Η ανάγκη μου για κάτι στέρεο
με κάνει πιο ευμετάβλητο.
Και είναι περίεργο που νιώθω πιο σταθερός από ποτέ.
Δεν είναι ότι πατάω στα πόδια μου επ’ακριβώς,
αιωρούμαι με προορισμό χωρίς να χάνω οπτική
επαφή με το έδαφος.
Προς το παρόν.
Σε υγρή μορφή.
Έχω δύο μάτια κλειστά και ένα ανοιχτό.
Παρατηρώ μα δεν μιλώ.
Μετά το παρακάνω.
Έχει γωνίες η πορεία μου.
Ο λόγος μου δεν είναι απόλυτος,
είναι μετρημένος όμως σε κάθε του πλευρά.
Δεν πιστεύω στη μοίρα όσο στις μοίρες.
Δεν κάνει κύκλο η ζωή.
Σε βλέπω να μαθαίνεις 80 δεκαδικά του
π, με έπαινο στη μνήμη σου και σκέφτομαι να προσγειωθώ.
Την ουρά σου κυνηγάς και έγω έχω σκοπό να φτάσω στον ήλιο.
Αν ξανά συναντηθούμε στον αέρα μόνο.
Σε υγρή μορφή.
Ωκεανοί.
Iratus 2017
On Decks: Dj Stigma / Tom Dzik