Turner Prize 2018: 10 νικητές για το αντισυμβατικά βραβεία σύγχρονης τέχνης
Από το Damien Hirst που βαλσαμώνει βοοειδή στα αγγεία του Grayson Perry, το εν λόγω βραβείο συνέχισε να προκαλεί έντονη συζήτηση από την ίδρυσή του το 1985.
Η λίστα των βραβείων για το βραβείο Turner 2018 ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα, με τέσσερις αναδυόμενους καλλιτέχνες να αγωνίζονται για την τιμή και το συνολικό κέρδος 25.000 δολάρια.
Οι Forensic Architecture, η Naeem Mohaiemen, η Charlotte Prodger και ο Luke Willis Thompson είναι φέτος οι συμμετέχοντες, όλα τα βίντεο-κεντρικά creatives καταπιπανονται με “τα πιό πιεστικά πολιτικά και ανθρωπιστικά θέματα της ημέρας”, σύμφωνα με τον Alex Farquharson, διευθυντή της Tate Britain.
Ο νικητής θα ανακοινωθεί στις 25 Σεπτεμβρίου.
Η ανταπόκριση στις υποψηφιότητες έχει μετριαστεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, αλλά κατά την δεκαετία του 1990, όταν η αρεσκεία θεωρήθηκε ως βασικό γεγονός στο ημερολόγιο “Cool Britannia“, αποτελούσαν αξιόπιστη πηγή διαμάχης.
Ο Turner ρουτίνα έβγαζε συνήθως οι Stuckists, μια ομάδα διαμαρτυρίας που ζητούσε την επιστροφή στην εικαστική ζωγραφική, η οποία θα έδειχνε έξω από την Tate Britain ντυμένη ως κλόουν που φέρει πλακάκια που την απέρριψαν ως “διαφημιστικό πρακτορείο για τον Charles Saatchi” και υποστηρίζοντας ότι να μετονομάσετε το “Βραβείο Duchamp για την καταστροφή της καλλιτεχνικής ακεραιότητας”.
“Ο μόνος καλλιτέχνης που δεν θα κινδύνευε να κερδίσει το βραβείο Turner είναι ο JMW Turner“, θα υποστήριζαν μάλλον σθεναρά.
Ο θεματοφύλακας μεταφέρθηκε στο ερώτημα εάν η καταχώρηση του Fiona Banner για το 2002, Arsewoman in Wonderland, ανήλθε σε τέχνη ή πορνογραφία, θέτοντας το ερώτημα στο αστέρι του κινηματογράφου Ben Dover («το Porn είναι το νέο ροκ και αυτό το έργο τέχνης είναι, είναι η λεκτική αιτιολόγηση γι ‘αυτό, επιτρέπει σε όλους τους Islingtonites να κατεβούν στα σέξι πράγματα χωρίς να επιβάλλουν πορνογραφικό “).
Ο υπουργός Πολιτισμού Kim Howells απέρριψε το βραβείο ως «εννοιολογική μπούρδα», στη χαρά του πρίγκιπα Καρόλου, το ίδιο έτος.
Οι αγελάδες του Damien Hirst που διατηρούνται σε φορμαλδεΰδη είναι αναμφισβήτητα ανάμεσα στα πιο εικονικά και διαιρετικά γυαλιά που παρουσιάστηκαν μαζί με το My Bed (1998) του Tracey Emin, το οποίο δεν κέρδισε αλλά ήταν αρκετά διαβόητο για να εμπνεύσει τους καλλιτέχνες Yuan Chai και Jian Jun Xi προσφέρει μια αντιπαράθεση, διοργανώνοντας μια μάχη μαξιλαριού μεταξύ των φύλλων της, πριν να αφαιρεθεί από την ασφάλεια.
Και οι δύο καλλιτέχνες ήταν συνώνυμοι με το λεγόμενο κίνημα “Νέων Βρετανών Καλλιτεχνών” και συσχετίστηκαν στενά με το πνεύμα τσιγάρων και Χάμπλις της στιγμής.
