Τον Γιάννη Διαμαντή τον είδα για πρώτη φορά στο θέατρο στον ρόλο του Γαργαληστή, στην ομώνυμη παράσταση που φιλοξενείται στο Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης και τον παρακολούθησα τόσο γοητευμένη από την σκηνική του παρουσία όσο και τα παιδάκια, που σε όλη την διάρκεια του έργου δεν ξεκολλούσαν τα μάτια τους από την σκηνή.
Το παιδικό θέατρο είναι από τα πιο προκλητικά είδη για έναν ηθοποιό, γιατί έχει απέναντί του τον πιο αγνό και δύσκολο να κερδηθεί θεατή: το παιδί∙ που καταλαβαίνει πάντα πότε το υποτιμάς ή προσπαθείς να το γελάσεις, που βαριέται εύκολα, που αντιδρά αφιλτράριστα και επιτόπου. Η παράσταση “Ο Γαργαληστής” κέρδισε επάξια την θέση της ανάμεσα στις πιο προσεγμένες και καλαίσθητες παιδικές παραστάσεις χάρη σε μία ομάδα ταλαντούχων ηθοποιών, που έχουν κατακτήσει τον κώδικα της συνεργασίας και σε έναν σκηνοθέτη, τον Δημήτρη τον Μπογδάνο, που εικονοποίησε με τον πιο ευφάνταστο και μαγευτικό τρόπο το ομώνυμο μουσικό παραμύθι του Δημήτρη Μπασλάμ.
Οι Γιάννης Διαμαντής, Θεοδόσης Κώνστας, Αγγελική Μαχαίρα και Υβόννη Τζάθα υποδέχονται μικρούς και μεγάλους κάθε Σάββατο στις 15:00 και τις Κυριακές στις 12:00 για να τους ταξιδέψουν για μία ώρα στον κόσμο, όπου ένας περίεργος ληστής ξεγλιστράει την νύχτα στην κοιμισμένη πολιτεία για να ξεκλέψει λίγο γέλιο από τα χαρούμενα παιδάκια και να το χαρίσει σε όσα τους λείπει.
Ο Γιάννης Διαμαντής, εκτός από την θητεία του στην υποκριτική, διαγράφει και αξιόλογη θητεία στην αρθρογραφία, κάτι που για μένα επαυξάνει την καλλιτεχνική του ιδιότητα και ιδιοσυγκρασία. Έχοντας διαβάσει κείμενά του και βλέποντάς τον και στην σκηνή, θέλησα να μιλήσουμε περισσότερο, μιας και είναι από τους νέους ηθοποιούς που αξίζει να γνωρίσει κανείς και να παρακολουθήσει τα βήματά του. Απολαύστε τον!
Θα ξεκινήσω με μια λιγάκι συνηθισμένη ερώτηση: ποιο ήταν το αγαπημένο σου παραμύθι όταν ήσουν μικρός και γιατί;
Το αγαπημένο μου παραμύθι ήταν «Τα τρία γουρουνάκια»! Έχω δύο αδέρφια, και όταν μας το έφεραν σε βιβλίο ταυτιστήκαμε αμέσως με την ιστορία τους. Το διαβάζαμε και λέγαμε ότι ο Νίκος, ο μεγαλύτερος, ήταν το γουρουνάκι με το τουβλένιο σπίτι, εγώ με το ξύλινο κι ο Νάσος με το αχυρένιο. Φανταζόμουν πώς θα ήταν και για μας η μέρα που θα αφήναμε το πατρικό μας και μου άρεσε πολύ η προοπτική ότι τουλάχιστον ο ένας από τους τρεις θα ήταν σωστά προετοιμασμένος για να αντιμετωπιστεί κάθε ενδεχόμενος κίνδυνος.
«Ο Γαργαληστής» είναι ένα αρκετά δημοφιλές και αγαπημένο μουσικό παραμύθι. Θέλεις να πεις κάτι για τον μυστηριώδη ήρωα που υποδύεσαι;
Ο Γαργαληστής, για τους φίλους Θεμιστοκλής, είναι ένας ευγενέστατος και διακριτικότατος ληστής και άνθρωπος. Στόχος του είναι να περνάει πάντα απαρατήρητος. Προπονείται καθημερινά με τζόκιν και κάποιες μυστικές ασκήσεις μπαλέτου. Έτσι κρατιέται σε φόρμα και καταφέρνει να γλιστρά και να ξεγλιστρά αθόρυβα από σπίτι σε σπίτι.
