Είναι η τραγική ιστορία που συγκλόνισε το πανελλήνιο. Ο θάνατος του Παντελή Παντελίδη έφερε δάκρυα σε όλο τον κόσμο όπως ήταν φυσικό, καθώς εκτός από σπάνιο, καλό παιδί ήταν και εξαιρετικός καλλιτέχνης.
Σήμερα το πρωί πριν φτάσω στο γραφείο μου, συνάντησα την ξαδέλφη μου την Ελβίρα η οποία έφτασε χτες στην Αθήνα από την Καστοριά. Την είχα σκεφτεί η αλήθεια είναι όταν έμαθα για το θάνατο του τραγουδιστή. Η ξαδέλφη μου σπουδάζει στο τμήμα επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων του ΤΕΙ δυτικής Μακεδονίας και ζει σε έναν δικό της κόσμο, χωρίς ίντερνετ, χωρίς τηλεόραση. Μην σας γελάει το γεγονός πως σπουδάζει δημόσιες σχέσεις ήταν από τις τελευταίες της επιλογές στο μηχανογραφικό.
Το μόνο που θα έβρισκες στο δωμάτιο της ήταν ένα ραδιόφωνο, εκατοντάδες αφίσες καλλιτεχνών και πολλά cd. Ο Παν Παν ήταν ο αγαπημένος της. Πολλές φορές ερχόταν στην Αθήνα μόνο για αυτόν, ενώ τον είχε ακούσει και στη Θεσσαλονίκη με την Δέσποινα Βανδή. Όταν την είδα το πρωί αφού τα είπαμε για λίγο, με ρώτησε πότε θα βγούμε στα μπουζούκια… Της είπα όποτε θες. Τότε μου είπε να πάμε στον Παντελίδη. Τι λες της είπα εγώ. Εκεί θέλω μου λέει. Της αποκάλυψα τον θάνατο του τραγουδιστή και νόμιζε ότι της κάνω πλάκα. Τι λες μου έλεγε συνεχώς ενώ εγώ προσπαθούσα να την ηρεμήσω. Σπάραξε στην αγκαλιά μου κι εγώ ένιωσα τόσο αμήχανα.
Τελικά αυτό το παιδί δεν θα ξεχαστεί ποτέ και από κανέναν.