Το Βραβείο Τέρνερ μπορεί να είναι κακόφημο σε μερικά τεταρτημόρια ως επιτηδευμένο ή εσκεμμένα λοξό, αλλά όπως και το τέταρτο πέλμα της Τραφάλγκαρ της Πλατφόρμας, προσφέρει μια σπάνια ευκαιρία να γίνει προσβάσιμη προκλητική, συγκλονιστική σύγχρονη τέχνη στο ευρύ κοινό και μόνο για αυτή την εξυπηρέτηση αξίζει να χαλαρώσουμε.
Ένας ερευνητικός οργανισμός που εξετάζει διεθνή εγκλήματα και αδικίες και περιλαμβάνει αρχιτέκτονες, κινηματογραφιστές, αρχαιολόγους, ερευνητικούς δημοσιογράφους, δικηγόρους και επιστήμονες έχει οριστεί για το βραβείο Turner του 2018. Οι Forensic Architecture, η οποία έχει περίπου 16 μέλη και εδρεύει στο Goldsmiths του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, θα διαγωνιστεί για την 33η έκδοση του βραβείου εναντίον τριών ατομικών καλλιτεχνών – Naeem Mohaiemen, Charlotte Prodger και Luke Willis Thompson.
Ο κατάλογος είναι πιο απόλυτα πολιτικός σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και περιλαμβάνει καλλιτέχνες που ασχολούνται με ζητήματα μεταπολιτισμικότητας και μετανάστευσης, παράξενη ταυτότητα, παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και φυλετική βία. Και πάλι θέτει ερωτήματα σχετικά με το τι ακριβώς είναι η τέχνη. Οι τρεις σολίστες καλλιτέχνες χρησιμοποιούν κυρίως ταινίες, είτε πυροβολούνται σε 35mm είτε σε iPhone.
Ο Oliver Basciano, μέλος της κριτικής επιτροπής του βραβείου και διεθνής συντάκτης στο ArtReview, είπε ότι η λίστα περιελάμβανε τους χρόνους καθώς χαρακτήριζαν τους καλλιτέχνες να διερευνούν “πώς φτάσαμε εδώ … προσπαθώντας να βρούμε πώς τα πράγματα έσπευσαν”.
Ο Alex Farquharson, διευθυντής της Tate Britain, που προεδρεύει της κριτικής επιτροπής, περιέγραψε τον κατάλογο ως “μια εξαιρετική ομάδα καλλιτεχνών που ασχολείται με τα πιό πιεστικά πολιτικά και ανθρωπιστικά θέματα του σήμερα και πόσο σημαντική είναι η κινητή εικόνα, σε διάφορες μορφές, στην εξερεύνηση αυτών των συζητήσεων “.
Οι Forensic Architecture δεν είναι η πρώτη ομάδα που έχει βραβευθεί. Πρόκειται για μια ομάδα σχεδιαστών και αρχιτεκτόνων, κέρδισε το βραβείο το 2015 για τη δουλειά τους βοηθώντας τους κατοίκους να ανακαινίσουν σπίτια στο Toxteth, Liverpool.
Στο παρελθόν, οι Forensic Architecture έχει συνεργαστεί με κοινότητες που έχουν πληγεί από κοινωνική και πολιτική βία. Διερευνά τεράστια θέματα που εργάζονται μαζί με ΜΚΟ, ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οργανώσεις μέσων ενημέρωσης.
Για ορισμένους, ο ορισμός ωθεί τα όρια της τέχνης, αλλά για τον μυθιστοριογράφο Tom McCarthy, έναν από τους 2018 συμβολαιογράφους του βραβείου, η συλλογή πηγαίνει πίσω στις κλασσικές ρίζες του τι είναι και πρέπει να είναι η τέχνη. “Νομίζουμε ότι αντιπροσωπεύει μερικές από τις πιο ριζοσπαστικές και πρωτοποριακές πρακτικές τέχνης που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή”, είπε. “Η εργασία είναι επείγουσα, σημαντική και πάνω απ ‘όλα λαμπρή.”
