Στις 29 Ιανουαρίου 2014 εγκαινιάζεται στο Κεντρικό Κτήριο του Μουσείου Μπενάκη η έκθεση του Andro Wekua Pink Wave Hunter, η οποία θα διαρκέσει έως τις 23 Μαρτίου 2014.
Την ίδια μέρα, και ώρα 19:00, θα προβληθεί στο αίθριο του Κεντρικού Κτηρίου του Μουσείου Μπενάκη, το βίντεο του Andro Wekua Never Sleep with a Strawberry in Your Mouth (2010) και θα ακολουθήσει ομιλία του καλλιτέχνη.
H έκθεση και η εκδήλωση εντάσσονται στο πλαίσιο της νέας συνεργασίας του Μουσείου Μπενάκη με το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, με σκοπό την παρουσίαση ατομικών και ομαδικών εκθέσεων σύγχρονης τέχνης στα κτήρια του μουσείου. Η σύμπραξη αυτή αποσκοπεί στην ανάδειξη νέων, ρηξικέλευθων και πρωτότυπων κατευθύνσεων της σύγχρονης καλλιτεχνικής πρακτικής, στην παρουσίαση νέων καλλιτεχνών και σημαντικών έργων στο ευρύ κοινό αλλά και στη στοιχειοθέτηση πρωτότυπων επιμελητικών προτάσεων.
Η έκθεση Pink Wave Hunter σηματοδοτεί την έναρξη της συνεργασίας των δύο Ιδρυμάτων, η οποία θα συνεχιστεί με ομαδική έκθεση στο κτήριο της οδού Πειραιώς, το καλοκαίρι του 2014.
Η έκθεση Pink Wave Hunter θα περιλαμβάνει μια σειρά γλυπτικών αναπαραστάσεων κτηρίων που αντλούν από τις παιδικές μνήμες του καλλιτέχνη, σκηνικό των οποίων είναι το Σοχούμι της Γεωργίας. Ο Wekua γεννήθηκε στο παραθαλάσσιο Σοχούμι, όπου έζησε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν οι πολεμικές συγκρούσεις στην Αμπχαζία ανάγκασαν την οικογένειά του να εγκαταλείψει την πόλη. Ο εμφύλιος πόλεμος κατέστρεψε το Σοχούμι, στερώντας από τον καλλιτέχνη και την οικογένειά του τη δυνατότητα της επιστροφής, καθιστώντας τους έτσι μέρος της Γεωργιανής διασποράς.
Εμπνεόμενος από αυτά τα βιώματα, ο Wekua ανασύρει από τη μνήμη του εικόνες της πόλης που φιλοξένησε τα παιδικά του χρόνια, τις οποίες στη συνέχεια συμπληρώνει μέσω έρευνας στο διαδίκτυο για να δημιουργήσει γλυπτικές αναπαραστάσεις των κτηρίων της. Οι κατασκευές αυτές καθρεφτίζουν την εμπειρία της μνήμης με όλα τα αναπόφευκτα ευάλωτα σημεία της: περιλαμβάνουν χώρους κενούς που σύμφωνα με τον Wekua αντιστοιχούν σε “κενά μνήμης”. Πρόκειται για ένα έργο που επικεντρώνεται στην ιδέα ενός ρευστού αστικού τοπίου – αληθινού υπό την έννοια της συνεχιζόμενης ερείπωσης ιστορικών κτηρίων που συντελείται παράλληλα με μια ανοικοδόμηση εν προόδω – μιας μεταλλασσόμενης πραγματικότητας τόσο σημαντικής για τον καλλιτέχνη όσο και το ενδιαφέρον του για τον τρόπο με τον οποίον ο ίδιος συνδέεται ψυχολογικά με την πόλη και την αρχιτεκτονική της. Μια τέτοια σύνδεση αποτελεί τελικά έναυσμα για αναθύμηση και ανασύνθεση. Ο Wekua περιγράφει αυτή τη διαδικασία ως ένα είδος άσκησης στο υποκειμενικό βάθος πεδίου, εφόσον διάφορα στοιχεία αυτής της νοητής πόλης πλησιάζουν και απομακρύνονται ταυτόχρονα από το σημείο εστίασης.
“Με ενδιαφέρει κυρίως η αρχιτεκτονική αυτής της πόλης και το πώς η φύση της διατηρείται ανέπαφη ενώ αφήνεται να παρακμάσει”, σημειώνει ο Wekua. “Για μένα, η πόλη αυτή παραμένει πεισματικά άπιαστη, ένα είδος αντικατοπτρισμού… ίσως να μην υπάρχει, να μην υπήρξε ποτέ”.
