Το ότι εργάζεσαι στο Hollywood δεν σημαίνει πως ο δρόμος σου είναι στρωμένος με ροδοπέταλα τελικά. Αν δεν είσαι star ώστε όλοι να γνωρίζουν το όνομα σου, ένας αξιοπρεπής μισθός δεν είναι και τόσο σίγουρος, ή καλύτερα ο μισθός σου δεν είναι σίγουρος γενικώς.
Αυτό συνέβη και με την εταιρεία Rhythm & Hues, που φέτος κέρδισε το Oscar για τα οπτικά εφέ της στο «Life of Pi» του Ang Lee, παρά την επιτυχία της ταινίας, δεν φαίνεται να είχε και μεγάλο μέρος στα κέρδη αφού βρίσκεται πλέον σε χρεοκοπία.
Μετά από πάνω από ένα χρόνο δουλειάς, περισσότεροι από 200 εργαζόμενοι απολύθηκαν χωρίς να πληρωθούν. Ενώ κατά τη τελετή πάνω από 400 τεχνικοί διαδήλωσαν έξω απ’ το Dolby Theatre.
Καθώς ο επικεφαλής των εφέ της Rhythm & Hues, Bill Westenhofer, ανέβηκε στη σκηνή των Oscars να παραλάβει το βραβείο του προσπάθησε να επιστήσει τη προσοχή της Ακαδημίας στο πρόβλημα, αλλά η ορχήστρα τον έδιωξε με τη μουσική απ’ τα «Σαγόνια του Καρχαρία» και το μικρόφωνο του έκλεισε, όπως συμβαίνει όταν κάποιος υπερβαίνει τον χρόνο του στο μικρόφωνο. Δεν είμαι σίγουρη αν είχε όντως τελειώσει ο χρόνος που του διατίθετο για να μιλήσει αλλά μπορεί να κάνω και λάθος, ωστόσο και να υπερέβη τον χρόνο το ζήτημα έχριζε προσοχή και έπρεπε κατ’ εξαίρεση να τον αφήσουν να ολοκληρώσει το λόγο του.
Δεν το κάναν όμως και τώρα όλη η σινεφιλική κοινότητα τους κράζει (υπάρχει και επίσημση σελίδα στο fb: facebook.com/VfxSolidarityIntl). Αν έχει πάρει το μάτι σας στο facebook ή το twitter χρήστες να έχουν αλλάξει τη φωτογραφία τους σε ένα κενό, πράσινο φόντο, γίνεται προς συμπαράσταση στους καλλιτέχνες των οπτικών εφέ και ως αντίδραση στο σνομπάρισμα της Ακαδημίας, που φάνηκε με την συμπεριφορά της στον Bill Westenhofer.
Να σημειωθεί πως το πρόβλημα δεν είναι αποκλειστικά της Rhythm & Hues, αλλά γενικό, καθώς η βιομηχανία προσπαθεί να μειώσει τα κόστη χτυπώντας εκεί που μπορεί, έτσι οι δημιουργοί των οπτικών εφέ αναγκάζονται να ρίξουν τις τιμές για να έχουν έστω κάποιο μισθό, που τελικά μπορεί να μη τον πάρουν ούτε αυτό.
Ίδιο πρόβλημα είχαν αντιμετωπίσει και οι σεναριογράφοι παλαιότερα, αλλά το Hollywood κέρδισε τη μάχη, γιατί όπως πολύ καλά γνωρίζουμε το σενάριο δεν είναι και τόσο σημαντικό για να έχει κέρδη μια ταινία. Τα εφέ όμως; Κάτι μου λέει πως εδώ δεν θα τη γλυτώσουν, αφού είναι αυτό που ουσιαστικά προωθούν.
Μπορείτε να φανταστείτε τον μοντέρνο κινηματογράφο χωρίς οπτικά εφέ;
(Μία απ’ τις πιο πετυχημένες εικόνες για το που οφείλει το Hollywood τη γκλαμουριά του)