H σπουδαιότητα του ταφικού μνημείου της Αμφίπολης έχει ξεχωριστή θέση στο Twitter.
Δείτε μερικά από τα πιο πετυχημένα παραφρασμένα στιχακια.
Το επιστύλιο, τους έκοψε τα χέρια. Οχι δε γίνεται, δεν είναι δυνατόν
Τρίγωνα τάλαντα σκόρπισαν παντού, κάθε τάφος μια φωλιά του μικρού νεκρού. Χέι!
Εενάα νεκρό κυρά Βαγγελιώ, εενάά νεκρό κρύο νεκρό…
Είναι μία Περιστέεεερη που τη βγάζει στο βουνό, βγάζει χώμα από τον τύμβο, για να βρει Αλέξανδροοοο
AMFIPOLIS, when worlds collide, Ain’t nobody on the other side, I don’t care, I don’t care
Τις Κυριακές θα με ζητάς στις εκκλησιές, μα στης Αμφίπολης θα είμαι στο λιοντάρι
Ασύλητος Ασύλητος στο λέω και θυμήσου Ασύλητος Ασύλητος θα μείνω στη ζωή σου
Το ξέεερω, μπορεί, μια μέρα να ‘χε συληθεί – το ξέεερω, μπορεί, ο «ένοικος» να μη βρεθεί
Αμφιπολίτισσα Αμφιπολίτισσα για το χατήρι σου αγόρι μου θα γίνω
All in all it was just a brick in the wall. And then another one. And another one. And another one.
Μπες μες το καμπριολέ πάμε για ανασκαφέ
Σκάβω τάφους και παίζω pro
Οταν πηγαίναμε μαζί σχολείο, καθόσουνα στο δίπλα μαυσωλείο
Kαι τάααφοοοο τις κουρτίνες στο χρώωωμα που μισούσες
Μια καρυατιδα που μ είδε, με λυπήθηκε κ τον πόνο μου ν ακούσει δεν αρνήθηκε
Ανέβα στη σκαπάνη μου Καρυάτις μου γλυκιά, χόρεψε και σπάσ’ τα όλα τούτη τη βραδιά
Και όταν θα σκάβετε ούτε φαντάζεστε τι κάνω μόνη μου μέσα στο τάφο μου..
Μου σπάσανεεεεε βρε τον κασμά, μες στην Αμφίπολη εψές αργά
Η Καρυάτιδα πάντως, δικαιούται να παίζει το “Ω τάφε μου κρεβάτι νυφικό, σπίτι μου στη βαθιά τη γη και αιώνιο κελί μου”
Το επιστύλιο μου έπεσε απ’ τα χέρια, όχι δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν
Πωλείται, όπως είναι συλημένο, με χιλιάδες αναμνήσεις φορτωμένο…
Οταν πεθάνω θάψτε με σε μια γωνιά μονάχο και βάλτε μου δυο Καρυάτιδες παρηγοριά μου να χω
μην με κοιτάζεις ρόζα μουμιασμένο
Από που ν’ αρχίσω…νιώθω πιο ασύλητος από ποτέ
Μάρμαρα, μάρμαρα, μάρμαρα παντού και κάτω από τα μάρμαρα Αλέξανδρος μαϊμού.
Μπες μες στο καμπριολέ, πάμε για ανασκαφέ
νταρι νταρι νταρι νταρι τίνος είναι το κουφάρι
Αν περάσεις τον τάφο τελειώσαμε, αν περάσεις τον τάφο αντίο…
Σφήκε κι άσε με να πεθάνω μόνος μου
Αμφιπολίες, το μυαλό Μου βασανίζουνε πολλές Αμφιπολίες τρελές
Οχι δεν μιλώ για έναν τάφο εγώ, δεν μιλώ για μια σφίγγα εγώ, για την κυβέρνηση μας ανησυχώ
Μία η Περιστέρη κι η Αμφίπολη κλειστή για να ανοίξει ο τάφος θέλει δουλειά πολλή
Δυο σφίγγες μόνο
Τάφο άταφο τον καημό μου τον μετράω και πονώ
Αναστήλωσε με ίσως νιώθω έτσι και εγώ Αναστήλωσέ με κ δε θα σου βγει σε κακό Αναστήλωσέ με ίσως να μαι αυτός που ζητάς
Διαβάστε επίσης:Έρχεται ένα ακόμη μεταθανάτιο άλμπουμ της Χιούστον!