόκειται για έναν Ρουμάνο ευγενή, με γοητευτική προσωπικότητα, καλούς τρόπους, αλλά με δίψα για αίμα. Ο «Δράκουλας» είναι ένα επιστολικό μυθιστόρημα, ενταγμένο στη μεγάλη παράδοση της γοτθικής λογοτεχνίας.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Στόκερ διηύθυνε το ονομαστό Θέατρο Lyceum του Λονδίνου και για να συμπληρώσει το εισόδημά του έγραφε λαϊκά μυθιστορήματα, χωρίς ιδιαίτερες λογοτεχνικές απαιτήσεις.
Ένα από αυτά, ο «Δράκουλας» τον έκανε γνωστό παγκοσμίως και του χάρισε τρομερή δόξα, αν και δεν ήταν ο πρώτος διδάξας του είδους. Ιστορίες με βρικόλακες γράφονταν και πριν από τον Στόκερ. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον «Φρανκενστάιν» της Μέρι Σέλεϊ (1818), το «Βαμπίρ» του Τζον Πολιντόρι (1819) και το ποίημα «Ο γκιαούρης» του Λόρδου Βύρωνα (1813).
Όμως, ο «Δράκουλας» κέρδισε το στοίχημα από πολύ νωρίς, χάρη στην προτίμηση της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Πάνω από 160 ταινίες έχουν γυριστεί με ήρωα τον ευγενή βρικόλακα, καθιστώντας τον ως έναν από τους δημοφιλέστερους κακούς στη λαϊκή μυθολογία του 20ού αιώνα. Η πρώτη έκανε πρεμιέρα στις 5 Μαρτίου του 1922 με τίτλο «Νοσφεράτου – Η συμφωνία του τρόμου», σε σκηνοθεσία Φρίντριχ Βίλχελμ Μουρνάου, ενώ χαρακτηριστικός είναι επίσης ο «Δράκουλας» (1931) του Τοντ Μπράουνινγκ με τον Μπέλα Λουγκόζι στον πρωταγωνιστικό ρόλο (1931) και ο κατά Φράνσις Φορντ Κόπολα «Δράκουλας» (1992).
Βλαντ Ντράκουλα ή Τσέπες
Ως ιστορικό πρόσωπο ο Δράκουλας υπήρξε με το όνομα Βλαντ Ντράκουλα ή Τσέπες ή Βλαντ ο Παλουκωτής και καταγόταν από ευγενή γενιά. Το όνομά του στα πρώιμα ρουμανικά σημαίνει ο γιος του διαβόλου («Ντρακουλέα»). Ωστόσο, δεν είναι εξακριβωμένο αν ο Βλαντ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον ήρωα του Μπραμ Στόκερ.
Ο Βλαντ (1431-1476) ηγεμόνευσε ως βοεβόδας για οκτώ χρόνια την περιοχή της Βλαχίας, όπου βρίσκονται τα Καρπάθια Όρη. Έμεινε στην ιστορία για τη θηριωδία του, καθώς σκότωσε κοντά στους 40.000 ανθρώπους, αντιπάλους της εξουσίας του, «εγκληματίες και άλλα παράσιτα της κοινωνίας» όπως τους χαρακτήριζε, χρησιμοποιώντας τη δημοφιλή σ’ αυτόν μέθοδο του ανασκολοπισμού. Οι αριθμοί μπορεί να είναι υπερβολικοί, επειδή οι πληροφορίες προέρχονται από τους Γερμανούς αντιπάλους του, που κατοικούσαν στη γειτονική Ουγγαρία.
Ο Βλαντ, πάντως, τιμάται ως ήρωας από τους Ρουμάνους. Με την απάνθρωπη τακτική του ανασκολοπισμού που εφάρμοζε, έστειλε στον άλλο κόσμο κάπου 100.000 Τούρκους, εκδιώκοντας τους Οθωμανούς από τη χώρα του.