Πόσες φορές έχεις πει “συγγνώμη” σήμερα;
“Συγγνώμη που σε ενόχλησα”, “συγγνώμη που ρώτησα”, “συγγνώμη που… υπάρχω”.
Αν νιώθεις ότι ζητάς συγγνώμη συνέχεια — ακόμα και για πράγματα που δεν φταίς — δεν είσαι ο/η μόνος/η. Πολλοί από εμάς έχουμε μάθει να απολογούμαστε πριν καν χρειαστεί.
🚫 Το πρόβλημα με το “συγγνώμη” που λέγεται από συνήθεια
Το “συγγνώμη” είναι μια δυνατή λέξη — όταν χρησιμοποιείται σωστά.
Όταν όμως:
- Ζητάς συγγνώμη γιατί απλώς εκφράζεις άποψη
- Ζητάς συγγνώμη γιατί αισθάνεσαι ότι ενοχλείς
- Ζητάς συγγνώμη χωρίς να υπάρχει καν λάθος
…τότε αρχίζεις να μικραίνεις τον εαυτό σου και να ζητάς “χώρο” για κάτι που σου αξίζει απόλυτα: να υπάρχεις με παρουσία και φωνή.
📉 Τι μήνυμα περνάς χωρίς να το καταλαβαίνεις;
Κάθε “συγγνώμη” από υπερβολική ευγένεια ή αμηχανία εκπέμπει μηνύματα όπως:
- “Δεν έχω αυτοπεποίθηση”
- “Δεν έχω δικαίωμα να μιλήσω”
- “Αν σε ενοχλώ, μπορώ να εξαφανιστώ”
Χωρίς να το καταλάβεις, υπονομεύεις την αξία σου και ενισχύεις έναν ρόλο “δεύτερου πλάνου” — στη δουλειά, στις σχέσεις, στον κοινωνικό σου κύκλο.
✅ Τι να κάνεις αντί να λες “συγγνώμη”:
- Αντί για: “Συγγνώμη που ρωτάω…”
Πες: “Μια ερώτηση πάνω σ’ αυτό που είπες…” - Αντί για: “Συγγνώμη που σε διακόπτω…”
Πες: “Να προσθέσω κάτι σε αυτό;” - Αντί για: “Συγγνώμη, μήπως μπορώ να πω κάτι;”
Πες: “Θα ήθελα να μοιραστώ μια σκέψη”
Το θέμα δεν είναι να γίνεις αγενής, αλλά να διεκδικήσεις χώρο χωρίς ενοχές.
💪 Το “όχι” και το “παρόν” σου είναι δύναμη
Η αυτοπεποίθηση δεν χτίζεται με λόγια μόνο – χτίζεται με στάση.
Όταν σταματήσεις να ζητάς συγγνώμη για το κάθε τι, τότε αρχίζεις να:
- Πατάς πιο σταθερά στη σκηνή της ζωής σου
- Βάζεις όρια
- Εκπέμπεις σεβασμό — και τον κερδίζεις
Το να ζητάς συγγνώμη όταν φταις είναι ένδειξη ωριμότητας.
Το να ζητάς συγγνώμη για την ύπαρξή σου, όμως, είναι μια παλιά συνήθεια που ήρθε η ώρα να αφήσεις πίσω.
Μίλα καθαρά. Πάρε τον χώρο σου. Και μην απολογείσαι για αυτό.