Διαβάστε παρακάτω την κριτική της Αφροδίτης Γραμμέλη μέσα από τη στήλη της στο ΒΗΜΑ!
Η εκπομπή «Λόγω tivis» (του Alpha) πέτυχε στον τίτλο αλλά απέτυχε στο περιεχόμενο καθώς αναμασώνται τα λεγόμενα παρουσιαστών άλλων εκπομπών και τηλεοπτικά κουτσομπολιά
Αφού μας αρέσουν τα λογοπαίγνια σε αυτή τη χώρα και αφού θεωρούμε σημαντικό το να εμπνευστούμε έναν έξυπνο τίτλο, ας το κάνουμε και σε αυτό το κείμενο. Αφενός για να το απομυθοποιήσουμε, αφετέρου για να αποδείξουμε πόσο απλό είναι να βρεις μιαν ατάκα τη σήμερον ημέρα όπου οι ατάκες δίνουν και παίρνουν. Μόνο που στην τηλεόραση, όπως και στην αρθρογραφία, δεν αρκεί ένας έξυπνος τίτλος. Στην πρώτη περίπτωση χρειάζεται μια καλή εκπομπή να τον δικαιώνει ενώ στη δεύτερη είναι απαραίτητο ένα κείμενο να τον επιβεβαιώνει.
Η εκπομπή «Λόγω tivis» (Alpha) είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα το οποίο πέτυχε στον τίτλο και απέτυχε στα υπόλοιπα. Είναι επίσης μία από τις περιπτώσεις αυτές που προκαλούν μια σειρά από εύλογες απορίες. Οπως για παράδειγμα γιατί χρειάστηκαν τρεις περίπου μήνες για να στηθεί. Γιατί χρειάστηκαν τόσες πρόβες για αυτό το αποτέλεσμα, αλλά κυρίως γιατί χρειάζονται τέτοιες εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση, οι οποίες παραπέμπουν πλέον σε τηλεοπτικά νοσήματα. Εκπομπές όπου αναμασώνται βαρετά, με ανυπόφορη πλήξη, τα λεγόμενα των παρουσιαστών άλλων εκπομπών, τα τηλεοπτικά κουτσομπολιά και οι κομμωτηριακοί καβγάδες του εσωστρεφούς παρηκμασμένου τηλεοπτικού συστήματος.
Περνώντας στα πρόσωπα ας σταθούμε στην κυρία Κατερίνα Καινούργιου η οποία δεν παραλείπει να δηλώνει ευτυχής που έγινε «κεντρικιά». Και αν κάποτε ένα παιδί ονειρευόταν να σπουδάσει, να γίνει επιστήμονας, σήμερα ένα κορίτσι ονειρεύεται να γίνει «κεντρικιά». Για δες… Μόνο που για όσους νομίζουν ότι βρίσκονται στο κέντρο καραδοκούν πονηρές και επικίνδυνες δυνάμεις. Οπως η φυγόκεντρος, θύμα της οποίας έπεσε η συμπαθής όμορφη κυρία. Στην απόλυτη υπερβολή του στυλ της – το οποίο συνεχίζει να την αδικεί ηλικιακά και αισθητικά σε σημείο κάποιες φορές να μνημονεύεται ως παράδειγμα προς αποφυγήν – η Κατερίνα Καινούργιου προσπαθεί αλλά δεν… Δεν έχει το εκτόπισμα του πρωταγωνιστή, του προσώπου αυτού που ακόμη και αν σβήσουν τα φώτα, αν φύγουν οι συνεργάτες του, εκείνο θα συνεχίσει να λειτουργεί ως πόλος έλξης του κοινού. Αντιθέτως λειτουργούσε καλύτερα ως κομμάτι της ομάδας (βλέπε «Δέστε τους») όπου ξεδίπλωνε πιο αυθόρμητες πτυχές της, ήταν πιο χαλαρή, πιο συμπαθής. Επιπλέον, κάνει αρκετά γλωσσικά λάθη και θυμίζει συνονθύλευμα του συνόλου των ξανθών παρουσιαστριών που πέρασαν ή υπάρχουν ακόμη στα πέριξ της μικρής οθόνης (ανόητες απορίες, ακκισμούς, κ.λπ. κ.λπ.).
Αυτοσαρκάζεται συχνά-πυκνά σε δηλώσεις και συνεντεύξεις της για τις τρέσες, για την υπερβολή στο μακιγιάζ και στην εικόνα της με αποτέλεσμα όλο αυτό να μοιάζει ως υπερπροσπάθεια άμυνας και λιγότερο ως δείγμα αυτογνωσίας. Αυτό που αγνοεί είναι πως η οποιαδήποτε εμφάνιση παύει να γίνεται θέμα καλού ή κακού σχολιασμού όταν επισκιάζεται από την ισχυρή προσωπικότητα και το ταλέντο. Ακόμη και η πιο ακραία επιλογή αν υποστηριχθεί από το πρόσωπο που την επέλεξε γίνεται γοητευτική.
Από την ομάδα, η οποία είναι λάθος τοποθετημένη σε σκηνικό που ζαλίζει και με αδύναμη σκηνοθεσία, ξεχωρίζουν η Φωτεινή Πετρογιάννη και ο Νίκος Γεωργιάδης. Με ευγένεια, λόγο και γνώση πάνω στα θέματα που συζητούνται, την ελαφρά ψυχαγωγία δηλαδή.
Ως κατακλείδα, μία συμβουλή: ακόμη πιο επιτυχημένο θα ήταν αν η εκπομπή είχε τίτλο «Λόγω Λιάγκα». Τέτοια εμμονή με τον συγκεκριμένο παρουσιαστή δεν έχει πλέον ούτε η συμβία του!