Η παράστασή σας έχει μια ξεχωριστή σκηνική ποιότητα και αισθητική και όλοι οι ηθοποιοί είστε εξαιρετικοί. Πώς ήταν η διαδικασία των προβών; Ποια ήταν για σένα η μεγαλύτερη πρόκληση στην ενσάρκωση του ρόλου;
Η διαδικασία της πρόβας κινήθηκε σε τρία επίπεδα. Στην «θεατρική εικονοποίηση» του παραμυθιού, την κατασκευή και εκμετάλλευση του σκηνικού και των σκηνικών αντικειμένων και φυσικά την μουσική διδασκαλία. Το να μετατρέψεις ένα παραμύθι σε θεατρική παράσταση δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση. Για καλή μας τύχη, όλοι οι εμπλεκόμενοι συντελεστές έβαλαν τα δυνατά τους και ξεπερνώντας τεχνικές και μη δυσκολίες, έφεραν το εγχείρημα εις πέρας.
Στην προσπάθεια μου να γίνω ο Γαργαληστής, συνεχίζω να δοκιμάζω τρόπους προσέγγισης της σωματικότητάς του. Τον φαντάζομαι στα παιδικά του χρόνια να είναι ένας αντίστοιχος μικρός Billy Elliot.
Πώς αντιδρούν τα παιδιά κατά την διάρκεια της παράστασης; Έχετε και κάποιες στιγμές λιγάκι πιο διαδραστικές. Θυμάσαι κάποιο παιδάκι ή αντίδραση που να σου έχει κάνει εντύπωση;
Άλλες φορές κοιτούν αποσβολωμένα κι άλλες φορές θέλουν να σηκωθούν και να έρθουν στη σκηνή. Στο σημείο που ζητάμε από τους θεατές, μικρούς και μεγάλους, να βρουν και να μας παραδώσουν κάποια μικρά πλαστικά μπουκαλάκια, που είναι απαραίτητα για τον Γαργαληστή και τη θεία του, ένα κοριτσάκι, μη βρίσκοντας κάποιο μπουκαλάκι κάτω από το κάθισμά του, από υπερβάλλοντα ζήλο δε δίστασε να πάρει το μπουκαλάκι με το νερό μιας άγνωστης σε αυτό κυρίας, που καθόταν δίπλα του!
Το έργο έχει ένα συγκινητικό μήνυμα στο βάθος. Πιστεύεις τα μικρά παιδιά αντιλαμβάνονται το «ηθικό δίδαγμα» -αν θες- του έργου;
Το τι αντιλαμβάνεται ο κάθε θεατής βλέποντας μία παράσταση δεν είναι κάτι που εξαρτάται μόνο από την ηλικία του. Μέχρι τώρα πάντως έχω δει πολύ μικρά παιδιά να αντιδρούν με τρόπο που δείχνει ότι έχουν λάβει τα μηνύματα του έργου. Γενικά πάντως μια σχετική συζήτηση με το παιδί για την ιστορία που πρόκειται να παρακολουθήσει είναι πάντα πολύ βοηθητική.
