Smartphone και έξυπνα κινητά υπήρχαν και πριν την κυκλοφορία του πρώτου iPhone. Ήταν μεγάλα, ήταν δύσχρηστα, και, όπως αποδείχτηκε αργότερα ήταν αντιδιαισθητικά. Απλά δεν το ξέραμε γιατί δεν είχαμε δει κάτι διαφορετικό. Δεν ξέραμε τη λέξη “διαισθητικός”. Πριν το iPhone οι κατασκευαστές τηλεφώνων προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ένα μικρό υπολογιστή και όχι ένα καλό τηλέφωνο. Αυτό που έκανε ο Steve Jobs ήταν να δημιουργήσει μια μικρή φορητή συσκευή με την οποία η σύνδεση και η πλοήγηση θα ήταν παιχνίδι. Γι’ αυτό βασίστηκε σε μια καινοτόμο διεπιφάνεια με χειρονομίες και στα apps. To disrupt ήταν η δεύτερη λέξη που μπήκε στο λεξιλόγιο μας. Σημαίνει επανάσταση, αλλαγή, μια καινοτομία τόσο σημαντική που αλλάζει το συγκεκριμένο κομμάτι της αγοράς. Για πρώτη φορά είχαμε κάτι που συνδεόταν στο internet αμέσως και μπορούσες να πλοηγηθείς εύκολα. Το internet έγινε φορητό.
Κάτι άλλο που μάθαμε με το iPhone ήταν το μινιμαλιστικό desing. Πριν το iPhone ψάχναμε για skins, για θήκες και εντελώς custom μοντέλα. Μετά το iPhone ψάχναμε για αλουμίνιο, αυστηρές ευθείες και διακριτικές καμπύλες. Μετά το άνοιγες και… μαγεία. Με αυτή τη μαγεία ανά χείρας αρχίσαμε να διαβάζουμε, να βλέπουμε και να ακούμε. Αρχίσαμε να διαβάζουμε Longreads, περιοδικά σε apps, να ακούμε μουσική από ηλεκτρονικές πλατφόρμες και όχι mp3 όπως παλιότερα. Όντως, η Apple επανεφηύρε το τηλέφωνο.
To iPhone μας έμαθε τις γάτες. Όταν το sharing έγινε mainstream και μπορούσαμε να μπούμε στο Facebook από το κινητό μας τηλέφωνο, αρχίσαμε να ποστάρουμε γάτες. Και σκύλους. Και αυτοκίνητα. Και μέρη μαγικά. Όλοι μας. Το iPhone, πάλι μέσω Facebook, άλλαξε τον τρόπο που επικοινωνούμε με τους γονείς μας. Οι φωτογραφίες έγιναν “φωτό” και οι “φωτό” έκαναν θραύση σε likes και share από τους οικείους μας. Πλέον δεν χρειαζόταν να πεις πολλά, απλά έβαζες μια φωτό ή έκανες ένα comment. Οπωσδήποτε like στους κοντινούς φίλους και συγγενείς. Έγινε διαφήμιση αν θυμάσαι.
Μια στιγμή που είναι για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου είναι τον Μάρτιο του 2011 που η Bjork έκανε τη διαφορά κυκλοφορώντας το «Biophilia» πρώτα σε application και έπειτα σε φυσικό μέσο. Ήταν ένα παράδειγμα που δεν βρήκε πολλούς μιμητές αλλά εκείνη τη εποχή του “τα πάντα app” ήταν πρωτοποριακό.
Το 2010 όλοι παίζαμε Angry Birds. Η πρώτη έκδοση κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2009 αποκλειστικά για iOS και έκτοτε το Angry Birds έγινε παγκόσμιο φαινόμενο. Μερικά χρόνια μετά ήρθε το Flappy Bird. Και έγινε τέτοιος χαμός που ο δημιουργός του το κατέβασε από το app store γιατί θεωρούσε ότι η τόση ενασχόληση με το Flappy Bird κάνει κακό στον κόσμο. Και άθελα του ανέβασε την τιμή των μεταχειρισμένων iPhone που είχαν εγκατεστημένο το παιχνίδι. Το 2017 όλοι ψάχναμε για Pokemon στο Pokemon Go. Το συγκεκριμένο παιχνίδι ξεπέρασε το Angry Birds και το Flappy Bird σε επιδραστικότητα και μπήκε στο λεξιλόγιο μας. Θυμάστε τα ‘’ψάχνεις για Pokemon;” και τα «που είναι; Θα ψάχνει για Pokemon.”
To iPhone άλλαξε και τα “παραδοσιακά” videogames. Ακολουθώντας τη συνταγή «απλά και κατανοητά», διαισθητικά στη γλώσσα της Apple, πρώτα η Nintendo και έπειτα η Sony έδωσαν προτεραιότητα σε τίτλους με απλούς χαρακτήρες και παιχνίδια που δεν χρειάζονται πολλά πολλά για να ξεκινήσεις να παίζεις.
Σήμερα, 10 χρόνια μετά καταναλώνουμε περισσότερες ταινίες και περισσότερες σειρές από ποτέ. Τις βλέπουμε on-demand από το Apple TV, τις βλέπουμε σε tablet, τις βλέπουμε σε άλλες πλατφόρμες με apps, οι τηλεοράσεις έχουν apps, ακόμα και οι οικιακές συσκευές έχουν apps.
Γι’ αυτό λέω ότι το iPhone άλλαξε τη ζωή και τη διασκέδαση μας.