Σαν λαός δεν φημιζόμαστε για την καλογουστιά μας. Και όταν έρχεται το καλοκαίρι την ξεδιπλώνουμε γενναιόδωρα στις παραλίες όλης της Ελλάδας. Θα μου πεις ότι υπάρχει savoir vivre & savoir faire στην παραλία; Σαν να είμαι ο φίλος μου ο Ζαμπούνης (παρότι παίζουμε σε άλλα έργα) θα σου έλεγα ναι! Κυρίως στο φέρεσθαι.
Από τον Πέτρο Κωστόπουλο
Δεν πας παραλία για να βασανίσεις τους άλλους. Η αγένεια δεν είναι καλοκαιρινό και δημόσιο σπορ. Μπορείς να είσαι αγενής στη γυναίκα και τους φίλους σου. Όχι όμως και σε όλη την παραλία. Τώρα πολλές φορές και στο φαίνεσθαι υπάρχει πρόβλημα, γιατί καμιά φορά την αισθητική και τα μάτια των άλλων. Ό,τι γράφω παρακάτω το γράφω με αγάπη και συμπόνια. Για τους συμπολίτες μας που δεν το έχουν, με αγάπη, για να αποφύγουν τα κακεντρεχή σχόλια που έτσι κι αλλιώς σαν ράτσα τα μοιράζουμε κι αυτά αφειδώς.
1. Στην παραλία μιλάς χαμηλόφωνα. Δεν ουρλιάζεις ακόμα κι αν το πιτσιρίκι πάει να πνιγεί (περιέργως μόνο οι Ελληνίδες μανάδες νομίζουν ότι τα παιδιά τους πνίγονται). Κυρίως όμως αναφέρομαι σε διάφορα ψώνια που κάθονται κοντά σου και αρχίζουν μεγαλόφωνα να διηγούνται ποιον «διάσημο» είδαν χθες (τον Κωστέτσο ή την Καινούργιου ρε;), σε ποιο κλαμπ πήγανε, πόσα μπουκάλια άνοιξαν και πως τους έκαναν όλους σκόνη γύρω γύρω.
Το ψώνιο αυτού του τύπου δεν περιορίζεται στο βεληνεκές της παρέας του. Θέλει να κάνει name dropping και φιγούρα. σε όποιον έχει την ατυχία να βρίσκεται σε ακτίνα δέκα μέτρων. Ένα ομαδικό κράξιμο θα του κάνει καλό. Τύπου «πες μας κι άλλα δεν σ’ ακούσαμε καλά». Μη φοβάστε την κότα θα κάνει. Γιατί μόνο οι κότες κακαρίζουν δυνατά.
2. Η μεγάλη κατάρα της ελληνικής παραλίας, οι ρακέτες. Οι ρακέτες είναι ωραίο σπορ. Γυμνάζεσαι καλά στα πόδια (ακόμα και ο Ρόκι στην άμμο έτρεχε), μαυρίζεις από παντού, αθλείσαι, ιδρώνεις και είσαι έτοιμος για μια υπέροχη βουτιά. Όμως… δεν έχεις κανένα δικαίωμα να παίζεις μπαλάκι για να σπάσεις τα μπαλάκια τα δικά μου. Η παραλία είναι το κατ’ εξοχήν μέρος ηρεμίας, ειδικά αυτές που δεν έχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες. Πας εκεί για να μην πας στο φρενοκομείο. Πας να ηρεμήσεις, να ξαπλώσεις σε μια πετσέτα και να τα καις.
Ουδείς έχει το δικαίωμα της γαϊδουριάς να είναι πάνω από το κεφάλι σου ή μπροστά στα πόδια σου και να βαράει το μπαλάκι μανιασμένα. Σαλτάρεις, σου τρυπάει τον εγκέφαλο. Έχω παρατηρήσει ότι κοντά στον κόσμο πάνε και παίζουν μόνο νούμερα, φιγουρατζήδες του κώλου. Οι σωστοί ρακετίστες που έχουν και μια μπιτς κουλτούρα πάνε σε μια γωνία μακριά και παίζουν. Αυτό επιβάλλει και η ευγένεια, ο σεβασμός στον άλλον. Είναι ο μαλάκας από πάνω σου, σου τρυπάει τον εγκέφαλο με το τίκι τάκα, του φεύγει μία και σου έρχεται στο κεφάλι και περιμένει να του τη γυρίσεις πίσω κιόλας!!!
