Έφτασε λοιπόν και η ταινία που έχει προκαλέσει πανικό πολύ πριν κυκλοφορήσει στις αίθουσες.
Άραγε αξίζει όλο αυτόν τον ντόρο;
Ήξερα τι θα έβλεπα όταν έκατσα να δω το «Fifty Shades of Grey», ή μάλλον νόμιζα ότι ήξερα. Δεν περίμενα κάποιο αριστούργημα της 7ης Τέχνης, δεν περίμενα κανένα φιλοσοφημένο έργο, αλλά περίμενα κάτι που έστω και μέσα απ’ την κοινοτυπία του θα σου έβγαζε κάτι ερωτικό, κάτι σέξι, μια ένοχη απόλαυση που παρόλο που ξέρεις πως είναι γελοία και ως νοήμον ον “δεν θα έπρεπε” να σ’ αρέσει, το απολαμβάνεις.
Με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα πως ήταν δραματικά πιο γελοία απ’ όσο πίστευα και εντελώς ξενέρωτη, αντικούκου, και ό,τι άλλο συνώνυμο.
Είναι λοιπόν αυτός ο κύριος Γκρέι, που είναι νεαρός, εκατομμυριούχος, κούκλος, είναι όμως και ο τύπος ο «Δεν κάνω έρωτα. Γαμάω. Άγρια.» (δεν το λέω εγώ, ο ίδιος αναφέρεται έτσι στο πρόσωπο του), αλλά παρά το πόσο γαμ-άτος είναι, την ίδια μέρα που κοιμάται η Αναστέζια στο σπίτι του τη γνωρίζει στη μάνα του, λίγες μέρες αργότερα θα τη πάει σπίτι του σε οικογενειακό τραπέζι και μια μέρα μετά απ’ αυτό θα πάει να τη βρει και θα γνωρίσει και τη μητέρα της.
Και άντε πες πως από άποψη πλοκής ούτως ή άλλως δεν περιμέναμε και τίποτα πιο ενδιαφέρον, με το σεξ στη ταινία όμως τι γίνεται; Που γι’ αυτό άλλωστε έχει γίνει κι όλος ο πανικός;
Τίποτα απολύτως. Απ’ την αρχή ασχολούμαστε με τα διαδικαστικά, του να συζητήσουν κάτι όρους ενός συμβολαίου που θα πρέπει να υπογράψει η Αναστέζια για το πως θα το κάνουν. Δηλαδή και μόνο που ακούς συμβόλαιο και σεξ στην ίδια πρόταση θες να μου πεις πως δεν πέφτει η λίμπιντο στα πατώματα; Στην πιο παθιασμένη ανθρώπινη δραστηριότητα πας και βάζεις, μωρέ E. L. James, γραφειοκρατία δίπλα και ‘μεις αυτό πρέπει να το βρούμε και σέξι; Και αυτό δεν αναφέρεται μια φορά μόνο, αφού καθ’ όλη τη διάρκεια ασχολούμαστε με το εν λόγω συμβόλαιο.
Και όταν τελοσπάντων συμβαίνουν και οι ερωτικές σκηνές και πάλι δεν μας λένε και πολλά πράγματα. Μας έχουν ρίξει που μας έχουν ρίξει την διάθεση από πριν με τις εντελώς ανέραστες συζητήσεις επί των διαδικαστικών, είναι κι αυτές οι ερωτικές σκηνές απλά εντάξει, και τίποτα παραπάνω, οπότε εν γένει η ταινία καταντά απλά αδιάφορη. Δεν έχει κάτι το εκνευριστικά κακό, είναι απλά αδιάφορη.
Έχουμε δει στις μέρες μας πολύ πιο αποκαλυπτικές σεξουαλικές σκηνές, αν αυτό ψάχνεται. Και ταινίες με μακράν πιο ερωτικό/ρομαντικό κλίμα. Το «Fifty Shades of Grey» έχει σε κάποιο βαθμό το πρώτο, κυρίως χάρη στη Dakota Johnson που είναι εκείνη που ουσιαστικά σηκώνει το 99% του γυμνού του φιλμ, όμως το δεύτερο δεν το έχει καθόλου. Είναι υποφερτή, αλλά μέχρι εκεί.