Πριν δυο χρόνια, αυτές οι μέρες ήταν οι δυσκολότερες της ζωής μου. Μόλις που τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων είχαν ανακοινωθεί και εγώ έτρεχα να συμπληρώσω το μηχανογραφικό μου. Και οποιοσδήποτε άλλος υποψήφιος βέβαια, την ίδια άποψη με μένα θα ‘χει, άγχος, τρέξιμο, ένταση και πάει λέγοντας.
Με αυτό το άρθρο, θέλω να αποδείξω ότι οι πανελλήνιες για ένα 18χρονο νέο δεν είναι τίποτα άλλο, από μια διαδικασία επιβεβαίωσης του ίδιου του του εαυτού. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή του που δοκιμάζει να πετύχει κάτι μόνος του, αλλά το εκπαιδευτικό σύστημα δεν τον ευνοεί, ούτε τον βοηθά.
Οι πανελλήνιες εξετάσεις, δηλαδή, δε φέρνουν τίποτα άλλο, παρά στρες, ένταση, αϋπνίες και διαταραχές στη διατροφή των νέων. Μην έχετε την εντύπωση ότι μετά τις εξετάσεις η ζωή τελειώνει. Υπάρχουν άπειρα χειρωνακτικά επαγγέλματα, με άριστη επαγγελματική αποκατάσταση, με μεγάλο ενδιαφέρον, που μπορείτε να ακολουθήσετε. Σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε δεν απαιτείται όλοι να είναι επιστήμονες.
Και για σας που ήδη βρίσκεστε στη διαδικασία συμπλήρωσης του μηχανογραφικού δελτίου, έχω να προτείνω ως παθούσα, να δηλώσετε, όσες επιλογές σας αρέσουν πραγματικά, χωρίς να επηρεάζεστε από γονείς και φίλους. Το μέλλον σας ανήκει και θα είστε αποδοτικοί μόνο σε κάτι που θα κάνετε με αγάπη και μεράκι. Πλέον στο χώρο των επαγγελμάτων, κανείς δεν σας εγγυάται επαγγελματική αποκατάσταση, για αυτό χαρείτε τη ζωή με τα εύκολα και τα δύσκολα, τα λάθη και τα σωστά, ρισκάρετε και τολμήστε. Άλλωστε, η ζωή είναι απείρως πιο απρόβλεπτη από τη σειρά των σχολών του μηχανογραφικού!
Διαβάστε επίσης:
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο My Hood!
Αυτό είναι το μοναδικό συγκρότημα στη γη που βλάπτει σοβαρά την υγεία…