Μία παράσταση εμπνευσμένη από τα πρόσωπα και τις καταστάσεις της Ευριπίδειας Μήδειας. Ένα θέαμα όπου το σωματικό θέατρο, ο σύγχρονος χορός,
η μιμική και το θέατρο αντικειμένων δημιουργούν δυναμικά εικαστικά τοπία που συνδέονται διαρκώς μέσα από τη μεταμόρφωση του σκηνικού χώρου και την πρωτότυπη μουσική του συνθέτη Μηνά Εμμανουήλ.
Η παράσταση “Δε με χωρά ο τόπος / Μήδεια” είναι η ασφυκτική σκηνική πραγμάτωση του πάθους, της απόρριψης, του κινδύνου και του μοιραίου τέλους. Τα τρία βασικά πρόσωπα της τραγωδίας, η Μήδεια, ο Ιάσονας και η Γλαύκη, τοποθετούνται πάνω σε μια μακρόστενη κινητή πλατφόρμα. Μια τοποθέτηση σκηνική και ταυτόχρονα αλληγορική, που αιχμαλωτίζει το ζωτικό χώρο των τριών χαρακτήρων και χαρτογραφεί το ταξίδι των διαπραγματεύσεών τους. Ένα θέαμα άκρως ακροβατικό και ριψοκίνδυνο, όπου η διαρκής ανατροπή και μεταμόρφωση του σκηνικού χώρου, δίνει το στίγμα ενός εικαστικού θεάτρου.
Μια παράσταση όπου τα τραγικά ερωτήματα του Ευριπίδη επανέρχονται αμείλικτα. Μπορούν άραγε οι τρεις χαρακτήρες να ξεφύγουν από τη Μοίρα τους; Ο υπολογιστής και κατακτητικός Ιάσονας θα μπορέσει να αποκτήσει τη ζωή που θέλει; Η Μήδεια θα δεχθεί την απόρριψη και τη νέα σχέση του Ιάσονα με την Γλαύκη; Η Γλαύκη θα έχει εν τέλει αυτό που θέλει ή θα είναι το θύμα της διαμάχης; Κατά πόσο οι ενέργειές τους μπορούν να έχουν ένα άλλο τέλος, μια άλλη κατάληξη; Ο έρωτας, συγγενής με τη βαρβαρότητα, το σκοτάδι και το θάνατο, μπορεί άραγε να εξευγενιστεί ή διαρκώς θα ξεφεύγει απ’ τους μαθηματικούς υπολογισμούς και μόνο την έκρηξη θα επιζητεί; Ο έρωτας μπορεί να συνυπάρξει με την τάξη ή μόνο στο χάος βυθίζεται παρασύροντας βίαια πρόσωπα και καταστάσεις;
Η Μήδεια είναι ένα πρόσωπο τραγικό. Η ιστορία της δεν είναι ένα ερωτικό μελόδραμα, αλλά η ιστορία της απώλειας και του τετελεσμένου. “Τετελεσμένο, όχι κατά την ρεαλιστική ροή των φοβερών γεγονότων της τραγωδιακής εξιστόρησης” θα σημειώσει ο Γ. Χειμωνάς “αλλά κάποιο τετελεσμένο που είναι ήδη εγγεγραμμένο στην συνείδηση και για το οποίο ο άνθρωπος πενθεί σε όλη του τη ζωή”.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΛΕΥΣΙΣ
Η Πλεύσις από την σύστασή της (1996) κινείται στο χώρο του σωματικού θεάτρου αναπτύσσοντας μια ιδιότυπη γλώσσα θεάματος η οποία προκύπτει μέσα από το συνδυασμό θεάτρου, σύγχρονου χορού και μιμικής. Οι παραστάσεις στηρίζονται στη σωματική εκφραστικότητα των ερμηνευτών, στο πολυμορφικό σκηνικό χώρο που κατά περίσταση διαμορφώνεται και στο θέατρο αντικειμένων ως βασικό ερευνητικό πεδίο της ομάδας.
Με σταθερή παρουσία στην ελληνική θεατρική πραγματικότητα η Πλεύσις εκφράζει ένα διαρκή προβληματισμό και μία αναζήτηση γύρω από την γλώσσα του σώματος. Από το 2004 ως σήμερα παραγωγές της ταξιδεύουν σε φεστιβάλ του εξωτερικού (ενδεικτικά: 29th Festival international des arts du mime et du geste de Périgueux – France 2011, 2th International Crossroads Festival, Antwerp -Belgium 2012, Festival Internazionale Teatro di Strada, Chieri – Italy, 2005, International Mimesquare Festival, Aarschot – Belgium 2006, Festival Calanchi, San Marino – Italy 2006, Puppet Fair, Sofia – Bulgaria 2010, Festival Avignon le Off, France
2006) αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Σκηνικά: Αντώνης Κουτρουμπής
Ερμηνεία – Χορογραφία: Όλγα Γερογιαννάκη, Αντώνης Κουτρουμπής, Νατάσσα Ζαφειροπούλου
Μουσική σύνθεση : Μηνάς Εμμανουήλ
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Κοστούμια: Όλγα Γερογιαννάκη
Graphic animation: Ακριβή Αναγνωστάκη
Κατασκευή σκηνικού: Δημήτρης Μαρούλης
Επιμέλεια κειμένων: Μιράντα Βατικιώτη
Χώρος Τέχνης 14η Μέρα
Καλλιρρόης 10 Αθήνα 11743
Τηλ.2109210077 και 6985162539
Μετρό Ακρόπολη, Τραμ Στάση Βουλιαγμένης
Παραστάσεις:
Σάββατο, Κυριακή 9.30μ.μ.
Πρεμιέρα Σάββατο 11 Ιανουαρίου