Με τoν Θεοδόση, την Αγγελική και την Υβόννη έχετε ξανασυνεργαστεί (π.χ. Patari Project) και ίσως και γι’ αυτό η σκηνική σας χημεία είναι τόσο δυνατή. Ποια είναι για σένα η σημασία της ομάδας στο Θέατρο;
Είναι γεγονός ότι λόγω της συνύπαρξής μας στους Patari Project, έχουμε αναπτύξει ένα ισχυρότατο δεσμό και κώδικα επικοινωνίας. Αυτό μάλιστα ήταν και το ζητούμενο του σκηνοθέτη μας Δημήτρη Μπογδάνου (που είχε ξαναδουλέψει μαζί μας), όταν σχημάτιζε την διανομή του Γαργαληστή. Η ομάδα στο θέατρο είναι το ιδανικότερο αλλά και δυσκολότερο είδος συνεργασίας. Αν τα υλικά δέσουν και όλοι θέσουν την ομάδα πάνω από τους τα αποτελέσματα μπορεί να είναι εξαιρετικά. Αν όχι …
Ως ηθοποιός, μπαίνεις σε άλλο mode όταν παίζεις σε παιδική παράσταση;
Αν μπορώ να πω ότι αλλάζω κάτι, αυτό θα ήταν μια έξτρα δόση συγκέντρωσης, που έτσι κι αλλιώς βέβαια απαιτείται να έχεις. Οι μικροί θεατές είναι –ευτυχώς- πολύ πιο αυθόρμητοι από τους ενήλικες κι αυτό αυξάνει κατά πολύ τις πιθανότητες κάποιας απρόβλεπτης αντίδρασης ή κάποιου απρόοπτου περιστατικού κατά την διάρκεια της παράστασης. Αν δεν είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος και έτοιμος, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να βρεθείς «εκτός» παράστασης.
Εκτός από την σκηνή, κάποιος μπορεί να σε θαυμάσει και στις σελίδες διαφόρων εντύπων που κατά καιρούς αρθρογραφείς. Θα ήθελες να μου μιλήσεις λιγάκι για την σχέση σου με την γραφή;
Ανήκω στο 90% των επαγγελματιών ηθοποιών που ασκούν και άλλο επάγγελμα. Οι σπουδές μου στα Νομικά και στα ΜΜΕ μου επέτρεψαν το άλλο αυτό επάγγελμα να είναι η δημοσιογραφία. Έχω συμμετάσχει σε συγγραφικά projects, έχω συνεργαστεί με την εφημερίδα το Βήμα και το περιοδικό ΒΗmagazino ενώ η τελευταία μου συνεργασία είναι με την free press εφημερίδα Metropolis. Η γραφή είναι κάτι που με ενδιαφέρει πολύ και αναζητώ διαρκώς τρόπους να εκφράζομαι αλλά και να βιοπορίζομαι μέσα από αυτήν.
Θεατρικά ετοιμάζεις κάτι άλλο αυτόν τον καιρό;
Βρισκόμαστε σε πρόβες για το έργο του Άκη Δήμου «Τα λουλούδια στην κυρία», που από 3 Μαρτίου θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Από Μηχανής Θέατρο. Η σκηνοθεσία είναι του Γιώργου Παλούμπη και στη σκηνή θα βρίσκομαι ανάμεσα στον Πέτρο Σπυρόπουλο και τον Γιωργή Τσουρή. Είμαι ενθουσιασμένος γι’ αυτήν την συνεργασία και γιατί παίζω με τους δύο προαναφερθέντες, αλλά και γιατί πάντα ήθελα να δουλέψω με τον ρεαλιστικό τρόπο που προσεγγίζει ο Παλούμπης το θέατρο.
Λιάνα Μεσάικου
Το μουσικό παραμύθι του Δημήτρη Μπασλάμ, ο Γαργαληστής, παρουσιάζεται κάθε Σάββατο στις 3μμ και κάθε Κυριακή στις 12μμ και καθημερινές για σχολεία.
Στο Θέατρο Ιλίσια -Βολανάκης, Παπαδιαμαντοπούλου 4 & Βασ. Σοφίας, Αθήνα, +302107223010
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπογδάνος
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Δημητρίου
Σκηνικά-κοστούμια: Λυδία Κοντογιώργη, Μαρίζα Παγκάκη, Ζωή Αρβανίτη
Φωτισμοί: Σοφία Αλεξιάδου
Μουσική-στίχοι: Δημήτρης Μπασλάμ
Κινησιολογία: Άννα Παπαδάκη
Φωτογραφίες αφίσας: Γιάννης Σαρηγιάννης
Παραγωγή: Αλεξάνδρα Μήνου
Παίζουν Γιάννης Διαμαντής, Θεοδόσης Κώνστας, Αγγελική Μαχαίρα, Υβόννη Τζάθα
Φωτογραφίες πρόβας: Κέλλυ Σαρρή
Το Σάββατο 18 Ιανουαρίου είναι donut Saturday. Διαβάστε περισσότερα εδώ
Γίνεται φίλοι του Γαργαληστή στο facebook εδώ!
