Εμείς προειδοποιήσαμε!
Εντάξει, τώρα που έχω την αμέριστη προσοχή σας μπορώ να σταματήσω τις υπερβολές. Η ταινία δεν ήταν και τόσο κακή, αλλά- έχοντας δει την αυθεντική σουηδική και μην μπορώντας να αποφύγω τη σύγκριση- μου φάνηκε λιγάκι σαν μία κακή κόπια, σαν μαιμού του αυθεντικού, για να γίνω πιο κατανοητή. Τι Adidas, τι Abibas θα μου πείτε. Προσωπικά, πιστεύω πως σκοπός ενός remake δεν είναι να αντιγράψει κατά γράμμα το πρωτότυπο έργο, αλλά να εμπνευστεί από αυτό, να παραμείνει πιστό στο σενάριο χωρίς περαιτέρω υπερβολές και να δώσει το σημειολογικό βάρος σε διαφορετικές σκηνές. Το "Let me In" κατάφερε κατ' εμέ μόνο το πρώτο σκέλος. Σεβάστηκε απόλυτα το πρωτότυπο σενάριο και τους χαρακτήρες (εκτός από μία-δύο εξάρσεις Χριστιανικής πίστης και πατριωτισμού, που οι Αμερικάνοι δεν μπορούν ποτέ να παραλείψουν), αλλά ίσως και αυτό να λειτούργησε εναντίον του. Με το να ακολουθήσει δηλαδή στο έπακρο το αρχικό υλικό- χωρίς να προσθέσει ούτε και να αφαιρέσει στοιχεία- έχασε την πραγματική του αξία. Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν νοείται να γίνει remake μιας Σουηδικής ταινίας από Αμερικάνους (που έχουν άλλα, εντελώς διαφορετικά μέτρα και σταθμά) και να μην αλλάξουν έστω και λίγο τα τοπία, τα πρόσωπα, το περιβάλλον. Όλα ήταν προσεγμένα στην εντέλεια για να μην ξεφύγουν από το πρωτότυπο υλικό. Η ταινία γυρίστηκε σε χιονισμένο τοπίο (όπως αυτό της Σουηδίας), ενώ οι πρωταγωνιστές δεν ήταν τα τυπικά "αμερικανάκια" που θα περίμενε κανείς, αλλά είχαν κάτι το σκοτεινό, το απόμακρο (και για μένα κάτι το "σκανδιναβικό"). Αντί λοιπόν η ταινία να κάνει "δικό" της το σενάριο, έγινε το αντίθετο, το σενάριο κατάπιε την ταινία και φεύγοντας μου άφησε ένα μεγάλο ερωτηματικό: ποιό λόγο ύπαρξης είχε το συγκεκριμένο έργο? Δεν ήταν prequel- δεν μας παρουσίαζε δηλαδή τι είχε γίνει πριν την αυθεντική- δεν ήταν sequel,- δεν μας παρουσίαζε το μετά- άρα τι ήταν?
Από την άλλη, εάν δεν έχετε δεί την πρωτότυπη, οπότε την εξετάσετε ως ένα εντελώς ανεξάρτητο και μεμονωμένο έργο, μάλλον θα σας εκπλήξει ευχάριστα, καθώς έχει μια υπέροχη υπόθεση, (για αυτό πρέπει να ευχαριστούμε τον John Ajvide Lindqvist, συγγραφέα της νουβέλας- το καταπληκτικό πρωταγωνιστικό δίδυμο των παιδιών και μια εξαιρετική σκηνοθεσία από τον Matt Reeves!
Εγώ θα σας πρότεινα να νοικιάζατε καλύτερα την αυθεντική εκδοχή, αλλά και το cinema καλό είναι! The choice is yours!