Αθήνα 1930 – Οδός Δράκου: Όποιος ήθελε να φτάσει στο Πειραιά έπρεπε να περάσει από το δρόμο αυτό όπως συμβαίνει και σήμερα έχοντας βεβαίως και μερικές ακόμη επιλογές.
Οι πιο παρατηρητικοί θα αναγνωρίσουν το δρόμο αυτό από την γέφυρα στο βάθος δεξιά και τις εργοστασιακές καμινάδες της περιοχής. Κατά μήκος υπάρχουν χαμηλά σπίτια και οι άνθρωποι περπατούν καταμεσής του δρόμου. Από αυτόν το δρόμο όπως αναφέρει «η μηχανή του χρόνου» έφτασε στην Αθήνα ο Όθωνας την 1η Δεκεμβρίου 1834 και κατευθύνθηκε προς τον ναό του Αγίου Γεωργίου στο Θησείο….
Μια πολυσύχναστη διαδρομή, καθώς συνέδεε το κέντρο της πόλης με το λιμάνι του Πειραιά. Τον Μεσαίωνα το λιμάνι του Πειραιά ονομαζόταν Πόρτο Δράκο (ή Πόρτο Λεόνε) και για το λόγο αυτό η οδός Πειραιώς παλαιότερα ονομαζόταν οδός Δράκου. Είναι ο πρώτος δρόμος που κατασκευάστηκε στην Αθήνα και ένας από τους αρχαιότερους της πόλης, καθώς μέρος του διέσχιζαν και οι κάτοικοι της αρχαίας Αθήνας για να φτάσουν στον Πειραιά.
Η ιστορία
Ο δρόμος κατασκευάστηκε την εποχή της βασιλείας του Όθωνα, και ουσιαστικά κάλυπτε την ανάγκη σύνδεσης της Αθήνας με το λιμάνι του Πειραιά. Η κατασκευή της οδού ξεκίνησε το 1834 και ολοκληρώθηκε το 1836. Σύμφωνα με πηγές η κατασκευή του κόστισε περίπου 126.700 δραχμές. Η οδός ήταν λιθόστρωτη αρχικά, γεγονός που, συνδυασμένο με κακοτεχνίες, καθιστούσε δύσκολο το περπάτημα των Αθηναίων επί της οδού. Αρχικά, η οδός είχε σχεδιαστεί και κατασκευαστεί για χρήση από άλογα και καμήλες, ενώ στη συνέχεια κάρα και άμαξες άρχισαν να χρησιμοποιούν την οδό. Κατά τη δεκαετία του 1850, η ημερήσια κίνηση αμαξών αυξήθηκε στα 700 άλογα την ημέρα, ενώ από το 1842 η κυβέρνηση είχε επιβάλλει διόδια 5 δραχμών για τη διέλευση κάθε ζώου, για την επισκευή και συντήρηση της οδού. Από τα μέσα του 19ου αιώνα και έκτοτε αναπτύχθηκαν γύρω από την οδό Πειραιώς εργοστάσια, κοινωνικές δομές αλλά και χώροι ψυχαγωγίας και πολιτισμού.