Του τη λες, και του τη λες κανονικά. Κατ’ αρχήν ευγενικά κι αν δεν καταλάβει πέρνα στο σκληρό ροκ. Όλοι γύρω σου είναι σύμμαχοί σου. Όποτε έκραξα κάποιον πήρα 50 ευχαριστώ από τους συλλουόμενους μου. Δεν είσαι εσύ αγενής ή παράξενος. Αγενής είναι αυτός που θέλει να σου επιβάλλει έναν ήχο που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι Αμερικάνοι στο Γκουαντάναμο για να κάνουν τους τρομοκράτες να μαρτυρήσουν. Ε, συμπεριφέρσου κι εσύ σαν τρομοκράτης απέναντι του.
3. Μπουκάλια, τσιγάρα, χαρτιά, κοακόλες, μπύρες, κουκούτσια από φρούτα… ΤΑ ΜΑΖΕΥΕΙΣ ΟΛΑ! Έχεις ανάψει φωτιά το προηγούμενο βράδυ για να κάνεις μπάρμπεκιου, σε ζηλεύω, αλλά πάρε μετά τα κούτσουρα και πέτα τα στο πίσω μέρος της παραλίας. Και τις καπότες να μαζεύεις, δεν θα πάω να κάτσω για να μείνω έγκυος. Αφού έτσι κι αλλιώς μας γκάστρωσε ο από πάνω με τις ρακέτες, μην την πάθω κι από σένα.
4. Μην κουβαλάς, γύφτο, στερεοφωνικό στην παραλία. Δεν γουστάρω τη μουσική σου. Αν γούσταρα δεν θα πήγαινα εκεί, θα πήγαινα κάπου που έχει beach bar και έχει και μουσική. Με το ζόρι θα μου γίνεις ο προσωπικός μου dj; Κι άμα εσύ γουστάρεις να ακούσεις μεσημεριάτικα Παντελίδη – Πάολα, εγώ τι θα κάνω; Θα αυτοκτονήσω; Παρόλα αυτά είναι ωραία η μουσική στην παραλία, άμα την ακούς με παρέα. Γι’ αυτό περίμενε, πάρ’ το αράπικο το στερεοφωνικό σου και άνοιξε το στην τσίτα όταν θα φύγουμε εμείς. Και χόρεψε και πέρνα καλά και πιες τα. Και γίνε ντίρλα και πνίξου και στην θάλασσα άμα θες.
5. Το μεγαλύτερο τσίρκο είναι οι γυναίκες που πάνε στην παραλία, είτε κοσμική τύπου Ψαρρού, είτε απομονωμένη, ή στον Αστέρα ή στη Φολέγανδρο, εμφανίζονται με μακιγιάζ πίστας. Μέικ απ, ρίμελ, τερακότα, κραγιόν, αιλάινερ, και ό,τι σκατά άλλο θες και νομίζουν ότι είναι και ωραίες. Στο φως του ήλιου όλες αυτές είναι σαν τον Τουταγχαμών. Υπάρχουν και κάτι μέικ απ που κάνουν τάχα μαυρισμένα τα πρόσωπα που είναι ό,τι σιχαίνομαι περισσότερο.
