Ο κόσμος του Harry Potter αγαπήθηκε πολύ για να τελειώσει σε 7 ταινίες. Τα συμπτώματα απ’ την έλλειψη μαγείας αναλαμβάνει να γιατρέψει ο Newt Scamander και το «Fantastic Beasts and Where to Find Them».
Να σημειωθεί πως αυτή είναι η πρώτη ταινία του μαγικού σύμπαντος που δεν βασίζεται στην ιστορία κάποιου βιβλίου, είναι ωστόσο εμπνευσμένη απ’ το ομώνυμο βιβλίο που αναφέρεται ως υλικό μελέτης για τα μαγικά πλάσματα στον κόσμο του Harry Potter, και έγραψε αργότερα η J. K. Rowling χρησιμοποιώντας το όνομα του φανταστικού συγγραφέα ως ψευδώνυμο. Δεν είναι και τόσο περίεργο λοιπόν που η Rowling αναλαμβάνει εδώ ρόλο σεναριογράφου.
Η ταινία καθεαυτή είναι μια ευχάριστη επιστροφή στο μαγικό κόσμο, αλλά άνιση στην εκτέλεση της. Μάλλον έχουμε συνηθίσει πλέον τη μαγεία (στο σινεμά) που πλέον δύσκολα μας κάνει εντύπωση. Δεν έχει το υπόβαθρο που χτίστηκε στις πρώτες ταινίες του Harry Potter. Μεγάλες ψηφιακές καταστροφές (που βλέπουμε πια σχεδόν κάθε βδομάδα στα σινεμά) έρχονται πολύ νωρίς για να μας δημιουργήσουν κάποιο συναίσθημα αγωνίας.
Μεγάλο ατού του έργου, ο Kowalski του Dan Fogler, ένας μαγκλ στον κόσμο των μάγων. Πόσο παράξενο να έχουμε συνηθίσει τα “περίεργα” ώστε αυτό που καταφέρνει τελικά να μας κάνει εντύπωση είναι στο συνηθισμένο. Η αίσθηση που σου δίνει ο Kowalski είναι όπως όταν παρακολουθείς κάτι που σ’ αρέσει πολύ, και για να το ξαναπολαύσεις φέρνεις και ένα φίλο σου να το δει, διασκεδάζοντας ουσιαστικά μέσα απ’ τη δική του πρώτη ματιά σ’ αυτό που εσύ πλέον τόσο καλά γνωρίζεις. Έτσι κι ο Dan Fogler μας αφήνει να ταυτιστούμε μεταφέροντας και πάλι μας λίγη απ’ τη μαγεία, που είναι κρίμα πως δεν υποστηρίχθηκε αρκετά.