“Το κελάρι της ντροπής” είναι ανεπιφύλακτα ένα από τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει. Σχετικά καινούργιο, με πολύ περιπέτεια και δράση, σου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον κι αν έχεις χρόνο το τελειώνεις και σε ένα βράδυ.
Ας δούμε λίγο την υπόθεση: Δεκαετία του ’60. Σ’ ένα μικρό χωριό της Μεσσηνίας, τρεις αδελφές, η Δήμητρα, η Αναστασία και η Μυρτώ, μεγαλώνουν στη σκιά ενός πατέρα αφέντη και μιας μάνας που δεν έχει λόγο. Η μόνη έξοδός τους είναι κάθε Κυριακή για την εκκλησία και στο πανηγύρι του χωριού μία φορά τον χρόνο. Ο πατέρας έξω από τους τοίχους του σπιτιού δεν προδίδει το σκληρό του χαρακτήρα, είναι φιλικός και αγαπητός σε όλους.Ξαφνικά όμως μια μέρα ο πατέρας τις εγκαταλείπει και εξαφανίζεται. Ο παράλληλος βίος του πατέρα τον αναγκάζει σε φυγή. Οι τρεις αδερφές απελευθερώνονται και λυτρώνονται παρά το κοινωνικό στίγμα είναι βαρύ για την οικογένεια που άφησε πίσω του. Σταδιακά τα κορίτσια ξενιτεύονται σε τρεις διαφορετικές ηπείρους και με τον καιρό οι οικογενειακοί δεσμοί κόβονται. Η μάνα δεν έχει τρόπο να τις κρατήσει και ο δεσμός κόρης μάνας σπάει. Μένει μόνη της και παλεύει να επιβιώσει.Τα χρόνια περνάνε. Σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα ένα τηλεφώνημα από την πατρίδα θα ταράξει τη μέχρι τότε ήρεμη ζωή τους. Η επιστροφή στο χωριό τους γίνεται επιτακτική και ο επικείμενος θάνατος της μάνας που άφησαν ολομόναχη χωρίς να ενδιαφερθούν γι’ αυτήν θα τις φέρει αντιμέτωπες με μυστικά και αλήθειες που απέκρυψαν. Το παρελθόν γυρίζει στο παρόν ζητώντας απαντήσεις.Οι καιροί σκληροί, αλλά οι πράξεις σκληρότερες. Στο τέλος του βιβλίου όμως έρχεται η δικαίωση.
Διαβάστε επίσης:
Η επική αντίδραση ενός Άραβα μπροστά στη θέα ενός φιδιού! (video)
Σπέτσες: Κοσμοπολίτικος Αργοσαρωνικός!