Πόσο τούβλο πρέπει να είσαι για να πας βαμμένη σα να κάνεις απογευματινή εκπομπή στον ALPHA; Η Κατερίνα το φοράει στην τηλεόραση, ελπίζω γιατί είναι και μικρό κορίτσι… Εσύ ντε και καλά να το φοράς στην παραλία; Άσε που οι περισσότερες από αυτές, η συντριπτική πλειοψηφία του θιάσου αυτού (γιατί θίασος είναι) έχουν και εξτένσιον. Όλη η δευτεράντζα της παραλιακής με εξτένσιονς είναι. Το κακό με το εξτένσιον στην παραλία είναι ότι όταν βγεις από το νερό είναι σαν τζίβα, σαν άχυρο κακοχυμένο. Προσβολή στα μάτια μου. Τώρα οι ίδιες φοράνε και fluo ξέκωλα μαγιό, αλλά αυτό δεν μας πειράζει. Το λαϊκό ξέκωλο ήταν πάντα επιθυμητό στον άντρα. Ιδιαίτερα κατά την διάρκεια των διακοπών. Όχι για πολλές χρήσεις βέβαια.
6. Έχουμε κι εμείς οι άντρες τη μαλακία ενσωματωμένη πολλές φορές. Βλέπεις κάτι τυπάκια τα οποία πριν 15 χρόνια φαίνεται ότι έκαναν bodybuilding και τώρα είναι σαν τσουβάλια γεμάτα με πατάτες, ψιλοπροκοίλι και τρίχες, να φοράνε μαγιό τύπου speedo, αθλητικό. Σαν λουκάνικα στραβοχυμένα, σφιγμένα με σπάγγο είναι. Εγώ χρόνια φόραγα, αλλά πήμουν κολυμβητής και πολίστας. Καμιά φορά στα νιάτα μας και για φιγούρα τα φοράγαμε και στην παραλία. Πατσάς, τρίχα και αθλητικό μαγιό είναι το τρίπτθυχο για να σε κοιτάζουν σαν το μαλάκα της παραλίας.
Αυτά μπορεί να τα φοράει κανένας φλωράκος αδύνατος που το παίζει Dolce Gabbana ή DSquared, το πιάσατε το υπονοούμενο… Γλυκιά ύπαρξη, σε αυτόν μπορεί και να πηγαίνει όμως. Τώρα για τη γκέι μόδα που το στρινγκ-μαγιό πιάνει από τη μία μεριά, τι να πω; Αυτό δεν είναι σέξι, αυτό είναι χειρότερο κι από τις χειρότερες κωμωδίας του Μπόρατ, Αναγούλα! Τα είδαμε κι αυτά στη Μύκονο. Έλεος. Το μάτι πονάει. Όργανο είναι κι αυτό.
7. Το ίδιο χάλια είναι και οι μποντιμπιλντεράδες που είναι γυμνασμένοι ακόμα, αλλά φοράνε κάτι βρακάκια σαν στρινγκ. Αυτοί έχουν το ίδιον να περνούν από μπροστά σου πασαρέλα καμιά 15αριά φορές, τάχα ανέμελα, ρουφηγμένοι και σφιγμένοι. Ούτε ο Zoolander στην ξεφτίλα δεν ντύνεται σαν κι αυτούς. Εκτός κι αν όλοι οι παραπάνω νομίζουν ότι συμμετέχουν σε κάποια κωμωδία, ενός αόρατου σκηνοθέτη.
8. Ψιλομπουχέσα είναι και τα τελείως μακριά μαγιό πια, αυτά που πάνε κάτω από το γόνατο, λέμε τώρα τάχα τύπου σέρφερ. Είχε μπει στο Μαλιμπού το παλικάρι για σερφ και τον ξέβρασε ο ωκεανός στις Κυκλάδες. Συνήθως το έχει κατεβασμένο στον πισινό για να βλέπουμε και τη χαράδρα. Αν το κάνεις σκέψου πόσο χάλια είσαι να εμφανιστείς σε κρεβάτι με γκόμενα, να είσαι μαύρος μέχρι τη μέση, άσπρος από κει μέχρι τις γάμπες και μαύρος στις πατούσες; Η πλήρης ξενέρα.
