Το «World War Z» είναι μια ταινία που ξέρει τι θέλει και δεν χρονοτριβεί καθόλου για να το πετύχει.
Η εισαγωγή είναι δραματικά μικρή, ίσα για να μάθουμε πως ο Brad Pitt είναι οικογενειάρχης που παράτησε την επικίνδυνη, μιλιταριστική δουλειά του για να αφοσιωθεί στην οικογένεια του. Από δω και πέρα έχει ζόμπι, ζόμπι, ζόμπι.
Και είναι βέβαια αρκετά τρομαχτικά, ειδικά στην αρχή της ταινίας που μέσα στον πανζουρλισμό δεν μπορεί να ξεχωρίσεις τους ζωντανούς νεκρούς απ’ τους απλώς ζωντανούς. Αλλά και αργότερα, το γεγονός του ότι δεν ξέρεις από που θα ξεφυτρώσουν και ότι τρέχουν και με απίστευτες ταχύτητες, είναι πολύ τρομακτικό όπως και να το κάνουμε.
Και η ιδέα που κινεί την υπόθεση, είναι εξυπνότατη. Αντί να πυροβολούν απλά ζόμπι, σκοπός είναι να βρουν τι συνέβη, τι σόι ιός είναι αυτός, πως λειτουργεί και πως μπορεί να πολεμηθεί. Αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί ο Brad Pitt να απαντήσει σ’ όλη τη ταινία. Και η απάντηση μας δικαιώνει που κάτσαμε να δούμε τη ταινία.
Είναι βέβαια λίγο κρίμα, που στο τέλος κλείνει με μια μέτρια αφήγηση που μετά από τόση ένταση απλά χαμηλώνει τους τόνους και ουσιαστικά μας ενημερώνει πως έπεται κι άλλη ταινία. Ένα ακόμα αρνητικό είναι πως η πρωταγωνιστική οικογένεια του Pitt δεν μας έπεισε ποτέ για το δέσιμο της ως οικογένεια (αν και προφανώς είναι απλή δικαιολογία για να αναλάβει ο Brad την αποστολή), αλλά ωστόσο εξακολουθεί να χτυπάει κάπως άσχημα πως δεν φαίνεται κανένα μέλος της να νοιάζεται και τόσο για το άλλο όπως θέλει να μας πει το σενάριο.
Πάντως από διασκέδαση τα πάει περίφημα το εργάκι.