Το εμβληματικό άλμπουμ της ροκ μουσικής και η κορυφαία δημιουργική και εμπορική στιγμή των Pink Floyd το The Dark Side of The Moon, κυκλοφόρησε την 1η Μαρτίου 1973 στις ΗΠΑ και στις 24 Μαρτίου στη Μεγάλη Βρετανία. Αμέσως γνώρισε μεγάλη επιτυχία, που εξελίχθηκε σε διαχρονική, αφού παρέμεινε για πάνω από 1.500 εβδομάδες στο τοπ-200 του Billbord.
Το όγδοο άλμπουμ στη δισκογραφία των Pink Floyd αποτελείται από εννέα τραγούδια, συνολικής διάρκειας 41 λεπτών και 34 δευτερολέπτων. Ηχογραφήθηκε από τον Ιούνιο του 1972 έως τον Ιανουάριο του 1973 στα στούντιο της Άμπεϊ Ρόουντ στο Λονδίνο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και την καθοριστική συμβολή του μηχανικού ήχου και μουσικού Άλαν Πάρσονς. Σχεδόν όλο το έργο πιστώνεται στον Ρότζερ Γουότερς, που έγραψε τους στίχους και τη μουσική σε όλα τα τραγούδια. Τα υπόλοιπα τρία μέλη του συγκροτήματος (Ντέιβιντ Γκίλμορ, Ρίτσαρντ Ράιτ και Νικ Μέισον) συνεισέφεραν δημιουργικά με τις παρατηρήσεις τους στο στούντιο.
Το Dark Side of the Moon εμπνέεται από τον πιεστικό τρόπο ζωής που μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τρέλα, τον καταναλωτισμό, τον αυξημένο ρυθμό ζωής και μετακίνησης, την παρακμή των γηραιών ανθρώπων και τον θάνατο, την απανθρωπιά της κοινωνίας και τις πολεμικές συγκρούσεις. Η θεματολογία αυτή μεταδίδεται τόσο μέσα από τους στίχους όσο και μέσα από ήχους και ομιλία.
Για παράδειγμα στο τραγούδι On the Run ο ήχος του αεροπλάνου που συντρίβεται μπορεί να ερμηνευτεί ως φοβία για τα αεροπλάνα. Στο τραγούδι Time τα ξυπνητήρια προσπαθούν να θυμίσουν στον ακροατή το πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος. Το ηχητικό των κερμάτων στο τραγούδι Money κριτικάρει την απληστία. Το Us and Them είναι ένα αντιπολεμικό μανιφέστο, ενώ το Brain Damage δίνει την εναλλακτική άποψη ότι οι “τρελοί” ίσως είναι οι μόνοι που καταλαβαίνουν τα λάθη της κοινωνίας. Τέλος, το κομμάτι Eclipse ασχολείται με τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Όταν το άλμπουμ παίχτηκε ταυτόχρονα με το φιλμ του 1939 Ο μάγος του Όζ, οι εικόνες περιστασιακά φαίνεται να συγχρονίζονται με την μουσική και τους στίχους. Αυτό το φαινόμενο πήρε το όνομα Dark Side of the Rainbow ή Dark Side of Oz. Λέγεται ότι το άλμπουμ μπορεί να παιχτεί τρεις φορές κατά την διάρκεια της ταινίας με συγχρονισμούς κάθε φορά που παίζεται. Τα μέλη του γκρουπ έχουν αρνηθεί επανειλημμένως ότι κάτι τέτοιο έχει γίνει ηθελημένα.
Μεταξύ των τραγουδιών και πάνω σε αυτά ακούγονται κάποιοι διάλογοι. Ο Ρότζερ Γουώτερς δημιούργησε κάποιες κάρτες ερωτήσεων που είχαν σχέση με τα θέματα των τραγουδιών. Ύστερα μάζεψε περαστικούς και τους έδειχνε τις κάρτες σε τυχαία σειρά ηχογραφώντας ενιαία τις απαντήσεις. Αυτό δημιούργησε αξιοπρόσεκτους διαλόγους (μερικοί υπάρχουν στην ιστοσελίδα).
Ο τίτλος Τhe Dark side of the moon είχε ήδη χρησιμοποιηθεί σε ακυκλοφόρητο δίσκο των Medicine Head, έτσι στην περιοδεία του 1972 μετονομάστηκε σε Eclipse: A Piece for Assorted Lunatics. Μετά την αποτυχία του δίσκου των Medicine Head όμως πήρε το αρχικό του όνομα.
Μουσικά, το άλμπουμ κινείται στο χώρο του προοδευτικού ροκ και της ηλεκτρονικής μουσικής, στην οποία οι Pink Floyd υπήρξαν πρωτοπόροι στον χώρο του ροκ. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι κριτικοί χωρίζουν την ροκ μουσική στην περίοδο πριν και μετά το «The Dark Side of the Moon», όσον αφορά στη χρήση των συνθετητών και των άλλων ηλεκτρονικών «εργαλείων». Αλλά η αληθινή δύναμη του άλμπουμ προέρχεται από το δημιουργικό συνταίριασμα του νεοψυχεδελικού art-rock, της jazz fusion και του blues-rock.
Θεματικά, το άλμπουμ εξερευνά όψεις της ανθρώπινης εμπειρίας. Αναφέρεται στη γέννηση ενός παιδιού και το μεγάλωμά του (Speak to Me/Breath), στο χρόνο που φεύγει («Time»), τη θρησκεία («Great Gig in the Sky»), τον καταναλωτισμό («Money»), τον εθνοκεντρισμό («Us and Them») και τον θάνατο («Brain Damage», «Eclipse»).
Το άλμπουμ γνώρισε μεγάλη επιτυχία και γνωρίζει σταθερά μέχρι τις μέρες μας. Με πωλήσεις 42.000.000 αντιτύπων κατατάσσεται στην 6η θέση με τα πιο εμπορικά άλμπουμ όλων των εποχών. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο στις ΗΠΑ πουλάει γύρω στα 9.000 αντίτυπα κάθε εβδομάδα.