Σκηνοθεσία Θανάσης Τσαλταμπάσης
Από 2/2/2015
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 στην Κεντρική Σκηνή
Τη βραβευμένη με Tony Award θανατηφόρα κωμωδία “LOVE KILLS’’ του αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Μάρεϊ Σίσγκαλ(βραβευμένος από τους Writers Guild of America, New York Film Critics Circle, National Society of Film Critics and the Los Angeles Film Critics Association και υποψήφιου για Oscar σεναρίου για το “Tootsie”) επέλεξε ο Θανάσης Τσαλταμπάσης για το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στο θέατρο.
Το έργο θα παρουσιαστεί στην Κεντρική Σκηνή του THEATROVICTORIA, από τη Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015 και θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9:00μμ.
Παίζουν οι Αγοραστή Αρβανίτη, Σωτήρης Δούβρης και Νίκος Φιλημέγκας.
ΤΟ ΕΡΓΟ
Τρεις άνθρωποι που συνδέονται με κάποιο τρόπο μεταξύ τους, συναντιούνται τυχαία σε μια γέφυρα, ένα βράδυ…
Ο Χάρρυ θέλει να αυτοκτονήσει, ο Μιλτ να σκοτώσει και η Έλλεν να αγαπηθεί.
Ή μήπως η Ελλεν να σκοτώσει, ο Μιλτ να αυτοκτονήσει και ο Χάρρυ να αγαπηθεί;
Το έργο πραγματεύεται πρωταρχικά, το υποκειμενικό ζήτημα της Ευτυχίας. Πρόκειται για μία ξεκαρδιστική αλληγορία για τον έρωτα. Με αιχμηρές αναφορές στους ψευτοδιανοούμενους της κοινωνικής ελίτ ο Σισγκάλ εστιάζει σε όλες σχεδόν τις πτυχές και τη διαφορετική οπτική των ανθρώπων πάνω στην Ευτυχία.
Υπάρχει Ευτυχία; Και αν ναι, πώς τεκμηριώνεται;
“Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή είναι η πεποίθηση ότι μας αγαπούν”, έλεγε ο Βίκτωρ Ουγκώ, όμως: “Αν η ευτυχία σου εξαρτάται από το τι κάνει κάποιος άλλος, τότε υποθέτω ότι έχεις πραγματικά πρόβλημα” ανταπαντούσε ο Ρίτσαρντ Μπαχ. Αυτό το δίπολο δανείζεται και χρησιμοποιεί ο Σισγκάλ στο “LOVE KILLS” όπου μέσα από καταιγιστικούς διαλόγους και ξεκαρδιστικές ανατροπές τεκμηριώνει τη λανθάνουσα οπτική μας πάνω στην πεποίθηση ότι μπορούμε να κατακτήσουμε την Ευτυχία.
Ταυτόχρονα όμως ο συγγραφέας θίγει και μια σειρά άλλων καυτών θεμάτων, όπως αυτά της εργασίας, της επιτυχίας και της αυτοκτονίας.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ
Ο Χάρι αποπειράται να αυτοκτονήσει, όταν εμφανίζεται ξαφνικά ο Μιλτ, γνωστός του από το πανεπιστήμιο, και τον σώζει. Οι δυο τους ξεκινούν να συζητούν γενικά για τη ζωή τους με τον Χάρι να του εξομολογείται ότι δεν έχει ερωτευθεί ποτέ. Τότε, ο Μιλτ του πασάρει τη σύζυγό του, την οποία θέλει να εγκαταλείψει για χάρη του έρωτά του για μια άλλη γυναίκα. Η απόφαση του όμως δεν είναι πολύ στιβαρή. Έτσι, μετά από μια σειρά ξεκαρδιστικών ατυχημάτων και καταιγιστικές ανατροπές μέσα από αιχμηρά κωμικούς διαλόγους τα πράγματα παίρνουν απροσδόκητη τροπή….. (η συνέχεια επί σκηνής)
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Στο λιτό και αφαιρετικό σκηνικό του Γιώργου Λυντζέρη – αναπαράσταση μιας γέφυρας στη Νέα Υόρκη – υπό τους ήχους της πρωτότυπης μουσικής σύνθεσης των Χρύσα Τσαλταμπάση και Έκτορα Τσολάκη και τους ψυχολογικούς φωτισμούς του Βαγγέλη Κάνδια, ο Θανάσης Τσαλταμπάσης έχει χτίσει μια ευφάνταστη, γρήγορη παράσταση δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στους ήρωες του έργου και το περιεχόμενο τους.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Ως Κωμωδία χαρακτηρίζεται ένα θεατρικό έργο που στόχο, από τη γραφή του κιόλας, έχει να προκαλέσει γέλιο και ευφρόσυνα συναισθήματα μέσω ενός θέματος με χιουμοριστική βάση.
Αυτός βέβαια είναι ένας πολύ “πρώτος” διαχωρισμός γιατί και η ίδια η κωμωδία χωρίζεται σε πολλά είδη (μαύρη κωμωδία, σάτιρα, φάρσα, παραλόγου, κωμωδία χαρακτήρων, καταστάσεων, σουρρεάλ και πολλά άλλα), αλλά και το κάθε έργο αποτελεί και μια ειδική περίπτωση απο μόνο του πολλές φορές.
Στη τελευταία κατηγορία εντάσσω αυτό το ιδιαίτερο έργο του Μάρεϋ Σισγκάλ. Ένα έργο που εμφανώς ανήκει στη μεγάλη κατηγορία της κωμωδίας, αλλά απ’ την άλλη έχει ενα τόσο ξεχωριστό ύφος που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως κάτι συγκεκριμένο.
Στο δικό μας ανέβασμα, σκοπός είναι να βγει όλο το χιούμορ του έργου χωρίς να αγχώνουμε τους εαυτούς μας και το θεατή να γελάσει και παράλληλα να αναδείξουμε και τις δραματικές εως τραγικές πτυχές των ηρώων, κλείνοντας πάντα το μάτι οτι βλέπουμε θέατρο, αφήνοντας έτσι τη φαντασία του θεατή ελεύθερη και όχι εγκλωβισμένη σε συγκεκριμένες εικόνες και συμπεριφορές.
ΤΗΕΑΤROVICTORIA
Μαγνησίας 5 και 3ης Σεπτεμβρίου 119