Γεννημένη στο Γουέστφιλντ της Νέας Υερσέης στις 7 Ιουνίου 1909, σπούδασε αρχικά ζωολογία και στην συνέχεια ιατρική στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Οι καθηγητές της τήν απέτρεψαν να γίνει χειρούργος, όπως επιθυμούσε η ίδια, λόγω του φύλου της, και έτσι στράφηκε στην αναισθησιολογία. Διακρίθηκε για το ερευνητικό της έργο τόσο στην ειδικότητά της όσο και στην τερατολογία, με αποτέλεσμα να γίνει η πρώτη καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κολούμπια.
Παγκόσμια φήμη κέρδισε με την κλίμακα που εισηγήθηκε («Apgar Score») για την αξιολόγηση της σωματικής κατάστασης ενός βρέφους κατά τη γέννησή του. Στην κλίμακα της Apgar, εκτιμάται η καρδιακή συχνότητα, η αναπνοή, ο μυϊκός τόνος, η αντίδραση στα ερεθίσματα και το χρώμα του βρέφους, ένα λεπτό ύστερα από τη γέννηση και όλα τα ανωτέρω δεδομένα επανεκτιμώνται ύστερα από 5 λεπτά. Ο κάθε παράγοντας βαθμολογείται με 0, 1 ή 2 και ο μέγιστος συνολικός βαθμός είναι το 10. Από 7 έως 10, η κατάσταση της υγείας του νεογνού είναι καλή μέχρι τέλεια, από 4 έως 6, μέτρια και μικρότερη από 4, κακή.
Πριν από αυτό το τεστ, που εφευρέθηκε το 1952, δεν υπήρχε αντικειμενικός τρόπος για να προσδιοριστεί η υγεία ενός νεογέννητου και έτσι τα μωρά δε λάμβαναν ιατρική φροντίδα αμέσως μετά τη γέννησή τους. Και όπως ήταν φυσικό η εξέταση αυτή πήρε το όνομά της (εξέταση Apgar).
Τα γράμματα APGAR (appearance, pulse, grimace, activity, and respiration), επειδή πρόκειται για ένα απλό τρόπο απομνημόνευσης των κριτηρίων που χρειάζονται, δεν ξέρουν πολλοί ότι είναι το επώνυμο ενός ανθρώπου.
H Apgar η οποία θεωρήθηκε πρωτοπόρος στον τομέα της αναισθησιολογίας, αλλά και στη μαιευτική, γεννήθηκε το 1909 στο Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ, ενώ η επιστήμη μαγνήτισε το ενδιαφέρον της από μικρή ηλικία.
Μάλιστα πολλοί λένε ότι ο πατέρας της, ο οποίος ήταν ερασιτέχνης εφευρέτης και αστρονόμος ήταν αυτός που της μετέδωσε την αγάπη του για αυτόν τον τομέα. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως ο θάνατος του μεγαλύτερου αδερφού της από φυματίωση και η χρόνια ασθένεια ενός άλλου αδερφού της ήταν τα γεγονότα που την ώθησαν στον κλάδο της επιστήμης. Αποφοιτώντας από το Λύκειο, γνώριζε ότι ήθελε να γίνει γιατρός, γι’ αυτό και συνέχισε τις σπουδές της προς αυτήν την κατεύθυνση.
Αν και αρχικά οι σπουδές της είχαν επικεντρωθεί στη χειρουργική, μετά από προτροπή του διευθυντή χειρουργικής του Columbia-Presbyterian Medical Center, Dr. Allen Whipple, στράφηκε στην αναισθησιολογία, για να γίνει λίγα χρόνια αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του 1930, η πρώτη γυναίκα επικεφαλής τμήματος στο συγκεκριμένο νοσοκομείο.
Η Apgar παρατήρησε ότι μεταξύ της δεκαετίας του 1930 και του 1950, ενώ ο ρυθμός βρεφικής θνησιμότητας στις ΗΠΑ μειωνόταν, ο αριθμός των νεογνών που έχαναν τη ζωή τους τις πρώτες 24 ώρες μετά τη γέννησή τους παρέμενε σταθερός.
Αυτό ήταν που την ώθησε να ερευνήσει μεθόδους για της καταπολέμηση της βρεφικής θνησιμότητας, καταλήγοντας τελικά στην επινόηση -τη δεκαετία του 1950- του τεστ Apgar, το οποίο ακόμη και σήμερα θεωρείται ευρέως χρησιμοποιούμενη τεχνική για την αξιολόγηση της υγείας ενός νεογέννητου.
Ως διευθύντρια και αργότερα αντιπρόεδρος του ιδρύματος, η Apgar υποστήριξε την έρευνα που έδειξε ότι παράγοντες όπως οι μολυσματικές ασθένειες, η έκθεση στην ακτινοβολία, η κατάχρηση ουσιών και η χημική έκθεση θα μπορούσαν να προκαλέσουν γενετικές ανωμαλίες.
Η Virginia Apgar πέθανε το 1974, σε ηλικία 65 ετών, από ηπατική νόσο, το όνομά της όμως, συνεχίζει να αναφέρεται κάθε φορά που ένα μωρό γεννιέται.