Εδώ και 35 χρόνια ο Βιμ Μέρτενς είναι πιο διάσημος Φλαμανδός μουσικός και ας μην ενδιαφέρθηκε ποτέ για τη δημοσιότητα. Η δική του μουσική είναι «ταξίδι», δεν έχει ούτε σκοπό, ούτε πάει σε κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Είναι απαλή, είναι ανθρώπινη, και έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα που δεν θυμίζει το mainstream. Ένας λόγος που ο Mertens είναι διάσημος είναι γιατί ο δικός του μινιμαλισμός είναι ανορθόδοξος και αναδεικνύει την πολιτική διάσταση των πραγμάτων, την πολιτική διάσταση της Ευρώπης. Ανακατεύει στοιχεία από την Ευρωπαική παράδοση των λαών και όχι από από το mainstream.
Ο Μέρτενς ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική τη δεκαετία του 1980, στο Πανεπιστήμιο όταν σπούδαζε Πολιτικές Επιστήμες. Τα πρώτα του ενδιαφέροντα ήταν το πιάνο και η κιθάρα. Ανήσυχο πνεύμα, πειραματίστηκε αρκετά και δοκίμασε την τύχη του σαν παραγωγός ραδιοφώνου και τηλεόρασης ενώ πολλές φορές δέχτηκε κριτική ότι προσπαθούσε να προβάλει τα ενδιαφέροντα του στη μουσική και τη σύνθεση.
Ο πρώτος του δίσκος, το «Struggle for Pleasure», κυκλοφόρησε το 1983 αλλά το «Maximizing the Audience» (1985) ήταν αυτό που τον έκανε γνωστό σε αυτό που τώρα θεωρείται κτήμα του, τον κινηματογράφο. Ακόμα και σήμερα θεωρείται ο σήμα κατατεθέν δίσκος του και αυτός που ανατρέχουν πολλοί όταν θέλουν να ακούσουν κάτι χαρακτηριστικό από Βιμ Μέρτενς. Το «The Belly of an Architect» του 1987 αλλά και το ντοκιμαντέρ «Here we are Waiting for You» ήταν οι πρώτες του απόπειρες να ντύσει μουσικά κινηματογραφικές ταινίες και μέσα σε 12 χρόνια έγινε τόσο δημοφιλής που του ζητήθηκε μουσική για την ταινία-blockbuster Molokai: The Story of Father Damien”.
Πολλές φορές έχει εμπνευστεί από ιστορικά γεγονότα κι εκεί φαίνεται η πολιτική διάσταση της δημιουργίας του. Στο “Dust of Truths”, που αποτελεί το τελευταίο μέρος του μουσικού τριπτύχου Cran aux Oeufs (2015-2016) και θα παρουσιάσει στο Ελληνικό κοινό, έχει εμπνευστεί από την Ναυμαχία του Ακτίου το 31 π.Χ. που θεωρεί ότι ήταν εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα σε τμήματα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και τον μετέπειτα Αυτοκράτορα Αυγουστο και την Κλεοάτρα. Στο «What are we, locks, to do?” εμπνέεται από την Αίγυπτο των Πτολεμαίων, το 300 π.Χ. Ξέρει ότι αυτά τα γεγονότα επηρέασαν την Ευρωπαϊκή κουλτούρα και αν είχαν εξελιχθεί διαφορετικά η Ευρώπη θα πήγαινε προς την Ανατολή κι όχι ανάποδα. Γι΄αυτό ο Βιμ Μέρτενς θεωρείται ένα κατεξοχήν Ευρωπαίος συνθέτης.