Επινοώντας ένα προσωπικό ιδίωμα βασισμένο στις παιδικές αναμνήσεις του και εμπλουτισμένο από ψηφιακές εικόνες που διακινούνται από φίλους και τωρινούς επισκέπτες στην περιοχή, ο Wekua δημιουργεί μια υποκειμενική γλυπτική αρχιτεκτονική που αναπαριστά ξενοδοχεία, σπίτια, καφενεία και διοικητικά κτήρια του Σοχούμι, που δρούν ως οδηγοί σε τούτη την πόλη υπό το εξαιρετικά προσωπικό κι ωστόσο συλλογικό πρίσμα του καλλιτέχνη. Τα κτήρια του Pink Wave Hunter κατασκευάζονται από μια ποικιλία υλικών – χυτό μπετόν, γύψο, κερί, αλουμίνιο, μπρούτζο – και είναι σχεδόν πάντα μονοχρωματικά, πράγμα που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους ζωγραφικούς πίνακες, τα κολάζ, τα φιλμ και τα άλλα γλυπτά του Wekua. Τοποθετημένες συνήθως σε κοινά τραπέζια ή βάθρα, οι αρχιτεκτονικές αυτές φόρμες συνιστούν μια μελαγχολική παρουσία, συνώνυμη σχεδόν μιας άδειας θεατρικής σκηνής ή της πρόσοψης ενός εγκαταλειμμένου κινηματογράφου, μια αινιγματική αναπαράσταση που θέτει υπό εξέταση τα σημεία όπου ιστορία, μνήμη και φαντασία συναντιούνται και τέμνονται, – την ίδια δηλαδή τη μορφολογική δομή του εικαστικού κόσμου του Wekua.
Ο Wekua εξέθεσε για πρώτη φορά το συγκεκριμένο έργο στη 54η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Βενετίας (2011).
O Andro Wekua γεννήθηκε το 1977 στη Γεωργία και σπούδασε εικαστικές τέχνες στην γενέτειρά του, αλλά και στη Βασιλεία της Ελβετίας. Κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας, έχει αναπτύξει μια εικαστική γλώσσα ριζωμένη στη διερεύνηση της ανθρώπινης εμπειρίας, μια γλώσσα που μεταφράζει τη αποσπασματικότητα της μνήμης σε αφηγήσεις, που βρίσκονται διάσπαρτες στο έργο του. Αντλώντας από ιδιώματα όπως αυτά του φαντασιακού, της επιστημονικής φαντασίας, του τρόμου, ο Wekua δημιουργεί ονειρικά, συχνά μακάβρια ταμπλό που αποκαλύπτουν τις περίπλοκες διαδικασίες της ανασύνθεσης και του κατακερματισμού που διατρέχουν το προσωπικό, κοινωνικό και μυθοπλαστικό βίωμα της ανάμνησης. Ατομικές εκθέσεις του έχουν παρουσιαστεί σε πολλά μουσεία, συμπεριλαμβανομένων των Kunsthalle Wien, Αυστρία, Kunsthalle Fridericianum, Κάσσελ, Γερμανία, Castello di Rivoli, Τορίνο, Ιταλία, Wiels, Βρυξέλλες, Βέλγιο, Neue Kunsthalle, Σεν Γκάλεν, Ελβετία, Kunstmuseum Winterthur, Ελβετία, Museum Boijmans van Beuningen, Ρότερνταμ, Ολλανδία, Camden Arts Center, Λονδίνο, De Haalen Haarlem, Ολλανδία και Le Magasin, Γκρενόμπλ, Γαλλία. Έχει συμμετάσχει σε πολλές σημαντικές ομαδικές εκθέσεις, όπως οι “ILLUMInations”, 54η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Βενετίας (2011), “Contemplating the Void”, Μουσείο Guggenheim, Νέα Υόρκη (2010), “10.000 Lives,” 8η Μπιενάλε του Γκουανγκτζού, Νότιος Κορέα (2010), “Life on Mars: 55th Carnegie International“, Carnegie Museum of Art, Πίτσμπεργκ και 4η Μπιενάλε του Βερολίνου (2006).
Διοργάνωση: Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Μουσείο Μπενάκη
Η έκθεση έχει σχεδιασθεί από τον καλλιτέχνη.
Συντονισμός έκθεσης: Ρεγγίνα Αλιβιζάτου, Πολύνα Κοσμαδάκη
ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ – ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΚΤΗΡΙΟ – Κουμπάρη 1 I 210 3671000 – Ωράριο Λειτουργίας: Τετάρτη, Παρασκευή: 09.00-17.00, Πέμπτη, Σάββατο: 09.00-24.00, Κυριακή: 09.00-15.00, Δευτέρα, Τρίτη: Κλειστά