Νέες ταινίες κι αυτή την εβδομάδα στα σινεμά.
Κατέφθασε ο «Black Panther» της Marvel και είναι απ’ τις πιο αξιόλογες δουλειές της, κυρίως γιατί όταν λέμε σόλο ταινία, εννοούμε σόλο, όχι σαν το τελευταίο Captain America, ας πούμε, που ήταν ουσιαστικά Avengers. Το Black Panther επικεντρώνεται σε μια ιστορία προσωπική για τον ήρωα, ταξιδεύοντας μας και στον κόσμο του, και δίνοντας μας μάχες που επικεντρώνονται και πάλι στο προσωπικό στοιχείο και όχι απλά μεγάλες εκρήξεις και καταστροφές. Και μαζί με τον ήρωα γνωρίζουμε και μια δυνατή ομάδα χαρακτήρων που τον πλαισιώνουν.
Με το «The Shape of Water» ο παραμυθάς Guillermo del Toro μας δίνει ένα αξιολάτρευτο ρομαντικό παραμύθι, για ένα αμφίβιο πλάσμα και μια μουγγή κοπέλα. Και δεν είναι εύκολο να βρει λόγια κανείς να περιγράψει την ομορφιά και την αγάπη με την οποία είναι γεμάτη αυτή η ταινία. Το μόνο που μπορεί κανείς είναι να την απολαύσει.
Στο «Winchester» η Helen Mirren βρίσκεται περιτριγυρισμένη από φαντάσματα, και αν και τα jump scares κάνουν σχεδόν πάντα τη δουλειά τους, εν τέλει το φιλμ δεν καταφέρνει να “στοιχειώσει” τον θεατή. Καταλήγει αρκετά κοινότυπο αν και βλέπεται σχετικά ευχάριστα.
Στο «April’s Daughter» η δεκαεπτάχρονη Βαλέρια είναι έγκυος με τον επίσης νεαρό φίλο της, αλλά δεν έχει ακόμα ενημερώσει τη μητέρα της, Απρίλ. Όταν η αδελφή της, την καλεί κρυφά από την Βαλέρια, η Απρίλ καταφτάνει με γνήσιο ενδιαφέρον, στήριξη και τρυφερότητα. Μετά όμως από τη γέννηση του παιδιού θα γίνει σύντομα σαφές γιατί η Βαλέρια ήθελε να κρατήσει τη μητέρα της όσο το δυνατόν πιο μακριά.
Στο «Jupiter’s Moon» ένας νεαρός Σύρος μετανάστης πυροβολείται από την αστυνομία όταν προσπαθεί να διασχίσει τα σύνορα της Ουγγαρίας. Τρομοκρατημένος και σοκαρισμένος, ο τραυματισμένος Αριαν ανακαλύπτει – προς μεγάλη του έκπληξη – ότι έχει πλέον την ικανότητα να αιωρείται. Στο στρατόπεδο όπου κρατείται, οι υπερδυνάμεις του τραβούν την προσοχή ενός διεφθαρμένου γιατρού που τον στέλνει στο νοσοκομείο κι από εκεί τον φυγαδεύει. Στο κατόπι τους, ένας οργισμένος συνοριακός αστυνομικός έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για να τους συλλάβει.
Τέλος, στο «Lino» ο Λίνο είναι ένας διασκεδαστής σε παιδικά πάρτι που δεν αντέχει άλλο τη ρουτίνα του και το γάτο-κοστούμι του. Αποφασίζει έτσι να ζητήσει βοήθεια από έναν όχι και τόσο ταλαντούχο μάγο που τον μεταμορφώνει σε αυτό που μισεί περισσότερο: το γατοκοστούμι του!