Επιτέλους δηλαδή, και ένα μεταγλωττισμένο που το χάρηκα 100%.
Ναι και το «Hotel Transylvania» ή όπως είναι ο ελληνικός τίτλος «Ξενοδοχείο για Τέρατα» είναι απ’ τις ελάχιστες φορές που δεν χρειάζεται να δυσανασχετείτε με τη μεταγλώττιση, και σας το λέω εγώ που σιχαίνομαι τις μεταγλωττίσεις, ακόμα κι όταν τελικό αποτέλεσμα είναι αξιοπρεπές δηλαδή δεν μπορώ με τίποτα στην ιδέα πως χάνω διαλόγους και φωνές του πρωτότυπου.
Αλλά ας δούμε συγκεκριμένα τούτη τη περίπτωση. Είναι ο Δράκουλας που έχει μια κόρη, χτίζει ένα ξενοδοχείο απόρθητο από απλούς ανθρώπους για να τη προστατέψει απ’ τη κακία τους. Είναι ο υπερπροστατευτικός πατέρας που θα κάνει τα πάντα για να κρατήσει τη κορούλα του μακριά απ’ τον οποιοδήποτε πιθανό κίνδυνο ακόμα και ενάντια στη θέληση της.
Ο Δράκουλας, είναι επίσης ο κεντρικός χαρακτήρας πάνω στον οποίο στηρίζεται όλη η ταινία, στο πρωτότυπο φιλμ δάνειζε τη φωνή του ο Adam Sandler, ενώ στο ελληνικό αντικαταστάθηκε απ’ τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο. Μας συγχωρείς Adam αλλά δεν μας έλειψες καθόλου. Μέσα στο χρώμα, στον αυθορμητισμό και στη ζωντάνια όλες οι ατάκες του Χαραλαμπόπουλου. Ερμηνεύει τον χαρακτήρα, ρε παιδί μου! Δεν σου δίνει την εντύπωση πως απλά κοιτάει να αποδώσει τις ατάκες στα ελληνικά.
Όλα τα αστεία περνάνε υπέροχα σε μας που παρακολουθούμε. Τώρα θα αναρωτιέστε πως το ξέρω, αφού δεν έχω δει το πρωτότυπο, πως δεν χάθηκε και κανένα στη μετάφραση. Θα σας απαντήσω πολύ απλά πως τα διαστήματα μεταξύ των σημείων που ξεκαρδίζεσαι στο γέλιο είναι πολύ μικρά. Είναι πολύ δύσκολο να υπήρχαν περισσότερα αστεία σημεία, όταν μονίμως κρατάς το στομάχι σου απ’ τα γέλια.
Στην αρχή βέβαια ομολογώ πως τρόμαξα, γιατί η βασική προσέγγιση της ομιλίας του Δράκουλα ήταν με ‘νι’ και ‘λι’. Οπότε αρχικά μου ξένισε αυτή η ντόπια απόδοση της αλά Τρανσυλβανία προφοράς του Κόμη. Αλλά είναι κάτι που συνηθίζεις πολύ γρήγορα.
Η πλοκή δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη, από κάποια στιγμή και μετά ξέρεις πανώ-κάτω τι θα δεις και πως θα καταλήξει το πράγμα. Αλλά έχει ωραίες φάσεις. Το διασκεδάζεις σε όλη τη ταινία, και έχει και μερικές πολύ αστείες εκπλήξεις. Προς το τέλος βέβαια γίνεται λίγο παραπάνω μελό απ’ ότι θα έπρεπε και κάποια στιγμή ήθελα να τους χτυπήσω με αυτά τα ‘ζινγκ’ και τα ‘ζουνγκ’ σε κάθε δεύτερη ατάκα… (Ναι, ξέρω δεν σας λέει κάτι αυτή τη στιγμή αυτό το ‘ζινγκ’ αλλά άμα το δείτε θα καταλάβετε).
Πάντως αξίζει να το δείτε, και μάλιστα μεταγλωττισμένο, αν έχετε όρεξη για κάτι διασκεδαστικό.
Η ταινία προβάλλεται από σήμερα στις ελληνικές αίθουσες. Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.