Πάσχα: Αναρωτήθηκες ποτέ τι σημαίνει; Οβελίας: Από που προήλθε η λέξη; Διανύοντας το Σάββατο του Λαζάρου, μπαίνουμε ουσιαστικά στο τελετουργικό του Μεγαλοβδόμαδου και του Πάσχα. Ανεξάρτητα με το … μέτρο της πίστης καθενός, αιώνες τώρα η Ελλάδα ζει την ίδια μυσταγωγία και χρησιμοποιεί λέξεις που η “καταγωγή” τους μοιάζει παράξενη πια, καθώς δεν είναι καν ελληνικές. Ας δούμε τι σημαίνουν και από πού προέρχονται.
Πάσχα: προέρχεται από την αραμαϊκή pascha < εβραϊκή pāsah που σημαίνει «πέρασμα, διάβαση». Είναι εβραϊκή γιορτή σε ανάμνηση της εξόδου του ιουδαϊκού λαού από την Αίγυπτο και της απελευθέρωσής του από τη δουλεία.
Οβελός και οβελίας: αρχαία ελληνική λέξη που πλέον σημαίνει το αρνί ψημένο στη σούβλα. Ο οβελός είναι η σιδερένια ράβδος, η σούβλα, στην οποία περνιούνται κομμάτια κρέατος για ψήσιμο.
Σούβλα: Η σούβλα προέρχεται από τα Λατινικά (subula< suere, συρράπτω, συναρμόζω). Η λέξη από τους πρώτους Χριστιανικούς αιώνας μαρτυρείται ως όργανο βασανιστηρίων και επικράτησε εκτοπίζοντας την ελληνική λέξη «οβελός»
Μεσσίας: από την εβραϊκή λέξη masiha ( που σημαίνει ο αλειμμένος με ειδικό έλαιο, που προέβλεπε ο εβραϊκός νόμος για τους ιερείς).
Τσουρέκι: προέρχεται από το τουρκικό çörek= «στρογγυλό ψωμί» ή «ζυμωτό» και συγγενεύει με ταçhoerek, çhoereg ή çhoereq που περιγράφουν διάφορους τύπους άζυμων ή ζυμωτών ψωμιών του Καυκάσου ή της Μικράς Ασίας.
Σκαλτσούνι: ετυμολογικά προέρχεται από την ιταλική λέξη calzone και είναι τα γεμιστά γλυκίσματα του Πάσχα
Χριστός: παράγεται από το χριστός ( κεχρισμένος, ο φέρων το χρίσμα, από το αρχαίο ελληνικό ρήμα: χρίω), οτιδήποτε έχει επαλειφθεί με μύρο ή αλοιφή. Χρησιμοποιήθηκε ως επιθετικός προσδιορισμός της λέξης Ιησούς (Ιησούς Χριστός) που πρακτικά σημαίνει κεχρισμένος από το Θεό. Η ελληνική λέξη Χριστός (αλειμμένος) είναι η πιο δημοφιλής λέξη στον πλανήτη, επειδή ονομάστηκε έτσι ο ιδρυτής της Χριστιανικής θρησκείας ( Cristo, Christ, Crist, Христос, Kristu)
Μαρία η Μαγδαληνή: Το επίθετο Μαγδαληνή προσδιορίζει την καταγωγή της( χωριό Μάγδαλα). Το mighdal, στα εβραϊκά, σημαίνει “πύργος”.
Θωμάς: ανδρικό όνομα που στα αραμαϊκά σημαίνει «δίδυμος»
Λάζαρος: εξελληνισμένο αρσενικό όνομα, που προέρχεται από το εβραϊκό «Ελεάζαρ», το οποίο σημαίνει «ο Θεός τον έχει βοηθήσει».
Ανάσταση: λέξη στην αρχαία ελληνική που ετυμολογείται από το ρήμα ἀνίστημι (< ἀνά +ἵστημι) και σημαίνει (αν)έγερση, σήκωμα, μετατόπιση. Σήμερα η λέξη χρησιμοποιείται συχνά μεταφορικά, για να δηλώσει την αναζωογόνηση (η ανάσταση της φύσης κατά την άνοιξη) ή την αναγέννηση ύστερα από περίοδο παρακμής.
Επιτάφιος: σημαίνει στην κυριολεξία «αυτό που υπάρχει ή γίνεται επάνω στον τάφο» και συνοδεύει τα ουσιαστικά λόγος, θρήνος, τελετή.
Τελικά “η προσπάθεια αρκεί” ή “το αποτέλεσμα μετράει”;;;
Μέρα Βιβλίου σήμερα… είναι αρκετή για να σε ξεκουνήσει από το e Book σου;