Ο «Οδηγός Αισιοδοξίας» (όπως είναι ο τίτλος στα ελληνικά), είναι πραγματικά όνομα και πράγμα, μια ταινία που τη παρακολουθείς με ένα τεράστιο χαμόγελο απ’ την αρχή ως το φινάλε.
Σε συγκινεί και σε κάνει να γελάσεις με τη καρδιά σου.
Δεν πρόκειται για μια ρομαντική κομεντί που προσπαθεί να επανεφεύρει το είδος, αν και έχει τις ιδιαιτερότητες της, όπως το ότι ο δυναμικός και φλογερός ρόλος της Jennifer Lawrence, έχει τα χαρακτηριστικά εκείνα που συνήθως φέρουν οι αντρικοί χαρακτήρες των ρομαντικών κομεντί, αν και αυτό δεν είναι κάτι που παρατηρούμε πρώτη φορά, εδώ βέβαια αναδεικνύεται πολύ έντονα.
Είναι ωστόσο μια ρομαντική κομεντί που επιχειρεί να τελειοποιήσει όλα αυτά τα στοιχεία που έχουμε συνηθίσει στις ταινίες του είδους της, και τα καταφέρνει περίφημα. Το αποτέλεσμα μπορεί να φαίνεται γνώριμο, αλλά ταυτόχρονα είναι και τόσο ζωντανό, κάθε στιγμή σε τραβάει στο κόσμο της και στους φοβερούς χαρακτήρες της.
Χαρακτήρες, που είναι θεοπάλαβοι και ειλικρινείς και εξαιρετικά δοσμένοι απ’ το κάθε μέλος του cast, που όλοι τους δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό. Ομολογώ πως έμεινα με τον Bradley Cooper, δεν περίμενα να είναι τόσο καλός (ναι, παρά την υποψηφιότητα για Oscar), αλλά πραγματικά δίνει στον χαρακτήρα του μια τρέλα, αθωότητα και ειλικρίνεια, που εντυπωσιάζει.
Αλλά αυτή που κλέβει την παράσταση είναι φυσικά η Jennifer Lawrence. Αβανταδόρικος ο ρόλος δεν λέω, αλλά χρειάζεται και μια δυναμική παρουσία να τον υποστηρίξει, κάτι που βρήκε στο πρόσωπο της καταπληκτικής Jennifer. Φλογερή αλλά και εύθραυστη, δεν παίζει σε καμιά περίπτωση το κλασσικό κλισέ της δήθεν δυναμικής γυναίκας που το παίζει αντράκι, είναι μια ειλικρινά δυναμική γυναίκα, κάτι που δεν βλέπουμε πολύ συχνά.
Η ταινία παίζεται από σήμερα στις ελληνικές αίθουσες. Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.