9. Η ελληνική παραλία δεν είναι πισίνα στο Palm Beach που έχεις δει σε κάτι έργα με το γκολφ δίπλα. Είναι παραλία χύμα στο κύμα. Δεν εμφανίζεσαι με πόλο με σηκωμένο γιακά, στενό, ημίμακρο, λαχανί ή κεραμιδί σορτσάκι με γυαλιστερή ζωνούλα και loafers. Έλεος. Αυτά τα φοράνε μόνο κάτι παππούδια σε κωμωδίες του Χόλιγουντ.
Υπάρχουν βλαχαδερά που νομίζουν ότι με αυτό αποκτούν class!!! Class my ass που λένε και οι Αμερικάνοι. Πάω στοίχημα ότι ακούς και Παντελίδη-Πάολα όπως ο άλλος με το στερεοφωνικό πιο πάνω. Δεν ξέρω για ποιο λόγο, για ψώνιο σε παίρνουν πάλι. Φέρε και το μπαστούνι του γκολφ ρε μαλάκα και τον μπάτλερ να σου κουβαλάει τις μπύρες…
10. Τώρα τελευταία ένα τούβλο έχει χτυπήσει και κάποιους πιτσιρικάδες. Φοράνε επώνυμο βρακί κι από πάνω το μαγιό! Και κατεβάζουν το μαγιό για να φαίνεται η μάρκα από το μποξεράκι!!! Βουτάνε και με αυτό. Δεν ξέρω, αλλά παλιά θα λέγαμε «μακριά παιδί μου από τους μουστακαλήδες». Κάποια δήλωση κάνεις και δεν το ξέρεις. Για ψάξ’ το λίγο.
11. Δεν μ’ αρέσει καθόλου η τραβηγμένη γκέι εμφάνιση στην παραλία. Είτε με στρινγκάκια, είτε με χρυσαφικά, είτε με βαψίματα. Δεν θα μπω σε σχόλιο για να μην παρεξηγηθώ, θα επαναλάβω τον Τζόρτζιο Αρμάνι (που είναι γκέι): ο άντρας είτε γκέι είτε στρέιτ ντύνεται σαν άντρας. Όλα τα’ άλλα είναι καραγκιοζιλίκια.
12. Και by the way, αφού μιλήσαμε για άντρες, η φύση έχει προικίσει τον άντρα με τρίχα. Δεν μπορεί να εμφανίζεσαι σα γλυμμένη, άτριχη γκόμενα. Βλέπω φωτογραφίες νεαρών μοντέλων και φρικάρω που είναι σαν γκόμενες. Άσε κάτι, έστω κι αν κάνεις λέιζερ. Ένα V εδώ στο στήθος. Αρέσει στη γυναίκα το γοριλάκι. Δεν ψάχνει δέρμα αντρικό που να συναγωνίζεται το δικό της. Το ακόμα χειρότερο όμως είναι, να ξυρίζεις το στήθος και τα πόδια και να έχεις τρίχα τριών ημερών. Και πολλές φορές να έχουν βγει και κοκκινάδια σαν μπιμπίκια σε όλο του το κορμί.
Κατ’ αρχήν άμα πάρεις αγκαλιά γυναίκα θα αισθάνεται ότι αγκαλιάζει τον τρίφτη για την παρμεζάνα. Το λέιζερ επιβάλλεται κατά τη γνώμη μου αν έχεις τρίχα στην πλάτη. Εκεί την βγάζεις. Γιατί είσαι ένα βήμα μακριά από τον Κινγκ Κονγκ. Πολύ άσχημη η τρίχα στην πλάτη. Εγώ είχα και την έβγαλα. Στο δε στήθος, άμα έχεις μεγάλες τρίχες για να μην κάνεις φλοκάτη ή κοτσιδάκια, κάνεις ένα απλό τριμάρισμα μέχρι εκεί που φαίνεται ότι είναι φυσική η τρίχα, και όχι ξυρισμένη.
Αυτά κατά τη γνώμη μου. Κατά τα’ άλλα περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Όπως λένε και οι Γάλλοι a chacun sont enfer, στον καθένα είναι η κόλασή του…
Πηγή: ToraTora.gr