Η ομάδα έχει ξαναχριστεί υποψήφια σε για παρουσιάσεις και φεστιβάλ, όπως το το Documenta 14, μιας έκθεσης για τη συμμετοχή της γερμανικής υπηρεσίας εσωτερικής ασφάλειας σε μια φυλετικά παρακινημένη δολοφονία στο Κασέλ.
Ο Mohaiemen, 49 ετών, ένας καλλιτέχνης που γεννήθηκε στο Λονδίνο και ανατράφηκε στη Ντάκα του Μπαγκλαντές, έχει επιλεγεί για παρουσιάσεις στο Documenta και το Moma PS1 στη Νέα Υόρκη. Το θέμα του είναι ουσιαστικά ιστορικό. κάνει ταινίες που συχνά εξερευνούν την μετα-αποικιακή ταυτότητα και τη μετανάστευση.
Η 44χρονη Prodger, γεννημένη στο Bournemouth και με έδρα τη Γλασκώβη, είναι υποψήφια για την ατομική της έκθεση στο Bergen Kunsthall. Περιέλαβε μια ταινία που ονομάζεται Bridgit, την οποία πυροβόλησε στο iPhone της, μια συσκευή που έχει πει ότι θεωρεί ως πρόθεση.
Ο 30χρονος Thompson που γεννήθηκε στη Νέα Ζηλανδία είναι υποψήφιος για ένα βωβό ασπρόμαυρο πορτρέτο ταινιών 35 χιλιοστών του Diamond Reynolds, του οποίου ο φίλος σκοτώθηκε από την αστυνομία στη Μινεσότα, μια συγκλονιστική εκδήλωση που έζησε στο Facebook.
Η δουλειά, που δείχνει έναν αποφασισμένο και σχεδόν ακίνητο Reynolds, εξασφάλισε επίσης στον καλλιτέχνη μια θέση στον κατάλογο επιλογών για το βραβείο θεμελίωσης φωτογραφίας της Deutsche Börse και εκτίθεται στην έκθεση φωτογραφίας του Λονδίνου. Ο Ο Μπαστσιάνο δήλωσε ότι ήταν “τόσο κοντά σε ένα κλασικό πορτρέτο που μπορώ ποτέ να φανταστώ να δω στο βραβείο Turner”.
Το βραβείο Turner ιδρύθηκε το 1984 και είναι ένα από τα πιο γνωστά βραβεία εικαστικών τεχνών στον κόσμο, τόσο μεγάλο που μπορείτε να ποντάρετε ακόμη και σε αυτό. Οι εμπειρογνώμονες της William Hill στο χώρο της τέχνης έχουν κάνει την εγκυκλοπαίδεια 13/8 αγαπημένη για να κερδίσουν.
Είναι ένα βραβείο που αποπνέει και επιδεινώνει το κοινό, αλλά αγκαλιάζει αυτήν τη σύγκρουση – ο δεδηλωμένος στόχος του είναι να “προωθήσει τον δημόσιο διάλογο γύρω από τις νέες εξελίξεις στη σύγχρονη βρετανική τέχνη”.
Το έργο και των τεσσάρων υποψηφίων θα παρουσιαστεί στη Tate Britain από τον Σεπτέμβριο και ο νικητής των 25.000 δολαρίων θα ανακοινωθεί τον Δεκέμβριο. Το βραβείο ανακοίνωσε τον πρώτο εταιρικό χορηγό του για 10 χρόνια, τον γαλλικό τραπεζικό όμιλο BNP Paribas. Πληρώνει για ένα πρόγραμμα που επιτρέπει σε άτομα κάτω των 25 ετών να επισκέπτονται την έκθεση του βραβείου Turner δωρεάν για τις πρώτες 25 ημέρες λειτουργίας του.