…. τα οποία όμως τελικά η Μαρία Γεωργιάδου…
αντιμετώπισε..! «Δεν αισθάνθηκα ακριβώς απελπισία, αλλά αυτό που λέμε «Δεν ξέρω τι να κάνω». Να με πνίγουν όλα και να μην μπορώ να βρω διέξοδο. Ο λόγος ήταν κυρίως οικονομικός. Είχα ανοιχτεί σε κάτι υπολογίζοντας σε μια δουλειά που ματαιώθηκε. Είχα υπογράψει επιταγές κι εμένα δεν μ’ αρέσει να χρωστάω. Το έκανα με ένα υπολογισμό όπως έκανα όλα τα χρόνια έως τώρα. Ήξερα ότι θα έρχονταν χρήματα, άρα μπορούσα να τα δώσω. Από τότε κατάλαβα ότι αυτό δεν θα το υπολογίζω ποτέ πια. Δεν ήξερα πώς να το αντιμετωπίσω. Σκεφτόμουν τις πιο παράλογες λύσεις. Τελικά βρήκα ένα τρόπο να τα μπαλώσω και να ορθοποδήσω. Το λούκι όμως το πέρασα.»