Ναι, ξέρω ακούγεται περίεργο. Έχεις σηκώσει το φρύδι αγαπητέ/-ή αναγνώστη/-ρια και σκέφτεσαι: «Ρε κοπέλα μου, δεν ξέρεις τι είδες; Κινούμενα σχέδια είναι, όχι καμιά βαριά κουλτούρα να ψάχνεις να βρεις το βαθύτερο νόημα.»
Και απολογούμαι: «Μα, ήταν μεταγλωττισμένο…»
Να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα, έχω μεγάλη αδυναμία στα animations και δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή η αυξανόμενη τάση να κυκλοφορούν μόνο μεταγλωττισμένα. Δεν υπάρχει κόσμος που να θέλει να ακούσει το Hugh Jackman να κάνει το Πασχαλινό Λαγουδάκι; Ή τον Alec Baldwin τον Άι Βασίλη; Καλά οι ηθοποιοί πέρα από ελάχιστες περιπτώσεις ίσως να μην είναι ο λόγος που πάει κανείς να δει animations. Αλλά γιατί να μην ακούσουμε τους διαλόγους όπως γράφτηκαν; Πώς να ξέρω εγώ τώρα αν υπήρχαν καλές ατάκες που έχασα λόγω μεταγλώττισης ή αν δεν είχε και τόσο αξιομνημόνευτους διαλόγους; Οπότε πως να αποφασίσω αν μ’ άρεσε ή όχι;
Αλλά ας το δούμε καθαρά με την ελληνική μεταγλώττιση σαν μην υπήρχε ποτέ το αγγλικό που ούτως ή άλλως δεν θα ακούσουμε. Είναι απλά ένα ευχάριστο animation, που θέλει να πει πως όσο παράταιροι και αν φαίνονται ή νιώθουν κάποιοι, όλοι έχουμε κάποια θέση σ’ αυτό τον κόσμο (εκτός απ’ τον Μπαμπούλα δηλαδή), και πως η πίστη έχει δύναμη, μαγική δύναμη.
Ελάχιστοι ενδιαφέροντες διάλογοι, όχι πως δεν υπάρχουν, αλλά είναι απ’ τα πιο αδύναμα animation που είδα τελευταία. Δεν ξέρω βέβαια αν λέει κάτι, πως ο μοναδικός χαρακτήρας που η ομιλία του περιοριζόταν στη παντομίμα ήταν και ο πιο αγαπημένος. Ο απίστευτος Sandman (ή στην ελληνική απόδοση, Άμμος), αυτός που φέρνει τα όνειρα. Κέρδιζε κάθε σκηνή στην οποία εμφανιζόταν.
Γι’ αυτό μου μπαίνουν και υποψίες πως ίσως στην original εκδοχή να ήταν πιο διασκεδαστικό, γιατί ο Sandman είχε εξαρχής δημιουργηθεί ως βουβός χαρακτήρας, οπότε επιβίωσε χωρίς καμία αλλοίωση και ήταν σούπερ διασκεδαστικός. Ομολογώ βέβαια πως εμένα απ’ όλους τους πάντα μου φαινόταν ο πιο ενδιαφέρων γενικά, ο πιο μαγικός βρε παιδί μου, και η απόδοση του στη μεγάλη οθόνη (μικροσκοπικός, αφρατούλης και αποτελούμενος από ονειρική χρυσόσκονη) ήταν, αυτό που λέμε, για πολλές τσιμπιές.
Εν ολίγοις, γιατί σας μπέρδεψα και σας, φαντάζομαι… αν έχετε μικρά παιδάκια πηγαίνετε τα, σίγουρα θα διασκεδάσουν. Αλλά αν βλέπετε animation και διαβάζετε υπότιτλους, θα ήταν καλύτερα να περιμένετε το dvd…
Η ταινία προβάλλεται από σήμερα στις ελληνικές αίθουσες. Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.