Αχ, αυτό το ζευγάρι!
Η Julie Delpy και ο Ethan Hawke σε μια τριλογία του Richard Linklater, που κάθε ταινία είναι –κυριολεκτικά- καλύτερη απ’ τη προηγούμενη. Ποιος είπε ότι τα sequel είναι κατώτερα των αυθεντικών ταινιών;
Αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση, μοιάζει να ‘ναι μια ταινία, που όσο κυλάει, ωριμάζει, γνωρίζουμε καλύτερα τους δυο πρωταγωνιστές και νιώθουμε τη ζωντάνια, τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες τους.
Το 1995, στο «Before Sunrise», ζήσαμε τη πρώτη τους συνάντηση, όταν οι δυο τους συναντήθηκαν σε ένα τραίνο και πέρασαν μια υπέροχη μέρα στη Βιέννη, γεμάτη ζωντάνια, αισιοδοξία και όνειρα για το μέλλον, όπως αρμόζει σε δυο εικοσάρηδες.
Το 2004, στο «Before Sunset», τριαντάρηδες πλέον, ξανασυναντιόνται για μια μέρα στο Παρίσι, η πραγματικότητα τους έχει χτυπήσει τη πόρτα. Αναπολούν τα περασμένα, πιο προσγειωμένοι τώρα, μελαγχολούν. Και ‘μεις τους ερωτευόμαστε ακόμα περισσότερο.
Και ερχόμαστε στο σήμερα, 2013. Στα 40 τους χρόνια επιτέλους ζευγάρι πια, με παιδιά, επισκέπτονται τη χώρα μας, συγκεκριμένα τη Μεσσηνία, και ‘μεις αγωνιούμε. Θα ξεχειλώσει πια η ιστορία και θα βαρεθούμε να τους βλέπουμε, ή θα τους αγαπήσουμε όπως και πρώτα; Ε, λοιπόν αυτή τη φορά τους ερωτευόμαστε παράφορα.
Και είναι το «Before Midnight» και η τρανή απόδειξη πως μια ταινία μπορεί να είναι υπέρμετρα διασκεδαστική, συγκινητική και μοναδική, χωρίς ούτε εφέ, ούτε περίεργες πλοκές. Μπορεί να ρίχνουμε μια κλεφτή ματιά στη ζωή τους κάθε φορά, όσο κρατάει μία μέρα, αλλά αυτοί οι δυο είναι τόσο διαφορετικοί και τόσο αξιολάτρευτοι, με τόσο καλογραμμένους διαλόγους, που δεν μπορούμε παρά να τους νιώσουμε στο πετσί μας ό,τι φάση κι αν περνάνε.
Και εν τέλει, σαν να σπάσανε τον τέταρτο τοίχο έχουμε τη ψευδαίσθηση πως είναι πραγματικά ‘δικοί μας άνθρωποι’ και νοιαζόμαστε για τα προβλήματα τους όπως θα νοιαζόμασταν για ένα πολύ καλό μας φίλο ή συγγενή, και αυτό είναι τεράστια κατάκτηση για μια ταινία με καθημερινούς ήρωες και χωρίς καμιά φοβερή εξωτερική δράση. Ακούγεται βαρετό, αλλά ανατρέπει αυτό που συμβαίνει κατά κόρον, να ακούμε για κάτι ενδιαφέρον και να αποδεικνύεται τελικώς βαρετό, εδώ η πλοκή μπορεί να μην κάνει κλικ, αλλά το φιλμ είναι αριστουργηματικό απ’ όλες τις απόψεις.
Δείτε το οπωσδήποτε, και αφού δείτε και τα «Before Sunrise», «Before Sunset», (αν δεν τα έχετε παρακολουθήσει) αμφιβάλλω αν θα είναι το ίδιο απολαυστικό αλλιώς.