Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας αυτοκράτορας, που διάλεξε σαν προσωπικό του σύμβουλο ένα πολύ σοφό γέροντα,που είχε ένα μεγάλο ελάττωμα, συνεχώς επαναλάμβανε, «ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου… ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου»…Ο αυτοκράτορας όμως παρόλο που εκνευριζόταν απο το «ελάττωμα» του σοφού, τον κρατούσε κοντά του γιατί οι συμβουλές και η σοφία του, ήταν πολύ χρήσιμα, και γι΄ αυτό το λόγο, τον έπαιρνε πάντα μαζί του, ειδικά όταν απομακρυνόταν από το παλάτι..Μια βροχερή μέρα, ο αυτοκράτορας αφού τον έπλυναν οι γυναίκες της αυλής, ζήτησε από τον κουρέα να τον ξυρίσει και να του κάνει μανικιούρ..Την ώρα που ο κουρέας του έκοβε τα νύχια, ακούστηκε ένας κεραυνός τόσο δυνατός που όλοι τρόμαξαν τόσο πολύ και κατα λάθος ο κουρέας έκοψε το μικρό δαχτυλάκι του αυτοκράτορα… Ο αυτοκράτορα πόνεσε και θύμωσε τοσο πολύ που έπεσε πάνω στον κουρέα με μεγάλη οργή: «Γρήγορα στην φυλακή, ανάξιε, έκοψες το δάχτυλο μου, θα σαπίσεις μέσα στην φυλακή για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου!» Τότε επενέβη ο σοφός γέρος και άρχισε πάλι να επαναλαμβάνει: «ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου…, ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου»…Ο αυτοκράτορας γεμάτος οργή, φώναξε: «Φτάνει πια, με αυτές τις ανοησίες, σε βαρέθηκα τόσα χρόνια και εσύ στην φυλακή, έτσι θα μπορείς ν’ ακούς μόνος σου τις βλακείες σου μέχρι το τέλος της ζωής σου!»..Την επόμενη μέρα ο αυτοκράτορας, για να χαλαρώσει, αποφάσισε να πάει για κυνήγι στο δάσος, μόνος του, μιας και είχε φυλακίσει τον γέροντα σοφό που τον ακολουθούσε παντού.. Ενώ βρισκόταν στο δάσος, ξαφνικά τον περικύκλωσαν οι πολεμιστές της θεάς Κάλι (Θεα του κακου), τον συνέλαβαν και ήταν τόοσο ευτυχισμένοι που βρήκαν ένα θύμα για να το θυσιάσουν στην θεά τους.Ο αυτοκράτορας, φώναξε, παρακάλεσε, αλλά τίποτα.. Εκείνοι είχαν αποφασίσει να τον θυσιάσουν στη θεά Κάλι μιας και γιόρταζε εκείνη τη μέρα.
Τον έντυσαν με το ειδικό ράσο, τον άλειψαν με το ιερό τους λάδι, τον έδεσαν στον βωμό και ενώ ο αρχηγός ήταν έτοιμος να του μπήξει το μαχαίρι στην καρδιά, είδε, πως από το θύμα έλλειπε το μικρό του δαχτυλάκι, βρίζοντας και φτύνοντας τον έλυσε, γιατί δεν επιτρεπόταν να θυσιάσουν κάποιον που δεν ήταν αρτιμελής και έτσι τον άφησαν να φύγει…Ο αυτοκράτορας τρομαγμένος ακόμα έτρεξε στο παλάτι του και στο δρόμο κατάλαβε τι είχε γίνει,ο σοφός γέροντας είχε δίκιο !!!! Ευτυχώς που σε εκείνο το ατύχημα τού έκοψε ο κουρέας το δάχτυλο και έτσι σώθηκε η ζωή του. Τι σημασία είχε ένα δαχτυλάκι λιγότερο μπροστά στον κίνδυνο που είχε διατρέξει; Καλύτερα ζωντανός και με ένα δάχτυλο λιγότερο παρά νεκρός σκέφτηκε !!!!Φτάνοντας στο παλάτι ο αυτοκράτορας, πήγε αμέσως στις φυλακές,ελευθέρωσε τον κουρέα και μετά πήγε στον σοφό γέροντα, μπήκε στο κελί τον αγκάλιασε και του είπε: «Φίλε μου, συγχώρεσε με, για το κακό που σου έκανα, τι τυφλός που ήμουνα. Με συνέλαβαν οι αιρετικοί της θεάς Κάλι και ενώ ήταν έτοιμοι να με θυσιάσουν, είδαν πως μου έλειπε το μικρό μου δαχτυλάκι και έτσι με άφησαν να φύγω, είχες δίκιο φίλε μου, «ότι μας συμβαίνει είναι για το καλό μας!» Συγχώρεσε με φίλε μου, θα είσαι πάντα κοντά μου και όλο το βασίλειο σου ανήκει…!! Αλλά τώρα πες μου σε παρακαλώ, εσύ, «που είναι το καλό που συνέβηκε σε σένα που σε έβαλα φυλακή;» Με ηρεμία ο γέροντας κοίταξε τον αυτοκράτορα και του απάντησε: «Βλέπετε εξοχότατε, άν δεν με είχατε φυλακίσει θα σας είχα συνοδέψει, όπως πάντα, στο κυνήγι σας και σε εμένα δεν λείπει κανένα δάχτυλο…!!! «Ότι μας συμβαίνει είναι για το καλό μας». !!!!!!
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: Διεκδικήστε διπλές προσκλήσεις για το Victor-Victoria – Τελευταίες παραστάσεις!