Ορφέας και Ευριδίκη, διαχρονικό ζευγάρι ανά τους αιώνες, επάξια στέκεται δίπλα στο Ρωμαίο και την Ιουλιέτα, ζωντανεύει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, σε μια σπαρακτική ποιητική αφήγηση για την ατόφια, οικουμενική, διαμπερή αγάπη που κάθε εμβληματικό ή καθημερινό ερωτευμένο ζευγάρι πεθαίνει να ζήσει.
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μπογδάνος ανα-παριστά έναν άλλο “Άλλο Κόσμο” που διατηρεί με καθαρότητα και ευαισθησία το παραμυθένιο και συγκινησιακό φορτίο του μύθου των διαχρονικών εραστών, αλλά ταυτόχρονα στέκει ωμά στο σήμερα λες και η Ιστορία ξανασυνέβη προχθές, σε λίγο, τώρα ή αύριο. Η βία και το απροσδόκητο επανεξετάζονται μέσω μίας διάφανης, λιτής, απογυμνωμένης οπτικής, άλλοτε τρυφερής κι άλλοτε άγριας και θνητής, παρασύροντας τον θεατή στο θεοσκοτεινό ταξίδι του ανυπόμονου αοιδού που με την Αγάπη του κερδίζει για λίγο τον Άδη και με τον “Άδη” του χάνει για πάντα την Αγάπη.
Όλα τα σύμβολα, οι οιωνοί και οι πυξίδες υποδεικνύουν ξανά και ξανά την ίδια στιγμή, την ίδια στιγμή, την ίδια στιγμή, εκείνο το αγύριστο νανοδευτερόλεπτο όπου οι μοίρες κάνουν οριστικά στροφή, γκρεμίζοντας την ελπίδα για κάθε Ορφέα και κάθε Ευρυδίκη που αρνούνται να πειθαρχήσουν στο σκοτάδι.
Ποιος είπε πως δεύτερη ζωή δεν έχει; Έχει αν το θέλεις πολύ. Αν όμως δεν χειριστείς με σεβασμό τη δεύτερη ζωή στον Έρωτα, παραμονεύει και δεύτερος θάνατος. Κι αν ο Έρωτας στέκει μόνο έτσι, μόνο “μέχρι θανάτου”; Αντέχεις να τον ξαναζήσεις;
Η μυθική ερωτική ιστορία του Ορφέα και της Ευρυδίκης είναι πολύ γνωστή μέχρι τη σύγχρονη εποχή και έχει εμπνεύσει την τέχνη στη μουσική, στον κινηματογράφο και το θέατρο. Ο Ορφέας ήταν γιος του Θίαγρου, του βασιλιά της Θράκης και ήταν ένας πολύ προικισμένος μουσικός, που είχε μαθητεύσει στον Απόλλωνα και ήξερε να παίζει τόσο όμορφες μελωδίες με τη λύρα του που μάγευε ακόμα και τα άγρια ζώα του δάσους. Ο Ορφέας συμμετείχε στην Αργοναυτική εκστρατεία, βοηθώντας τον Ιάσονα να αντιμετωπίσει τις Σειρήνες. Όταν ολοκληρώθηκε η εκστρατεία επέστρεψε στην πατρίδα του, την Πιερία….
Ορφέας και Ευρυδίκη ανά τους αιώνες. Η ιστορία των δύο εραστών
Κάνοντας μια βόλτα στο δάσος, όπως συνήθιζε, συνάντησε τη νύμφη Ευρυδίκη με την οποία ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε. Το ζευγάρι έμοιαζε ευτυχισμένο μέχρι τη στιγμή που ο Αρισταίος, ο αγαπημένος φίλος του Ορφέα, προσπάθησε να βιάσει την Ευρυδίκη. Η νύμφη κατάφερε να του ξεφύγει και άρχισε να τρέχει στο δάσος, αλλά τη δάγκωσε ένα φίδι και σκοτώθηκε. Η θλίψη του Ορφέα ήταν απερίγραπτη. Οι μουσικές του έγιναν μοιρολόγια και ο απαρηγόρητος νέος περνούσε τις μέρες του θρηνώντας και παίζοντας λυπημένες μελωδίες με τη λύρα του. Η μουσική του γέμισε θλίψη και συγκίνησε ακόμα και τους Θεούς, οι οποίοι τον λυπήθηκαν και αποφάσισαν να του δώσουν άδεια να κατέβει στον κάτω κόσμο για να συναντήσει την αγαπημένη του. Για μια ακόμη φορά η λύρα του αποδείχθηκε «θαυματουργή», αφού όταν έφτασε στις πύλες του ‘Αδη, έπαιξε μια μελωδία, μάγεψε τον τρομερό Κέρβερο και αυτός του επέτρεψε να περάσει. Το ίδιο συνέβη και όταν συνάντησε τον Πλούτωνα, τον Θεό του Κάτω κόσμου. Ακούγοντας τη μουσική του Ορφέα, ο Πλούτωνας πείστηκε να του δώσει πίσω την Ευρυδίκη και να την πάρει μαζί του στη Γη. Κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί ποτέ και σύμφωνα με τον μύθο ο μεγάλος έρωτας του ζευγαριού σε συνδυασμό με τη μελωδία του Ορφέα, «λύγισαν» τον Πλούτωνα, ο οποίος έθεσε έναν όρο….
Είπε στον Ορφέα πως στη διαδρομή μέχρι τη Γη, την Ευρυδίκη θα συνόδευε ο Ερμής. Ο Ορφέας έπρεπε να προχωράει μπροστά και ο φτεροπόδαρος Θεός, με την αγαπημένη του να τον ακολουθούν. Απαγορευόταν όμως να γυρίσει έστω και για μια στιγμή το κεφάλι του προς τα πίσω και να δει την Ευρυδίκη, αλλιώς θα την έχανε για πάντα. Ο Ορφέας δέχτηκε και προκειμένου να κερδίζει πάλι την αγαπημένη του, ήταν βέβαιος πως θα μπορούσε να κάνει υπομονή σε όλη τη διαδρομή. Όμως, λίγο πριν φτάσουν στο τέλος, ο Ορφέας δεν άντεξε. Η απόλυτη ησυχία τον έκανε να σκεφτεί πως κάτι είχε συμβεί και η Ευρυδίκη με τον Ερμή είχαν σταματήσει να τον ακολουθούν. Γύρισε το κεφάλι του προς το μέρος τους και αμέσως η Ευρυδίκη εξαφανίστηκε και επέστρεψε στον Άδη.
Ο Ορφέας έμεινε για πάντα μόνος και απαρηγόρητος, γνωρίζοντας ότι έχασε την αγαπημένη του από δικό του λάθος, γι’αυτό και σε όλη την υπόλοιπη ζωή του τριγυρνούσε στο δάσος και έπαιζε θλιμμένες μελωδίες. Σύμφωνα με τον μύθο, πολλές νύμφες προσπάθησαν να τον γοητεύσουν, αλλά ο Ορφέας δεν θέλησε ποτέ καμία άλλη εκτός από την Ευρυδίκη. Τη γυναίκα που έχασε, επειδή δεν μπόρεσε να ελέγξει την αδυναμία του….
Πηγή: Μηχανή του Χρόνου