Το έργο Adrift χρησιμοποίησε ένα ηλεκτρομηχανικό όργανο για να μεταμορφώσει τη σιωπηρή κίνηση 27.000 κομματιών από απόβλητα του διαστήματος, σε ήχο!
Από το 1957, πάνω από 4.900 εκτοξεύσεις χώρων έχουν οδηγήσει σήμερα σε ένα πληθυσμό σε τροχιά πάνω από 18.000 κομμάτια διαστημικών συντριμμιών. Μόνο 1.100 είναι λειτουργικά διαστημικά σκάφη. Σπασμένοι δορυφόροι, χρησιμοποιημένα στάδια πυραύλων, νιφάδες χρωμάτων, παγωμένο ψυκτικό υγρό και άλλα περνούν πάνω από τα κεφάλια μας σε μια εκπληκτική ταχύτητα 17.000 μίλια / ώρα στο σιωπηλό κενό του χώρου.
Λόγω των ταχυτήτων αυτών των συντριμμιών (ταχύτητες τροχιάς μέχρι 56.000 χλμ. / ώρα), ακόμη και μικρά αντικείμενα μπορεί να βλάψουν σοβαρά ή να απενεργοποιήσουν ένα διαστημόπλοιο και σε κάθε στιγμή υπάρχουν πάνω από 27.000 θραύσματα χώρου σκουπίδια γύρω από τον πλανήτη μας.
Νωρίτερα αυτό το έτος, τα ραγισμένα κομμάτια των συντριμμιών μετατράπηκαν σε μουσικές συνθέσεις στο Μουσείο Επιστημών για το έργο Adrift.
Ως μέρος του Adrift, ένα ηλεκτρομηχανικό ηχητικό όργανο που ονομάζεται Machine 9 μετασχημάτισε την κίνηση 27.000 κομματιών χώρου σκουπίδια σε ήχο, που παίζεται σε ηχεία Bowers και Wilkins. Κάθε φορά που ένα κομμάτι θραυσμάτων εκτοξεύτηκε πάνω από το Μουσείο Επιστημών, ο αντίστοιχος ήχος του παίζονταν μέσω των ηχείων, σε πραγματικό χρόνο.
Δημιουργήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο από τον μηχανικό Dave Cranmer και από μια ομάδα μηχανικών λογισμικού, το Machine 9 διαθέτει ένα μεγάλο περιστρεφόμενο κύλινδρο αλουμινίου μήκους 1.5 μέτρων με 1.000 ήχους χαραγμένους σε αυλακώσεις κατά μήκος του. Χρησιμοποιεί ζωντανά δεδομένα ως «βαθμολογία» και οκτώ μηχανοκίνητες γραφίδες εντοπίζουν και παίζουν έναν ήχο από τον κύλινδρο για κάθε αντικείμενο (αλλιώς σιωπηλό) αντικείμενο που περνά απευθείας από πάνω. Οι ήχοι που χαράχτηκαν στα αυλάκια δημιουργήθηκαν από εγγραφές που έγιναν από 250 μεμονωμένα κομμάτια των αποκαλούμενων «γήινα συντρίμμια». Οι εθελοντές στο Ηνωμένο Βασίλειο υπέβαλαν κομμάτια σκουπιδιών, τα οποία, σε αυτά, αντιπροσώπευαν κατά κάποιο τρόπο διαστημικά θραύσματα.
Η κλίμακα των ανθρωπογενών συντριμμιών που προκλήθηκαν και δημιουργήθηκαν από διαστημικές αποστολές έχει κηρυχθεί «μία από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές προκλήσεις του ανθρωπίνου» από τον δρ Hugh Lewis, επικεφαλής της έρευνας αστροναυτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον και μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου της Adrift.
“Κάθε μέρα χρησιμοποιούμε και βασιζόμαστε στις υπηρεσίες που παρέχονται από τους δορυφόρους χωρίς να συνειδητοποιούμε πόσο ευάλωτοι είναι αυτοί”, δήλωσε ο Δρ. Hugh Lewis. “Δεν είναι μόνο ότι οι δορυφόροι μπορούν σήμερα ή αύριο να “πληγούν” ή να καταστραφούν από τα συντρίμμια του χώρου. η γενιά μας μπορεί να επηρεάσει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες των μελλοντικών γενεών να δουλέψουν και να ζήσουν στο διάστημα “.
Ο Δρ Lewis συνεργάστηκε με τον καλλιτέχνη Cath Le Couteur και τον συνθέτη και τον ήχο καλλιτέχνη Nick Ryan για την ανάπτυξη της εγκατάστασης. Εκτός από τη διερεύνηση των κινδύνων και των περιβαλλοντικών ζητημάτων των διαστημικών συντριμμιών, ο Ryan δήλωσε ότι θέλει τον Adrift να αναδείξει τα μυστήρια και τις αντιφάσεις του χώρου σκουπίδια, περιγράφοντας την εγκατάσταση ως “ένα όμορφο αλλά δυνητικά καταστροφικό μουσείο της ιστορίας της εξερεύνησης του διαστήματος”.
“Ενώ τα συντρίμμια του χώρου είναι γνωστά σε εμάς και είναι παρατηρήσιμα, είναι αδύνατο να καταλάβουμε ότι είναι προφανές ή απτό, που είναι μακριά από τις αισθήσεις μας”, εξήγησε ο Ryan. “Τα συντρίμμια του χώρου υπάρχουν σε ένα απρόσιτο μέρος, αόρατο με γυμνό μάτι (από τη Γη) και, παρά το γεγονός ότι ταξιδεύει με ταχύτητα 8 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, είναι εντελώς σιωπηλό.”
Το Adrift είναι ένα project αποτελούμενο από τρία μέρη τριών τμημάτων και φτιάχτηκε με την πρωτοβουλία The Space, μια πρωτοβουλία που χρηματοδοτείται από το BBC και το Συμβούλιο Τεχνών της Αγγλίας.
Αποτελείται από το Machine 9, ένα μικρού μήκους ντοκιμαντέρ ντοκιμαντέρ και ένα διαδραστικό στοιχείο που θα επιτρέψει στα ακροατήρια να υιοθετήσουν ένα μεμονωμένο κομμάτι σκουπίσματος και να επικοινωνήσουν μαζί του μέσω του Twitter καθώς περιστρέφεται γύρω από τη Γη. Ήταν σε δημόσια προβολή στην Gallery Antenna από τις 14 έως τις 16 Φεβρουαρίου.