«Εμφυλιοπολεμικό κλίμα; Πολιτικά πάθη; Ή απλώς πολλή τηλεόραση, που σημαίνει επικράτηση μιας εικονικής πραγματικότητας στη θέση των σκληρών, αντικειμενικών συνθηκών ενός τόπου που βιώνει την πιο άγρια κρίση πολιτισμού και αξιών της ιστορίας του;», γράφει η Πόπη Διαμαντάκου, ενώ η Αφροδίτη Γραμμέλη, κάνει λόγο για στημένες καταστάσεις! «Δώστε στον τηλεοπτικό λαό φωνές, νταηλίκι, καβγά, ριάλιτι και χυδαιότητα, «φωνάζουν» πολλοί συντελεστές που στήνουν εκπομπές και τώρα δηλώνουν σοκαρισμένοι και έκπληκτοι για όσα συνέβησαν. Πόσοι εξ αυτών έτριβαν τα χέρια τους από ευχαρίστηση όταν σε μια «νεκρή» τηλεοπτική περίοδο τα αίματα άναψαν εντελώς ανέξοδα…».