Μιλώντας στην εφημερίδα Espresso, η Πένυ Σταθάκη άνοιξε την καρδιά της και μίλησε για τον θάνατο της μικρότερης αδερφής της από καρκίνο. «Πρώτη φορά έκλαψα στη ζωή μου σε ηλικία επτά χρόνων, όταν έχασα τη μικρή μου αδελφή. Ήταν ένα χρόνο μικρότερη. Πέθανε δίπλα μου από υπερβολική αιμορραγία από τη μύτη της. Είχε καρκίνο. Οι γονείς την έφερναν πολύ συχνά στην Αθήνα προκειμένου να της κάνουν μεταγγίσεις και παρακεντήσεις στο Παίδων. Τότε οι γιατροί έκαναν ακόμα πειράματα στα παιδιά με μεσογειακή αναιμία. Κοιμόμασταν μαζί στο ίδιο κρεβάτι. Κάθε φορά που αιμορραγούσε την έπαιρναν και την έφερναν στην Αθήνα, γιατί εμείς μεγαλώσαμε στη Λακωνία. Όταν πέθανε, είχε τη μεγαλύτερη αιμορραγία. Πλημμύρησε από αίμα και ξεψύχησε στο μαξιλάρι δίπλα μου. Αυτό με σημάδεψε σε όλη μου τη ζωή. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που η μάνα αναζητούσε το χαμένο παιδί της για πολλά χρόνια, μέχρι να γεννήσει τα τρία αδέλφια μου και να επέλθει μια σχετική ισορροπία στην οικογένεια. Ένιωθα υπεύθυνη, επειδή ήμουν η μεγαλύτερη…»